خبرگزاری حوزه | سالها بود که عده ای در نقد جمهوری اسلامی ایران مدام می‌گفتند این چه حکومت و نظامی هست که هرکسی که رئیس جمهورِ آن می‌شود یا منحرف می‌شود یا ضدانقلاب می‌شود یا اپوزیسیون و ممنوع التصویر و خانه نشین؟!

وقتی همه به این سرنوشت دچار می‌شوند پس مشکل از سیستم و جمهوری اسلامی است نه افراد، بنابراین باید برای این نظام و حکومت فکری کرد و این افراد مقصر نیستند که به چنین عاقبتی می‌رسند!

حقیقت این است که این نظام با ماهیت توحیدی و الهی، با رهبری یک فقیه سیاستمدار و در راستای گسترش حق و عدالت بنا نهاده شده؛ این نظام بزرگترین امید مستضعفان بوده و هست و در راستای عدالت گستری تلاش کرده و با همه نقص ها و کاستی های امروز اما هم در داخل و هم در بین کشورهای منطقه و دنیا چنان امید و عزت و قدرتی به مستضعفین و مظلومین بخشیده که خود گویای تحقق این وعده و هدف هست!

کرسی ها و مناصب این نظام با هدف تضعیف نظام سلطه و ظلم و تقویت جبهه حق و مظلومین و نتیجتا زمینه سازی ظهور شکل گرفته و هرکسی بر این کرسی ها تکیه میزند باید در جهت تحقق این اهداف تلاش کند.

اگر کسی با هدفی جز این اهداف بر این کرسی ها تکیه بزند و به قصد رسیدن به منافع و مطامع دنیایی این مناصب را اشغال کند در واقع غاصب است و غاصب قطعا عاقبت به خیر نخواهد شد و ذلت و خفت دنیا او را زمین‌گیر خواهد کرد، و این همان دافعه راه حق است، همان دافعه ای است که برخی اطرافیان امیرالمومنین علیه السلام به قصد کسب منافع بیشتر دور علی جمع شده ولو خدمات کم نظیری نیز داشتند اما در نهایت از میزان حق جدا شده و در صف باطل قرار گرفتند!

مسئولینی که بعد از دوران مسئولیت، هم‌مسیر اپوزیسیون و باطل می‌شوند دافعه نظام حقی هستند که به نیت رسیدن به اهدافی غیر از اهداف مقدس این نظام کرسی های این نظام را غصب کرده اند و إلا اگر مسئولی به قصد خدمت به مردم و تحقق اهداف مقدس و سربازی رهبری این نظام گام بردارد عاقبت بخیر خواهد شد و مردم نیز قدردان او خواهند بود و رئیس قوه قضائیه شهید، رئیس جمهور شهید، قاضی شهید، امام جمعه شهید، وزیر شهید، استاندار شهید، شهردار شهید و... در طول ۴۵ سال گذشته بزرگترین گواه این مدعاست!

حمید قدیری