به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از بوشهر، حجت الاسلام والمسلمین حسین ملانوری معاون تبلیغ و امور فرهنگی حوزه های علمیه امروز در جریان سفر یک روزه به بوشهر با خانواده شهید آیت الله ابوتراب عاشوری پرچمدار روحانیت استان در انقلاب اسلامی دیدار کرد.
شهید آیت الله ابوتراب عاشوری از شهدای روحانیت در استان بوشهر و شهید شاخص روحانیت کشور در سال جاری انتخاب شده است.
شهید عاشوری که بود؟
آیت الله ابوتراب عاشوری معروف به «شیخ ابوتراب عاشوری» به سال 1312ش در روستای حیدری از توابع منطقه دشتی استان بوشهر دیده به جهان گشود. وی در خانواده روحانی که سابقه طولانی در تبلیغ و ترویج دین مبین اسلام داشتند متولد شد. پدرش شیخ عباس عاشوری نیز از روحانیون معروف منطقه و مورد علاقه و احترام وافر مردم آن دیار بود. چون که تولد وی در خارج از منزل اتفاق افتاد، نام ابوتراب را برای وی برگزیدند.
شیخ ابوتراب چون از صدایی زیبا و حزین برخوردار بود در مجالس روضه و عزاداری امام حسین(ع) حضوری مؤثر داشت. وی از سن 12 سالگی جهت فراگرفتن علوم حوزوی عازم نجف اشرف شد، اما به علت موانعی که دولت عراق ایجاد کرده بود، به‌ناچار مدت طولانی در شهر آبادان ماندگار شد. در همان‌جا مقدمات علوم دینی را آغاز کرد تا اینکه وسایل مسافرت به کشور عراق و نجف اشرف مهیا شد. در آنجا از محضر اساتید بزرگ بهره‌های فراوان برد و به‌خصوص علاقه وافر به درس و منبر شیخ محمدعلی خراسانی پیدا کرد. دروس سطح را از محضر آیت‌الله راستی کاشانی (1334-1333)، دروس اخلاق، تفسیر و نهج‌البلاغه را نزد آیت‌الله شیخ محمدعلی مهرابی (1334-1336) و کفایه را نیز در سال 1343 در محضر آیت‌الله اسدالله مدنی فراگرفت. پس از آن به حوزه علمیه قم رفت و از اساتیدی چون آیت‌الله جعفر سبحانی و علی مشکینی بهره‌های فراوان برد.
شهید آیت الله عاشوری از ابتدای دهه 1340 فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و مذهبی خود را آغاز کرد که مهم‌ترین فعالیت سیاسی وی مبارزه علیه بهائیت در استان بوشهر بود. این گروه اعتقادات خود را در این استان ترویج می‌کردند و بخشی از فعالیت‌های اقتصادی استان از جمله توزیع کپسول ایران گاز و نوشابه پپسی‌کولا را در انحصار خود گرفته بودند. شیخ ابوتراب عاشوری ضمن رد افکار و عقاید آن‌ها، خرید و فروش و هرگونه ارتباط با افراد بهائی را غیرشرعی و حرام می‌دانست و رفت و آمد با خانواده‌های آن‌ها را منع می‌کرد. از طرف دیگر با حزب توده نیز که به خاطر شرایط فقر و ضعف اقتصادی حاکم در بوشهر و آمیزش اندیشه‌های خود با آرمان‌های اسلام تا اندازه‌ای گسترش یافته بود، به‌شدت به مبارزه برخاست.
وی با تشکیل حوزه علمیه، گسترش آن و ایجاد پایگاه لازم برای وسعت بخشیدن بر فعالیت‌های خود در مسجد جعفری بوشهر، بُعد تازه‌ای از فعالیت‌های سیاسی را آغاز کرد. ابتدا کوشید تا شاگردانی مبرز و عالم برای جامعه اسلامی تربیت کند که برخی از آن‌ها امروزه در حوزه علمیه قم مشغول تدریس و اداره آن هستند. از جمله این افراد می‌توان از آیت‌الله سید هاشم حسینی بوشهری (مدیر اجرایی حوزه علمیه قم)، شیخ نصرالله محمودی، عباس بحرانی و... نام برد.
وی سرانجام پس از سال‌ها مقاومت و ایستادگی و تحت مراقبت ساواک، در روز سوم محرم 1357/9/13، در وقت گرفتن وضو به ضرب گلوله به شهادت رسید. شهادت او در زمان نخست‌وزیری ارتشبد ازهاری و اعلان برقراری حکومت نظامی بود. این برنامه آخرین اقدام شاه برای سرکوب حرکت یاران امام در سراسر کشور بود. در این زمان دستورالعمل لازم برای دستگیری و کنترل مبارزین سیاسی به استاندار وقت بوشهر ابلاغ شد و با همکاری استانداری و شهربانی استان، در بعدازظهر روزی که شیخ ابوتراب عاشوری از تدفین یکی از شهدای استان (شهید زاهدی) برگشته بود، پس از محاصره و کنترل کامل کوچه‌های منتهی به منزل، ساعت 3 بعدازظهر به منزلش هجوم بردند و او را به شهادت رساندند. پس از این واقعه دردناک، امام خمینی که در پاریس در تبعید بودند، پیامی توسط سید صالح طاهری خرم‌آبادی برای خانواده شهید ارسال کردند.
انتهای پیام/
نظر شما