سه‌شنبه ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ |۱۱ ذیحجهٔ ۱۴۴۵ | Jun 18, 2024
نماز جماعت مدارس

حوزه/ با بچه‌ها رفیق باشید و از نزدیک آنها را با مسائل دینی آشنا کنید، در خیلی از موارد نیاز نیست که در مورد مسائل شرعی با آنها صحبت کنیم، باید به آنها اجازه بدهیم تا از دردها و مشکلات و موانع خودشان بگویند و همین که بچه ها احساس کنند که معلم نمازخوان من به نظرات و احوالات من احترام می‌گذارد، باعث شکل گیری ارتباط و اعتماد متقابل می‌شود.

به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام حسن رجبی از اساتید مرکز تخصصی نماز به بیان «روش‌های ترغیب دانش‌آموزان به نماز جماعت» پرداخته‌اند که تقدیم علاقه‌مند خواهیم کرد:

پرسش: سؤال کردند که من معلم هستم و نماز جماعت در مدرسه برگزار می‌کنیم و متاسفانه همه دانش‌آموزان در نمازها شرکت نمی‌کنند؟

پاسخ: ممنون از اینکه دغدغه دارید و دوست دارید که همه بچه ها در نمازها شرکت کنند ولی این انتظار که همه بچه‌ها شرکت کنند، یک انتظار بیش از حدی است و درست نیست که از همه بچه ها توقعات این‌چنینی داشته باشیم چون باعث کم انگیزگی یا بی انگیزگی در وجود ما می‌شود.

ما مأمور به جذب حداکثری هستیم، جذب حداکثری یعنی اینکه من تمام تلاشم را بکنم و بیشترین حدی که امکان دارد را وارد فضای نمازخانه کنم؛ شاید برخی بچه ها در فضای خانه پدرو مادری داشته باشند که مخالف نماز، روز و قرآن خواندن باشند. ما اگر انتظار داشته باشیم که این مدل از دانش‌آموزان به نماز اول وقت در مدرسه مقید باشند، این چنین انتظاری درست نیست.

اصل ناراحتی و دغدغه نسبت به چنین مواردی درست است، اما انتظار از این دسته از افراد برای خواندن نماز اول وقت درست نیست.

ما مامور به انجام وظیفه و تلاش هستیم تا حضور حداکثری در نماز جماعت شکل بگیرد.

مسئله بعدی این است که اگر می‌خواهید حضور حداکثری اتفاق بیفتد چند تا از نکات را باید رعایت کنید:

نکته اول این است که به علایق دختران احترام بگذارید. بچه‌ها فضای باز، جذاب، تمیز و پر از نشاط و بازی را دوست دارند، بنابراین شما همه این علایق را می‌توانید به سمت نماز جماعت هدایت کنید، به طوری که نمازخانه را تمیز نگه دارید و به بچه ها فرصت بدهید که خودشان فضای نمازخانه را تزئین کنند و تمیز نگه دارند، چون این موارد خیلی به بچه ها انگیزه می‌دهد.

نکته دوم این است که یک سری از مسابقات، جشن‌ها و بازی‌هایی که در مدرسه برگزار می‌کنید را در اطراف نماز جماعت قرار دهید، نه اینکه هر روز این اتفاق بیفتد؛ مثلا دو هفته یک بار یا ماهی یک بار به خاطر مناسبت‌هایی این کار را انجام دهید تا ذهنیت مثبت برای نماز و مسائل معنوی در ذهن بچه ها شکل بگیرد.

نکته سوم تشویق و قدردانی زبانی یا اهدای جوایز از بچه های حاضر در صحنه نماز و مراسمات مذهبی است، البته باید مراقب باشیم که این کار برای بچه ها و دانش آموزان شرطی نباشد.

بحث بعدی در مورد شخصیت دانش آموزان است؛ برخی از دانش آموزان ممکن است در نماز جماعت و مراسمات مذهبی شیطنت هایی را انجام دهند؛ با این افراد طوری رفتار کنیم که شخصیت آنها حفظ شود و احترام متقابل در محیط مدرسه محفوظ باشد، چون این کارها ناخودآگاه موجب اصلاح رفتار های نادرست بچه‌ها می‌شود.

نسبت به دانش‌آموزان غیر متعهد به نماز هم هیچ وقت نباید روش نادرستی مثل تشر زدن و یا عصبانیت به منظور امر به نماز انجام داده شود، حداقل در این موارد نباید به بچه‌ها بی‌احترامی کرد؛ چون بچه ها هم موضع می‌گیرند و هم از مسائل شرعی متنفر می‌شوند.

نکته بعدی تبلیغ چهره به چهره است که خیلی اثر گذار است.

سعی کنید با بچه‌ها رفیق باشید و از نزدیک بتوانید آنها را با مسائل دینی آشنا کنید.

در خیلی از موارد نیاز نیست که در مورد مسائل شرعی با آنها صحبت کنیم، باید به آنها اجازه بدهیم تا از دردها و مشکلات و موانع خودشان بگویند و همین که بچه ها احساس کنند که معلم نمازخوان من به نظرات و احوالات من احترام می‌گذارد، باعث شکل گیری ارتباط و اعتماد متقابل شده و منجر به تاثیر بیشتری در احترام و تبعیت از حق در دانش‌آموزان می‌شود.

ان شاءالله که موفق و موید باشید.

برای دانلود فایل صوتی اینجا را کلیک کنید

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha