چهارشنبه ۷ شهریور ۱۴۰۳ |۲۲ صفر ۱۴۴۶ | Aug 28, 2024
ایت الله مرعشی نجفی

حوزه/ آیت الله العظمی مرعشی نجفی بارها می فرمودند شبی توسلی پیدا کردم تا یکی از اولیای خدا را در خواب ببینم. آن شب در عالم خواب، دیدم که در زاویه مسجد کوفه نشسته ام و وجود مبارک مولا امیرالمومنین (علیه السلام) با جمعی حضور دارند. حضرت فرمودند: شاعران اهل بیت را بیاورید ...

به گزارش خبرگزاری حوزه، هفتم شهریورماه در تقویم جمهوری اسلامی ایران سالروز وفات آیت الله سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی، مرجع تقلید شعیان جهان است که به همین مناسبت زندگی‌نامه و خاطره‌ای از ایشان تقدیم شما فرهیختگان می‌شود.

* زندگی‌نامه مرحوم آیت الله مرعشی نجفی

سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی (۱۲۷۶-۱۳۶۹ش) از مراجع تقلید شیعه پس از آیت‌الله بروجردی است. ایشان، از شاگردان شیخ عبدالکریم حائری و آقا ضیاء عراقی بود و نیز از درس سیدعلی قاضی، سید احمد کربلایی و میرزا جواد ملکی تبریزی بهره برد. گرایش سیاسی او موافق با امام خمینی بود و این روحیه در بارزترین شاگردانش نیز دیده می‌شود.

سید شهاب‌الدین، در ۲۰ صفر ۱۳۱۵ق. (۳۱ تیر ۱۲۷۶ شمسی) در نجف به دنیا آمد و پس از آموختن مقدمات علوم، به مدت پنج سال در مدارس جدید، علوم روز را یاد گرفت و بعد از آن به طور خصوصی برخی علوم از جمله طب قدیم را با استاد خصوصی فرا گرفت.

از ۱۶ سالگی تحصیل علوم دینی را در نجف شروع کرده و سپس به ایران آمد و در شهرهای اصفهان و تهران و مشهد درس آموخت و نهایتا به درخواست شیخ عبدالکریم حائری در قم سکونت کرد و بعد از ارتحال آیت الله بروجردی به عنوان مرجع تقلید مورد توجه مردم قرار گرفت.

وی در علوم مختلف از محضر اساتید فن استفاده کرد که از جمله آنها آقا ضیاء عراقی، شیخ عبدالکریم حائری، سید علی قاضی و میرزا جواد ملکی تبریزی است.

از میان شاگردان ایشان شهیدان انقلاب مطهری، بهشتی، مفتح، صدوقی و سید مصطفی خمینی و آیت الله نوری همدانی و از میان آثارشان تعلیقات احقاق الحق، مشجرات آل الرسول، طبقات النسابین و حاشیه بر عمدة الطالب قابل ذکر می باشد.

ایشان سرانجام در ۷ شهریور ۱۳۶۹ هجری شمسی مصادف با ۷ صفر ۱۴۱۱ هجری قمری رحلت کرد و بنا بر وصیت خودش در کتابخانه‌اش در شهر قم آرام گرفت.

* آیت الله مرعشی نجفی و علی ای همای رحمت (شعر شهریار)

آیت الله العظمی مرعشی نجفی بارها می فرمودند شبی توسلی پیدا کردم تا یکی از اولیای خدا را در خواب ببینم. آن شب در عالم خواب، دیدم که در زاویه مسجد کوفه نشسته ام و وجود مبارک مولا امیرالمومنین (علیه السلام) با جمعی حضور دارند.

حضرت فرمودند: شاعران اهل بیت را بیاورید. دیدم چند تن از شاعران عرب را آوردند. فرمودند: شاعران فارسی زبان را نیز بیاورید. آن گاه محتشم و چند تن از شاعران فارسی زبان آمدند. فرمودند: شهریار ما کجاست؟ شهریار آمد. حضرت خطاب به شهریار فرمودند: شعرت را بخوان ! شهریار این شعر را خواند:

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را // که به ما سوا فکندی همه سایه هما را

آیت الله العظمی مرعشی نجفی فرمودند: وقتی شعر شهریار تمام شد از خواب بیدار شدم چون من شهریار را ندیده بودم، فردای آن روز پرسیدم که شهریار شاعر کیست؟

گفتند: شاعری است که در تبریز زندگی می کند. گفتم از جانب من او را دعوت کنید که به قم نزد من بیاید. چند روز بعد شهریار آمد. دیدم همان کسی است که من او را در خواب در حضور حضرت امیر (علیه السلام) دیده ام.

از او پرسیدم: این شعر «علی ای همای رحمت» را کی ساخته ای؟ شهریار با حالت تعجب از من سوال کرد که شما از کجا خبر دارید که من این شعر را ساخته ام؟ چون من نه این شعر را به کسی داده ام و نه درباره آن با کسی صحبت کرده ام.

مرحوم آیت الله العضمی مرعشی نجفی به شهریار می فرمایند: چند شب قبل من خواب دیدم که در مسجد کوفه هستم و حضرت امیرالمومنین (علیه السلام) تشریف دارند. حضرت، شاعران اهل بیت را احضار فرمودند: ابتدا شاعران عرب آمدند. سپس فرمودند: شاعران فارسی زبان را بگویید بیایند.

آنها نیز آمدند. بعد فرمودند شهریار ما کجاست؟ شهریار را بیاورید! و شما هم آمدید. آن گاه حضرت فرمودند: شهریار شعرت را بخوان! و شما شعری که مطلع آن را به یاد دارم خواندید.

شهریار فوق العاده منقلب می شود و می گوید: من فلان شب این شعر را ساخته ام و همان طور که قبلا عرض کردم. تاکنون کسی را در جریان سرودن این شعر قرار نداده ام.

آیت الله مرعشی نجفی فرمودند: وقتی شهریار تاریخ و ساعت سرودن شعر را گفت، معلوم شد مقارن ساعتی که شهریار آخرین مصرع شعر خود را تمام کرده، من آن خواب را دیده ام.

ایشان چندین بار به دنبال نقل این خواب فرمودند: یقینا در سرودن این غزل، به شهریار الهام شده که توانسته است چنین غزلی به این مضامین عالی بسراید.

البته خودش هم از فرزندان فاطمه زهرا (سلام الله علیها) است و خوشا به حال شهریار که مورد توجه و عنایت جدش قرار گرفته است. بلی، این بزرگواران، خاندان کرم هستند و همه ما در ذیل عنایات آنان به سر می بریم.

منبع: کتاب کرامات مرعشیه

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha