آیت الله محسن فقیهی از اعضاء جامعه مدرسین حوزه در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، ضمن تسلیت ایام شهادت حضرت زهرا(س)، مسئله حجاب و عفت در سیره حضرت زهرا(س) را مورد توجه قرار داد و بیان داشت: یکی از نیازهای حقیقی در زمینههای تربیتی، دینی، اخلاقی و فرهنگی، مسئله حجاب است. هر چه الگوهای حجاب از مرتبه بالاتر و برتری برخوردار باشند، تأثیرپذیری افراد جامعه در دینداری و معنویت بیشتر خواهد بود و به تبع آن، رشد و تعالی جامعه نیز بیشتر خواهد بود.
آیت الله فقیهی گفت: اسلام به عنوان آیین جامع و کامل، در حمایت از شخصیت انسانی و معنوی زن و برای حفظ عفت عمومی، دستورات حکیمانهای مبتنی بر لزوم رعایت عفت و حیا در ابعاد گوناگون صادر کرده است.
عضو جامعه مدرسین حوزه با بیان این که اسلام به مسئله عفاف زن اهمیت میدهد، البته عفاف مرد هم مهم است، افزود: عفاف مخصوص زنان نیست، مردان هم باید عفیف باشند. امروز دشمن در تلاش است با پیاده نظام ضد فرهنگی نقشههای شوم را در جامعه پیاده کنند و بیحجابی را امری طبیعی جلوه دهند. که این امر بسیار خطرناک و نیازمند توجه دستگاه های فرهنگی است.
حجاب و عفت در نگاه
آیت الله فقیهی ادامه داد: خداوند در آیه ۳۰ و ۳۱ سوره نور، ضمن بیان عفت در رفتار به صورت کلی به مردان و زنان جامعه اسلامی، به زنان به طور خاص دستور داده است با حفظ حجاب جسمانی خود، هنگام راه رفتن نیز عفیفانه قدم بردارند. رعایت حیا و عفاف میان زن و مرد به تناسب آفرینش هر یک متفاوت است، اما در هر حال حیا خصلتی بشری است که صرفنظر از گرایشهای فرهنگی و مذهبی قابل طرح است. در دنیای کنونی نیز مطابق قوانین جهانی، اعمال منافی عفت جرم تلقی میشود و بیعفتی مورد انزجار و نفرت انسانهاست.
این عضو جامعه مدرسین حوزه گفت: حجاب، پیوند تنگاتنگی با مقوله «عفت و حیاء» دارد؛ چنان که امام علی(علیه السّلام) فرموده است: «أَحْسَنُ مَلَابِسِ الدِّینِ الْحَیَاء؛ نیکوترین پوشش دین، حیاست». آن حضرت درباره ضرورت پافشاری بر عفاف فرموده است: «الْعَفَافُ یَصُونُ النَّفْسَ وَ یُنَزِّهُهَا عَنِ الدَّنَایَا؛ عفاف نفس را ایمن نگه میدارد و آن را از پستیها دور و پاک میکند».
وی بیان داشت: رعایت عفاف و حجاب در رفتار، در وجود حضرت زهرا(سلام الله علیها) تا آنجاست که زن نیکو و شایسته را زنی میداند که مردی (نامحرم) را نبیند و مردی (نامحرم) نیز او را نبیند. نقل است روزی فرد نابینایی از حضرت فاطمه(سلام الله علیها) اجازه ورود خواست و حضرت به پشت پرده رفت. پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) که در خانه بود، پرسید: «چرا به پرده رفتی، در حالی که او تو را نمیبیند؟» حضرت زهرا(سلام الله علیها) فرمود: «إِنْ لَمْ یَکُنْ یَرَانِی فَإِنِّی أَرَاهُ وَ هُوَ یَشَمُّ الرِّیح؛ اگر او مرا نمیبیند، من که او را میبینم و او بوی را استشمام میکند». خشنودی حضرت زهرا(سلام الله علیها) از محول شدن انجام کارهای خانه به ایشان و معاف شدن از کار بیرون منزل در تقسیم کار توسط رسولخدا(صلی الله علیه و آله و سلم)، به اوج عفت و حیای ایشان در خودداری از اختلاط با مردان و محفوظ ماندن از نامحرمان اشاره دارد. نقل است رسولخدا(صلی الله علیه و آله و سلم)، حضرت فاطمه(سلام الله علیها) را مأمور به انجام امور داخل و امام علی(علیه السّلام) را به انجام امور خارج از خانه مأمور کرد. حضرت صدیقه کبری (سلام الله علیها) با خوشحالی بسیار از این تقسیمبندی فرمود: «فَلا یَعْلَمُ مَا دَاخَلَنِی مِنَ السُّرُورِ إِلا اللَّهُ بِإِکْفَائِی رَسُولُ اللَّهِ(صلی الله علیه و آله و سلم) تَحَمُّلَ رِقَابِ الرِّجَالِ؛ جز خداوند نمیداند که من از چنین تقسیمی چقدر خوشحال شدم؛ زیرا پدرم، رسولخدا(صلی الله علیه و آله و سلم) مرا از گریبانگیر شدن با مردان معاف داشته است».
