به گزارش خبرگزاری حوزه، این یک حقیقت انکارناپذیر است که با وجود بی مهری ها و کم مهری ها-در طول سال های متمادی- ژانر دفاع مقدس همچنان بومی ترین و در عین حال برترین ژانر سینمای ایران است و این ادعایی نیست که صرفاً از سوی طیفی از منتقدان و کارشناسان مطرح شده باشد بلکه به یک اصل پذیرفته شده در پهنه‌ی سینمای کشور تبدیل شده است.
البته این سخن بدان معنا نیست که حاکمیت و دولت حمایتی از سینمای دفاع مقدس به عمل نیاورده بلکه اشاره به این واقعیت تلخ است که نسبت به اهمیت و عظمت حماسه دفاع مقدس حمایت مناسبی از آثار این ژانر صورت نگرفته است.
در عین حال کم نیستند صاحب نظرانی که همچنان بر این عقیده استوارند که تنها ژانر اصیل و ویژه سینمای ایران، سینمای دفاع مقدس است که البته در سایر کشورها، نمونه مشابهی با این مختصات ندارد با این توضیح که اساساً سینمای دفاع مقدس ما متفاوت از سینمای جنگ در دنیاست اما با این حال در عرصه های مختلف الهام بخش بوده است.
ساخت فیلم‌های دفاع مقدسی تقریباً یک سال پس از شروع جنگ تحمیلی در کشور آغاز شد و این ژانر با وجود همه فراز و فرودهایش تاکنون به حیات خود ادامه داده و در برخی سال ها شاهد تولید آثاری در این ژانر بوده ایم که آن ها را بی هیچ شک و شبهه ای می توان مایه افتخار سینمای ایران دانست. از دیده بان و مهاجر گرفته تا سفر به چذابه، افق و ...
گزافه نیست اگر بگوییم که هنوز خیلی ها سینمای انقلاب اسلامی را سینمای دفاع مقدس می‌دانند به این خاطر که جنگ بلافاصله بعد از پیروزی انقلاب بر ما تحمیل شد و سینماگرانی که وارد این عرصه شدند همچون حاتمی‌کیا، ملاقلی‌پور، درویش و... همه با سینمای دفاع مقدس کارشان را شروع کردند و همین کارگردان ها هم بهترین آثارشان را در این ژانر تولید کرده و در معرض دید و قضاوت مخاطبان عام و خاص قرار دادند.
ورای بحث و نظر در رابطه با کم و کیف فیلم های سینمایی دفاع مقدس، نکته حائز اهمیت دیگر این که نیاز است که از منظر علوم انسانی به سینمای دفاع مقدس و به خصوص تأثیرگذاری آن در ابعاد فرهنگی و اجتماعی و حتی سیاسی نگریسته شده و تحلیل های روزآمدی از این مقوله ارایه گردد.
پرسشی که در این مجال قابل طرح است این که چقدر اندیشمندان عرصه علوم انسانی توانسته اند به تعمیق اندیشه های مبتنی بر دفاع مقدس کمک کنند؟ و سوال مهم دیگر این که در تبیین نرم افزار گنجِ جنگ چقدر توانسته ایم از ظرفیت های هنری و رسانه ای به درستی بهره ببریم!؟
سید محمدمهدی موسوی
