محدثه زندی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه عنوان کرد: برای روایت کردن از شهید رئیسی نباید تنها به سراغ مبارزه با فساد، رونق تولید مردمی بودن یا... رفت بلکه باید به سراغ نگاه و بینشی از او رفت که باعث این عملکرد شده است.
وی با بیان شهید رئیسی یک رئیس‌جمهور با قابلیت تمدن‌سازی بود، تصریح کرد: او مبانی و چهارچوب قوی برای انجام خدمت در سِمت ریاست جمهوری جامعه اسلامی داشت. آن‌هایی که در محضر کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی تلمذ کرده‌اند می‌فهمند این شهید بزرگوار همچون شهید سلیمانی توحید طرح کلی را خوب فهمیده بود. همان توحیدی که اختلاف طبقاتی را نفی‌می‌کند و شکل و شمایل جامعه را توحیدی و برمدار دستور الهی می‌خواهد.
پژوهشگر حوزوی بیان کرد: مردمی بودن آیت الله رئیسی بی‌شک از این نگاه برخواسته‌است. او خود را برتر از مردم نمی‌دید و خود را با مردم برابر و بلکه خود را خدمتگزار آنها می‌دید.
وی ادامه داد: در بینش اسلامی انسانی بر انسان دیگر برتری ندارد مگر به تقوا، و آن هم نه باعث مزیت مادی که بلکه موجب مسئولیت بیشتر است. در بند اول کتاب طرح کلی می‌خوانیم که مسلمان باید مسئولیت‌پذیر باشد و برای گرفتن یک مسئولیت باید تلاش کند تقوایی در حد و اندازه آن کسب‌کند و گرنه کج می‌رود. شهید رئیسی تقوایش هم‌سنگ رئیس جمهور بودنش بود. برای همین منحرف نشد و از جایگاهش سوء‌استفاده نکرد.
نویسنده حوزوی افزود: در این نگاه شرط مسئول شدن در کشور اسلامی فقط تحصیلات، توان، تجربه و علم نیست و تقوا نیز یک عنصر مهم و ممیزه فرهنگ اسلامی از دیگر فرهنگ‌هاست. او معنویت و اخلاق را به عرصه سیاست بازگرداند. سیاست همراه با معنویت و اخلاق که ضامن تقوا و نقطه مقابل سکولاریسم است؛ و ایشان با تمام این خصوصیات، سه سال با تمام دنیای اکثرا دین‌گریز رابطه‌ای برپایه ولایت به معنی آنچه در طرح کلی است، داشتند.
وی گفت: ولایت طرح کلی که به معنای همبستگی و هم جبهگی است، روابط یک جامعه اسلامی و جوامع دیگر را بر سه دسته تقسیم می‌کند. کسانی که مکتب و تعهدات ایمانی و آرمان‌هایشان شبیه ماست و در مقابل استکبار می‌ایستند، با ما هم‌جبهه و پیوسته‌اند. جنگ آنها جنگ ما و دوستی‌شان دوستی ماست. حمایت از آنها وظیفه ایمانی ماست.
زندی اضافه کرد: برخی کشورها با ما اشتراکات ایدئولوژیکی و مکتبی ندارند اما خوی استکباری و استعماری هم ندارد و به اصطلاح شریک راهبردی هستند. رابطه ما با آنها براساس منافعمان هست. جنگ آنها جنگ ما نیست و لزوما صلح آنها صلح ما نیست. روابط ما با آنها بر اساس عزت، احترام متقابل و منافع مشترک و منافع ملتمان است.
وی ادامه داد: با دسته سوم که خوی استکباری و استعماری دارند هیچ رابطه‌ای نداریم و اگر هم بنابر مصالحی بر میز مذاکره بنشینیم از موضع قدرت و برتری و عزت با آنها برخورد می‌کنیم و هرگز به آنها خوش‌بین نیستیم.
پژوهشگر حوزوی یادآور شد: در سیاست وزارت خارجه شهید رئیسی به‌خوبی می‌شود این صف‌بندی را دید. هم‌جبهه با جبهه مقاومت در منطقه، همکاری با بسیاری از کشورهای بدون موضع استکباری، از چین و روسیه گرفته تا کشورهای عربی، کشورهای منطقه، آفریقایی، آمریکای لاتین و...، از طرف دیگر مواضع قدرتمند، انقلابی و اعلام بی‌نیازی در مقابل خودکدخداپنداران مستکبر.
وی گفت: در مقابل کسانی که سیاست خارجه را به انزوا یا وابستگی تقلیل می‌دادند، شهید سید ابراهیم رئیسی و وزیر شهیدش امیر عبدالهیان با پایبندی به این صف‌بندی قرآنی، از موضع عزت روابط خارجه را به نفع ملت سامان‌دهی کردند.
زندی تاکید کرد: شهید رئیسی عزیز انسانی با این رویکرد تمدنی به دین بود اما زمان لازم بود که این بینش و رویکرد در بدنه دولت و کارگزاران نظام رسوخ کند و آنها تربیت شوند و دولتی در تمدن‌سازی ساخته شود اما متاسفانه اجل مهلت نداد.
وی گفت: با این وجود سه سال کوتاه و در عین‌حال پربار و پربرکت، خدمت او و خودش نمونه‌ای در پیش‌روی مردم است که باید تحلیل، تدقیق و تبیین شود و ابعادش مشخص شود تا قابل الگوبرداری برای دیگران شود. شناخت او و ویژگی‌های مدیریتی‌اش در حد رئیس جمهور کشوری که داعیه تمدن‌سازی دارد، می‌تواند شاخص خوبی برای انتخاب کارگزاران آینده نظام در راستای این هدف باشد.
انتهای پیام
