به گزارش خبرگزاری حوزه از ساری، شیخ مهدی امامی مازندرانی، در سال ۱۲۹۷ هجری قمری در شهر امیرکلای بابل در خانواده مذهبی به دنیا آمد و بعد از گذشت چهار بهار از تولدش به مکتب خانه رفت.

وی پس از مدت کوتاهی در شمار حافظان قرآن قرار گرفت. پدر بزرگوارش دست او را به دست عالم محل سپرده و گفت: اگر مهدی عالم نشود در قیامت از شما به رسول الله صلی الله علیه وآله شکایت می کنم.

شیخ مهدی امامی امیرکلایی سال ۱۲۷۰ شمسی در مدرسه میرزا زکی و مدرسه آستانه بابل ساکن شد در اوان جوانی مانند بزرگان رفتار می کرد و در احترام به اساتید پیشگام دیگر طلاب بود. اندیشه دستیابی به اقیانوس بیکران علوم اهل بیت علیه السلام او را مشغول ساخته و در یادگیری خوش قریحه بود لذا هجرت به تهران را آغاز نمود و از محضر اساتید آن دیار بهره های فراوان برد.

اساتید وی؛

اساتید او علماء بزرگی چون شیخ علی اصغر امیرکلایی، آخوند ملا محمد (والد شیخ محمد تقی آملی)، شهید شیخ فضل الله نوری، حکیم میرزا هاشم اشکوری، حکیم میرزا حسن کرمانشاهی، شیخ الشریعه اصفهانی، سید محمد کاظم یزدی، شیخ محمد حسین نایینی، سید عبد الکریم لاهیجی و ... بوده اند.

حضور در حوزه علمیه نجف؛

شیخ مهدی از تناول بر خوان علم و معرفت نجف اشرف بی نصیب نماند و سال ۱۳۳۰ به آن دیار رهسپار شد تا در میراث گران سنگ شیخ طوسی قله های اجتهاد را فتح نماید با همت و اخلاص در سنین جوانی به درجه اجتهاد می رسد و از آیات عظام سید محمد کاظم یزدی و سید ابوالحسن اصفهانی اجازه اجتهاد می گیرد. وی پس از ده سال به ایران مراجعت نمود و در کمال گمنامی حیات پر برکتش را سپری کرد.

شاگردان؛

شاگردان وی، امام خمینی (ره)، سید محمد حجت کوه کمره ای، استاد شهید مرتضی مطهری، سید جلال الدین آشتیانی، شیخ ابو الحسن ایازی، شهید محراب اشرفی اصفهانی، سید عزالدین حسین زنجانی، و... بودند.

تاریخ وفات؛

سرانجام مرغ روحش که شوق فراوانی به آشیانه قدس الهی داشت در سجده نماز عصر روز جمعه دهم جمادی الثانی ۱۳۷۸هجری قمری(۳۰آذر۱۳۳۷شمسی) از جسم نحیف و ریاضت کشیده اش پرواز کرد و به دیدار معشوق حقیقی شتافت و در مقام (عند ملیک مقتدر) بار یافت (طوبی له و حسن مآب)و در قبرستان شیخان قم به خاک سپرده شد.

آیت الله العظمی بروجردی (ره) بعد از شنیدن خبر رحلت این عالم وارسته گفتند: ما یکی از بزرگان دین را از دست داده ایم خدا او را رحمت کند مرد بزرگی بود فوق العاده بزرگ؛ او با دست پر رفت.

تالیفات؛

رساله عملیه، کتابی در رد بهاییت، تعلیقه بر عروة الوثقی، تعلیقه حاشیه بر منظومه سبزواری، تعلیقه بر شفا و اشارات بوعلی سینا از آثار اوست.

انتهای پیام/