به گزارش خبرگزاری حوزه، آیت الله علی احمدی میانجی، از اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بود که در ۲۱ شهریورماه سال ۱۳۷۹، در سن ۷۴ سالگی، چشم از جهان فروبست و در حرم مطهر حضرت معصومه -سلام الله علیها- به خاک سپرده شد و در این مطلب به مناسبت سالروز رحلت ایشان، به گوشه ای از زندگی آن مرحوم اشاره خواهیم کرد.
تولد و دوران کودکی
مرحوم آیت الله میرزا علی احمدی میانجی، در سال ۱۳۰۵ هجری شمسی، در منطقه «اوچ تپه» و در روستای «پورسخلو»، واقع در چهار فرسخی میانه، دیده به جهان گشود.
پدرش مرحوم حسینعلی، بخشی از دروس دوره سطح حوزه علمیه را فراگرفته بود و در روستای خود و روستاهای اطراف، به کار تبلیغ و وعظ، رفع نیازهای مستمندان و داوری در اختلافات مردم می‌پرداخت.
جدّ وی نیز مرحوم شیخ احمد با وجود مجتهد یا قریب الاجتهاد بودن، در روستا مانده بود و به حل مشکلات مردم می‌پرداخت. خانواده مرحوم میانجی و اجدادشان، از اهل علم و از دوستداران خاندان پیامبر(صلی الله علیه و آله) بودند.
دوران تحصیل
مرحوم میانجی، کتاب های فارسی متداول در آن روزگار، همچون گلستان، نصاب الصبیان و منشآت امیر نظام را نزد پدرش آموخت و در ۱۲ یا ۱۳ سالگی به عزم تحصیل علوم حوزوی به «میانه» رفت. ادبیات عرب، حاشیه ملا عبدالله، معالم الاصول، قوانین و شرح لمعه را نزد مرحوم آیت الله شیخ ابو محمد حجّتی به خوبی فرا گرفت.
بخشی از شرح لمعه را نیز نزد حاج شیخ لطفعلی و نوزی میانجی و شیخ مهدی جدیدی آموخت. سپس به سفارش آیت الله ونوزی به تبریز رفت و از محضر چندی از عالمان آن دیار، از جمله علامه طباطبایی بهره برد. اقامت وی در تبریز چهار ماه طول کشید. پس از آن، با مهاجرت علامه طباطبایی به قم، وی نیز عازم قم شد و در مدرسه دارالشفا سکونت نمود. اوضاع مدارس علمیه، در آن روزگار، از جهت امکانات بسیار وخیم بود و مرحوم میانجی، با امکانات ناچیز رفاهی و نبود شهریه، سختی روزگار را بر خود هموار می‌کرد و در درس خارج بزرگان حوزه علمیه قم، شرکت می‌جست.
در حین این سالها، وی با برخی از فضلای قم، جلسات تفسیری تشکیل داد و به مباحثه و مداقّه آیات قرآن پرداخت که این جلسات حدود پنجاه سال به طول انجامید.
استادان و دوستان
مرحوم آیت الله احمدی میانجی، در دوران پربرکت تحصیل خود از استادان گرانمایه‌ای در میانه، تبریز و قم بهره برد که نام برخی از آنان، در صحیفه زرّین علم و اجتهاد، هماره می‌درخشد. استاد میانجی که کتابهای فارسی متداول را نزد پدرش در روستای خود، آموخته بود، در میانه به درس مرحوم حجّتی رفت و مقدمات و بخشی از سطح، از جمله کتب معالم و قوانین را نزد وی آموخت و از محضر آیت الله ونوزی میانجی و شیخ مهدی جدیدی در شرح لمعه بهره برد.
هجرت وی به تبریز با سفارش و عنایت آیت الله ونوزی بوده است؛ به گونه‌ای که وی طی چند نامه، آیت الله میانجی را به محضر عالمان تبریز، از جمله مرحوم علامه طباطبایی و مرحوم شریعتمداری معرفی نمود. وی نیز از محضر علامه طباطبایی بهره‌های فراوانی بُرد و پس از هجرت ایشان به قم، عازم قم شد و کفآیت الاصول را نزد ایشان فرا گرفت.
وی بر این باور بود که شخصیت علمی علامه طباطبایی، تحت الشعاع شخصیت تفسیری و فلسفی ایشان قرار گرفته و ابعاد دیگر علمی ایشان کمتر بازگو شده است. وی از ویژگیهای روحی علامه، عدم خودستایی در گفتار و ادب و تواضع هنگام روبه رو شدن با شاگردان را بر می‌شمارد. از دیگر استادان دوره سطح می‌توان از آیت‌الله شیخ موسی زنجانی و آیت‌الله سید حسن قاضی طباطبایی و آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی نام برد.
از دیگر استادان مرحوم احمدی میانجی، می‌توان آیت الله حاج میرزا احمد کافی الملکی را نام برد که وی، در درس خارج اصول ایشان حاضر می‌شده است. همچنین وی در درس خارج فقه آیت الله العظمی بروجردی، آیت‌الله العظمی محقق داماد، آیت الله العظمی گلپایگانی و آیت‌الله العظمی هاشمی آملی و میرزا رضی تبریزی شرکت و سالها از محضر ایشان استفاده می‌نموده است.
