به گزارش خبرگزاری حوزه از اصفهان، سیده پریسا موسوی، طلبه رشته تفسیر و علوم قرآنی مدرسه علمیه تخصصی فاطمه الزهرا(س) اصفهان از پایان نامه خود با عنوان: «آثار تربیتی فردی عبادت در قرآن و صحیفه سجادیه»، با راهنمایی حجت الاسلام رضا رمضانی و داوری حجت الاسلام هاشم مجتهدی دفاع کرد.

خانم موسوی در دفاع از پایان نامه خود گفت: آنچه در این تحقیق ارائه شده، بررسی آثار تربیتیِ فردیِ عبادت، با روشِ توصیفی تحلیلی، در زندگی دنیایی و آخرتی انسان است، عبادت، نه یک عمل عضلانیِ صرف، بلکه ترکیبی از عمل عضلانی و اراده و قصدِ قلب است.

وی گفت: در این پژوهش به آثار تربیتی فردی عبادت هم در قرآن و هم در صحیفه سجادیه پرداخته شده است. این آثار بر قلب و روحِ انسان خودنمایی می‌کند. چون جنبه جسمانی انسان متاثر از جنبه روحانی اوست؛ لذا این عبادت که هویت ترکیبی دارد، هم بر جنبه دنیوی و هم بر جنبه اخروی انسان، آثار متعدد می‌گذارد. از جمله ی این آثار، ادب شکرگزاری از خدا و ولی نعمت خود، برگشت موفق از لغزش، مصون ماندن از شیطان، تبعیت از انسان کامل، رشد روحی و تبدیل سیئات به حسنات، را می توان، نام برد.

خانم موسوی بیان کرد: انسانی که دارای روح تعبد باشد در مقابل خداوند تسلیم است، چرا که برای خود استقلالی نمی‌بیند، لذا همواره سعی می‌کند به خدا توکل و تکیه داشته باشد. این روح خود رسته و متعبد همواره در یاد خدا و معبودش است و جز از خدا نمی‌خواهد و امور خود را به قادر متعال تفویض نموده است، لذا خداوند نیز همیشه هوای بنده مخلص خود را داشته و او را به دشمن خود وا نمی گذارد و معاش و زندگی او را تأمین می‌کند.

طلبه مدرسه علمیه تخصصی فاطمه الزهرا(س) اصفهان گفت: انسان متعبد چون عاشق خداست از عبادتش لذت می‌برد و علاقه ای به دنیا ندارد. او از خدا خائف است و فقط با اولیای الهی انس می‌گیرد. آیات متعدد قرآنی در مورد عبادت و آثار مختلفش وجود دارد و اهل بیت (علیهم السلام) نیز به تبع قرآن در این زمینه به عبارات مختلف، مطلب بلندی فرموده اند، از جمله صحیفه سجادیه که مملو از معارف الهی در این زمینه است.