محمدصادق خرسند در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه با اشاره به لزوم توجه کاندیداها و هواداران آن ها به مسائل بین المللی و جایگاه ویژه ایران در منطقه و دنیای امروز، اظهار داشت: چند روز پیش شورای حکام آژانس انرژی اتمی، قطعنامه ای را ضد فعالیت های هسته ای ایران تصویب کرد که به نظر می رسد در هیاهوی انتخاباتی ایران چندان مورد توجه قرار نگرفت، البته این قطعنامه حائز نکات مهمی است که پرداختن به آنان خالی از لطف نیست.

وی افزود: نخستین نکته ناظر به فرصت طلبی غربی ها از اوضاع داخلی ایران پس از فقدان رئیس جمهور و مسئول دستگاه سیاست خارجی است. غربی ها با تصویب این قطعنامه به دنبال گرفتن امتیازاتی هستند که در زمان حیات رئیس دولت سیزدهم و وزیر خارجه چندان امیدی به کسب آن نداشتند.

تحلیلگر مسائل سیاسی گفت: نکته بعدی اشاره به ارسال پالس به طرف های غربگرا در داخل ایران برای بهره برداری در رقابت های انتخاباتی است که به نظر می رسد تا حدودی نیز موفق بوده اند. یعنی ایجاد یأس و دلهره در جامعه از بازگشت دوباره پرونده ایران به شورای امنیت و فعال شدن مکانیسم ماشه که لزوم احیای مذاکرات را اجتناب‌ناپذیر می کند.

خرسند تأکید کرد: مکانیسم ماشه توسط آمریکا در توافق نهایی برجام گنجانده شد که اجازه می‌دهد تحریم‌های بین المللی به صورت خودکار بازگردند، بدون آن که اعضای شورای امنیت در این خصوص از حق وتو برخوردار باشند. این مکانیسم نشانگر روند یک طرفه ای است که برخلاف ادعای تیم مذاکره کننده به هیچ عنوان منافع ملی در آن لحاظ نشده است. چرا که حتی اگر همه از برجام خارج شوند، ایران حق خروج ندارد!

وی ادامه داد: نکته حائز اهمیت دیگر ناظر به تلاش غرب برای به تأخیر انداختن عبور رسمی ایران از آستانه گریز هسته ای است. بعد از پاسخ موشکی ایران به جنایت اسرائیل در سوریه که بحث حمله اتمی رژیم صهیونیستی به ایران را به دنبال داشت، برخی از مسئولین سیاسی و نظامی ایران، امکان تجدیدنظر در راهبردهای هسته ای را مطرح کردند که با واکنش محتاطانه غربی ها مواجه شد. در چنین فضایی به نظر می رسد غرب به دنبال ایجاد مانع حقوقی در مسیر پیشرفت های هسته ای ایران است.

کارشناس و تحلیلگر مسایل سیاسی و بین‌المللی خاطرنشان کرد: از سوی دیگر نباید فراموش کرد خلأ قدرت در ایران و شرایط ویژه ایجاد شده ناشی از آن با انتخابات هشتم تیرماه به پایان می رسد. ولی آنچه مهم است، خروجی این انتخابات است که برای طرف غربی اهمیت زیادی دارد.

وی گفت: بی شک حضور یک رئیس جمهوری که دلخوش به وعده و وعید غربی هاست، مطلوب آنان است، اما منافع ملی اقتضاء می کند فردی انتخاب شود که اخم و لبخند غربی ها برای او مهم نباشد و خط قرمزش منافع ملی و عزت ایران باشد، آن هم عزت مردمی که میراث دار تمدنی درخشان و فرهنگی کهن در جهان هستند.