به گزارش خبرگزاری حوزه از تهران، دکتر شجاع احمدوند طی سخنانی در مراسم معارفه و تکریم رؤسای قدیم و جدید این دانشگاه ضمن قدردانی از وزیر علوم، استادان، کارکنان، دانشجویان و تشکل‌های دانشگاه علامه‌طباطبائی ابراز داشت: زحمت‌های انجمن‌های دانشجویی، انجمن کارکنان و مجمع صنفی استادان دانشگاه که راه جدیدی را در این دوره شروع و تلاش کردند به وزارت علوم برای انتخاب کمک کنند، قابل تقدیر است. امیدوارم در پرتو سیاست وفاق که همه ما به آن ملتزم هستیم همه دوستان، گروه‌ها و تشکل‌ها دست به دست هم دهیم و بتوانیم گرهی از مشکلات دانشگاه و به دنبال آن جامعه، باز کنیم.
وی با اشاره به چشم‌انداز آینده دانشگاه، گفت: ضمن احترام و توجه به برنامه‌های قبلی، نگاه من به لحاظ چشم‌انداز، متفاوت است. دانشگاه ما هر چند در این ۱۰ سال اخیر به بلوغ فکری خوبی رسیده اما برداشت من همیشه این بوده که دانشگاه بر تیغه افراطی بوده است.
وی با بیان اینکه در هر جامعه‌ای یک سازمان علمی شامل دو بخش سخت‌افزاری و نرم‌افزاری وجود دارد، گفت: متولی بخش نرم‌افزاری سازمان علمی، علوم انسانی است و کار علوم انسانی، ریل‌گذاری و غایت‌گذاری برای حرکت بخش دیگر جامعه است. اینجاست که این غایت‌گذاری می‌شود ایفای نقش دانشگاه در حوزه حکمرانی. دانشگاه در اینجا به حوزه امور عمومی کمک می‌کند.
احمدوند تاکید کرد: اگر دانشگاه ما بتواند به رسالت و چشم‌انداز اصلی خود که غایت‌گذاری سازمان علم و مدیریت امور عمومی یا ایفای نقش بازوی مدیریت امور عمومی بوده، برگردد، آن‌وقت دانشگاه وارد فعالیت حرفه‌ای خود می‌شود و ایفای شأن می‌کند. در این صورت است که حکومت نبود یا کمبود حضور دانشگاه را حس می‌کند.
سرپرست دانشگاه علامه‌طباطبایی(ره) ادامه داد: دانشگاه از یک سو می‌تواند به تبیین و فهم نیازمندی‌های مردم در قالب مفهوم امور عمومی بپردازد و از سوی دیگر می‌تواند برای بسیج منابع به منظور تحقق نیازمندی‌های مربوط به حاکمیت کمک کند. بنابراین ما می‌توانیم یک نقش حرفه‌ای، تکنیکی و فنی برای دانشگاه قائل شویم.
وی با تاکید بر اینکه برنامه‌ای که من برای ادامه مسیر ارائه دادم بر این مبنا طراحی شده است، گفت: راهبردها، برنامه‌های اجرایی، پروژه‌های دانشگاه از دل این چشم‌انداز بیرون خواهد آمد و چه بسا مبنای افرادی هم که بخواهند در این دوره مدیریتی همکاری کنند در چارچوب این چشم‌انداز است.
احمدوند اظهار کرد: تحقق چنین برنامه‌ای الزامات خاص خود را دارد. یکی از مهم‌ترین الزامات، نیروی انسانی است. استادان، دانشجویان و کارکنان، سه گروه ذی‌نفع در دانشگاه هستند. ما به عنوان مدیران دانشگاه باید تلاش کنیم که دو عنصر آسایش و آرامش را برای این سه گروه فراهم کنیم. معنای این دو عنصر متفاوت است. آرامش، روحی و روانی است. دانشجو نباید در محیط دانشگاه استرس داشته باشد. استاد نباید نگرانی داشته باشد. اگر ما دانشگاه را به سمت ساختار حرفه‌ای مدنظر سوق دهیم، همه نیروها به این سمت بسیج خواهند شد.
وی در خاتمه گفت: ما به عنوان مدیران دانشگاه باید تلاش کنیم که بستر آسایش و آرامش را برای همکاران فراهم کنیم و در مقابل از همه همکاران، دانشجویان، استادان و کارکنان انتظار داریم در چارچوب ایفای نقش غایت‌گذارانه سازمان علم و کمک به مدیریت امور عمومی که یک پیوند دقیق بین دولت و ملت است، بکوشند. از خداوند می‌خواهیم که به ما توفیق دهد که از عهده این کار مهم برآییم.