آیت الله فقیهی، سیر زندگی و سخنان آن بانو را مورد توجه و بررسی قرار داد و بیان داشت: از جمله نکات مهم زندگی و سخن ایشان، این بود می فرمودند «برای ارتباط با خداوند، باید به اهلبیت(علیهم السّلام) تمسک کرد». همانگونه که قرآن کریم حلقه وصل میان انسان و خدای متعال است، اهلبیت(علیهم السّلام) نیز همین ویژگی را دارند؛ بهگونهای که میتوان این دو را ثقلی واحد و جداییناپذیر برای رسیدن به سعادت دانست که هر کدام بدون دیگری اینگونه نیست.
این استاد عالی حوزه افزود: اهلبیت(علیهم السّلام)، برگزیدگان خدای متعال هستند و یکی از اهداف این برگزیدگی، آن است که افراد ایشان را الگوی خود قرار دهند و بر اساس دستوراتی که اهلبیت(علیهم السّلام) بیان میدارند؛ عمل کنند. حضرت زهرا(سلام الله علیها) در روایت دیگری، اطاعت و پیروی از اهلبیت(علیهم السّلام) را سبب برقراری نظم اجتماعی دانسته و ایشان را عامل وحدت و در امان ماندن از تفرقهها معرفی کرده است: «فَجَعَلَ اللّه ... إطاعَتَنا نِظاما لِلمِلَّةِ و إمامَتَنا أمانا لِلفُرقَةِ».
وی بیان داشت: اهلبیت(علیهم السّلام)، حجت خدا و راهنمایان بشر به سمت سعادت هستند. از اینرو انسان زمانی میتواند به سعادت برسد که به معنای حقیقی پیرو ایشان باشد و این امر نیز تحقق نمییابد، مگر هنگامی که خود را به هر آنچه که اهلبیت(علیهم السّلام) به آن امر و نهی کرده باشند، ملزم بدانند. در حدیثی از حضرت زهرا(سلام الله علیها) اینگونه نقل شده است: «إنْ کُنْتَ تَعْمَلُ بِما اءمَرْناکَ وَ تَنْتَهی عَمّا زَجَرْناکَ عَنْهُ، فَانْتَ مِنْ شیعَتِنا، وَ إلاّ فَلا؛ اگر آنچه را که ما اهلبیت دستور دادهایم، عمل کنی و از آنچه نهی کردهایم، خودداری نمایی؛ تو از شیعیان ما هستی، و الا هرگز».
آیت الله فقیهی گفت: اهلبیت(علیهم السّلام)، وارثان حقیقی انبیای الهی هستند. ارث میتواند مادی یا معنوی باشد. همانگونه که در روایات آمده است، از جمله میراثی که اهلبیت(علیهم السّلام) از انبیا بردهاند، میتوان به ولایت تکوینی (حق تصرف در عالم)، علم انبیا، مقام خلیفهاللهی، کتابهای آسمانی پیشین و برخی متعلقات انبیای الهی همچون عصای موسی(علیه السّلام)، انگشتر سلیمان(علیه السّلام) و ... اشاره کرد.
کمک به نیازمندان
عضو جامعه مدرسین حوزه گفت: حضرت زهرا(سلام الله علیها) در روایتی سه چیز را دوستداشتنیترین چیز در زندگی دنیا میداند: «حُبِّبَ إلَیَّ مِنْ دُنْیاکُمْ ثَلاثٌ: تِلاوَةُ کِتابِ اللّهِ وَ النَّظَرُ فی وَجْهِ رَسُولِاللّهِ(صلی الله علیه و آله و سلم) وَ الاْنْفاقُ فی سَبیلِ اللّهِ؛ سه چیز از دنیا برای من دوستداشتنی است: تلاوت قرآن، نگاه به صورت رسولخدا(صلی الله علیه و آله و سلم)، انفاق و کمک به نیازمندان در راه خدا».