آیت الله میانجی، در طول دوران تحصیل خود با بسیاری از فضلا و بزرگان حوزه، رابطه دوستانه داشته است. از جمله دوستان ایشان در دوران تحصیل در تبریز آیت الله اعتمادی است که خود، صاحب شروح رسائل و کفایه می‌باشد. از دیگر دوستان ایشان در تبریز، آیت الله موسوی اردبیلی بود که بیشتر مباحثات دوره سطح ایشان، با وی بوده است. از دوستان ایشان در قم، می‌توان آقایان میرمحمدی زرندی، مشکینی، مرحوم حاج سید مهدی روحانی، سید موسی شبیری زنجانی، شیخ احمد آذری قمی، شیخ احمد پایانی، سید اسماعیل موسوی زنجانی، امام موسی صدر، شهید بهشتی و آقای مکارم شیرازی را نام برد. آیت الله میانجی از همه این آقایان، به نیکویی یاد می‌کند و ویژگی بارز آنان را جدّیت در درس و تحصیل علم، خلوص و صدق نیّت، پرهیزگاری و اجتناب از محرّمات می‌داند.
فعالیتهای علمی و فرهنگی
استاد احمدی میانجی در عمر شریف خود خدمات فرهنگی بسیاری را به جامعه ارزانی داشت. او در زندگی خود شاگردان بسیاری تربیت کرد و تا اواخر عمرش به تدریس کتب رسائل، مکاسب و کفایه مشغول بود؛ از جمله، سالها این کتب را در مدرسه حقانی قم تدریس می‌نمود که ثمره آن ظهور بسیاری از شاگردان وی در بدنه قوه قضاییه کشور است.
استاد به همراه بسیاری دیگر از فضلا و استادان حوزه علمیه قم در ایّام جوانی جلسات مباحثه‌ای تشکیل داده بود که در آن، به مباحث تفسیری، فقهی، کلامی و تاریخی پرداخته می‌شد که این جلسات، حدود پنجاه سال به طول انجامید و حاصل آن، کتب بسیاری بود که در این زمینه‌ها به نگارش درآمد. در قم نیز، همواره پس از نماز مغرب و عشاء، به پاسخ گویی به پرسشهای جوانان و طلاب حوزه علمیه قم می‌پرداخت و حتی کهولت سنّ، مانع برقراری ارتباط معظمٌ له با نسل جوان نشد.
آیت الله احمدی میانجی در ایام تعطیلی دروس حوزه، به میانه، زادگاه خود، می‌رفت و به ارشاد مردم و جوانان می‌پرداخت. همچنین خدمات فرهنگی بسیاری نیز در میانه انجام داده بود. تأسیس صندوق قرض‌الحسنه مهدیه و مؤسسه خیریه الزهرا از جمله فعالیتهای ایشان بود. در زمان رژیم شاه، به دلیل عدم مشروعیت بانکها، مردم پولهای خود را به صندوق مهدیه واریز می‌کردند و با این پولها، فعالیت های اقتصادی انجام می‌شد که ثمره آن اعطای وام هایی بود که به افراد بی بضاعت یا کم درآمد تعلّق می‌گرفت. از دیگر خدمات ایشان در میانه تأسیس انجمن دینی و فرهنگی دین و دانش بود که در آن به مباحث تفسیری و کلامی پرداخته می‌شد و به شبهات متعدّد جوانان در زمینه‌های گوناگون پاسخ داده می‌شد.
مرحوم احمدی میانجی در عمر با برکت خود، کتابهای بسیاری نگاشته است که برخی از آنها بدین شرح است:
۱ـ مکاتیب الرسول (در چهار جلد)؛
۲ـ مکاتیب الامام الرضا ۷ ؛
۳ـ تعلیق، تصحیح و استدراک بر «معادن الحکمه فی مکاتیب الائمه» تألیف علم الهدی فیض کاشانی؛
۴ـ مواقف الشیعه (در سه جلد)؛
۵ـ التبرک بآثار النبی و الصحابه؛
۶ـ السجود علی الارض؛
۷ـ الاسیر فی الاسلام؛
۸ـ مالکیت خصوصی زمین یا اصول مالکیت؛
۹ـ اطلاعات و تحقیقات در اسلام؛
۱۰ـ تعلیقه بر «شیعه در اسلام» نوشته علامه طباطبایی؛
۱۱ـ خمس در اسلام؛
۱۲ـ احادیث اهل البیت من طرق اهل السّنه؛
۱۳ـ مکاتیب الائمه؛
۱۴ـ المقتطف من آثار السلف و الخلف؛
۱۵ـ ازاحه الارتیاب عن حدیث الباب.
مقالات بسیاری نیز از ایشان در مجلات گوناگون، از جمله «نور علم» بر جای مانده است. برخی از کتب ایشان نیز هنوز به چاپ نرسیده است؛ از جمله تقریرات درس فقه و اصول.
رفتار، گفتار و کردار خوب مرحوم احمدی میانجی، زبان زد خاص و عام و خود، بزرگ‌ترین خدمت وی به جامعه اسلامی بود. آری، اخلاق نیک مردان بزرگ، خدمتی بزرگ است که آثار و برکات آن تا سالها در میان گروههای مختلف مردم خواهد ماند و خورشید پرفروغ تفکر و منش شیعی را فروزنده‌تر خواهد ساخت. مرحوم میانجی در مردم داری سرآمد بود و در منزلش هماره به روی نیازمندان و تهی دستان باز بود. دروس اخلاق ایشان، مورد توجّه بسیاری از مشتاقان کمال و تعالی و احیا کننده روح تعبّد در برابر ذات پروردگار بود.
علاوه بر این همه، او به تأسیس مراکز بسیاری به خدمت برای مردمان ایران زمین می‌شتافت که از جمله آنها می‌توان به تأسیس جامعه اسلامی ناصحین(۱۳۷۰)، صندوق ذخیره علوی و مؤسسه خیریه الزهراء اشاره کرد.
فعالیتهای سیاسی
آیت الله احمدی میانجی، از آغازین روزهای فعالیت سیاسی امام (ره) در خدمت ایشان و نهضت اسلامی بود و بارها بر منابر و در مجامع عمومی، از شاه و دستگاه طاغوت برائت جست و ماهیت آن را فاش کرد. وی، بر اثر این افشاگریها مورد تعقیب و تهدید ساواک قرار گرفت. به سبب یکی از این افشاگریها، عوامل رژیم شاه به منزل ایشان در میانه هجوم آورده، ایشان را مورد ضرب و شتم قرار دادند و به زندان تبریز منتقل کردند.
از فعالیتهای مهم آیت الله میانجی، در زمان رژیم طاغوت، شرکت در تأسیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و همکاری مداوم با آن بود.
وی برای تشکیل و تأسیس جامعه مدرسین زحمات فراوانی را متقبّل شد. از جمله فعالیتهای وی در این زمینه تشکیل جلسات مشورتی با مراجع معظم تقلید برای پیشبرد نهضت بود. همچنین وی از کسانی بود که بیانیه جامعه مدرسین مبنی بر «خلع ید شاه از سلطنت» را امضا کرد؛ این بیانیه از مهم‌ترین فعالیتهای جامعه مدرسین در زمان رژیم شاه به شمار می‌رود.
حضور ایشان در صحنه‌های سیاسی، به پیش از انقلاب منحصر نشد. پس از پیروزی شکوهمند اسلامی، مرحوم میانجی در صحنه‌های گوناگون حضور مستمر داشت و در فتنه‌های ایجاد شده، همانند داستان مجاهدین خلق و نیز مسأله بنی صدر، به افشاگری و روشنگری می‌پرداخت. در جنگ تحمیلی نیز ضمن اهدای فرزند خود ـ جعفر ـ به کاروان شهیدان انقلاب اسلامی، بارها در صحنه‌های جنگ حضور یافت و منزل خود را در قم، محل رفت و آمد جوانان پر شور بسیجی کرده بود.
آیت الله احمدی میانجی، چندین بار از طرف امام خمینی (ره) مأموریت یافت تا باتنی چند از فضلای حوزه علمیه، به مناطق گوناگون رفته مشکلات و اختلافات بوجود آمده را حل و فصل نمایند. وی نیز بی درنگ، به انجام دادن وظایف محوّله پرداخت و در صحنه اطاعت از ولی فقیه نیز سربلند بیرون آمد. پس از ارتحال امام بزرگوار نیز همواره مردم را به اطاعت از فرمانهای رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت الله خامنه‌ای و اجرای منویات ایشان فرا می‌خواند.
برخی از مسؤولیتهای ایشان پس از انقلاب به شرح زیر است:
۱- عضویت در جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ؛
۲- نمایندگی از سوی امام (ره) برای رسیدگی به وضعیت زندانیان میانه در شهرهای اطراف آن؛
۳- نمایندگی مجلس خبرگان در سه دوره متوالی (دوره یکم و دوم از استان آذربایجان غربی و دوره سوم از آذربایجان شرقی)
آیت الله میانجی، پس از عمری مجاهدت در راه آرمانهای اسلامی، در روز دوشنبه ۲۱ شهریور ماه ۱۳۷۹ مطابق با دوازدهم جمادی الثانی ۱۴۲۱ دار فانی را وداع گفت و در حرم حضرت معصومه ۳ به خاک سپرده شد.
در بخشی از پیام مقام معظم رهبری به مناسبت درگذشت ایشان آمده است: «ایشان در شمار عالمان و برگزیدگانی بودند که علم را با عمل و تقوی را با جهاد و فقاهت را با تبلیغ دین و برجستگی رتبه دانش و تحقیق را با کمال و فروتنی و زهد و کم توقعی در هم آمیخته و در عرصه دین و معنویت، همچون میدان حضور و نشاط انقلابی، از پیشروان و گوی سبقت ربودگان بودند».
نظر شما