به گزارش خبرگزاری حوزه، عصر شنبه همزمان با ۲۹ دی ماه که در تقویم ها به مناسبت سالروز مقاومت ۲۲ روزه در برابر رژیم صهیونیستی به عنوان "روز غزه" نام گذاری شده، فیلم "بازگشت به حیفا"از شبکه نمایش تلویزیون پخش شد.

آنچه نگارنده را بر آن داشت که در همین باره نکاتی را در قالب این سطور متذکر شود نه پرداختن به این اثر بلکه تلنگری است بابت کم توجهی و بی توجهی ما به ظرفیت عظیم فیلم مقاومت و از جمله آثاری که ترسیم گر حماسه مقاومت مردم مظلوم غزه و فلسطین در طول دهه ها استقامت در برابر کودک کُشان صهیونیست باشد.

در همین طلیعه سخن باید تصریح کرد که متأسفانه با وجود تولید و نمایش آثار شاخص و ارزشمندی همچون" بازمانده" و "شکارچی شنبه"، سینمای ایران از جریان مقاومت و به خصوص مسأله فلسطین عقب مانده و نتوانسته با بهره گیری از ظرفیت های فرمی و محتوایی هنر هفتم، حق مطلب را در این خصوص ادا کند.

در طول یک سال و نیم اخیر پس از قضایای مربوط به طوفان الاقصی، شتاب خاصی را در تحولات منطقه ای و جهانی با محوریت غزه و لبنان قهرمان و مقاوم شاهد بوده ایم و در این مدت شهدای بزرگی از جبهه مقاومت اسلامی همچون سیدحسن نصرالله، اسماعیل هنیه، یحیی سنوار، هاشم صفی الدین و غیره تقدیم این راه عزت و کرامت شده است.

این شهدای والامقام جدای از مقام معنوی خویش که در سایه مجاهدت مخلصانه و نگاه توحیدی شان در سبک زندگی حاصل شده، قهرمان های بزرگی برای جامعه امروز بوده و هستند که زندگی و مجاهدت و حتی نوع شهادتشان بهترین ایده و سوژه برای تولید قوی ترین و اثرگذارترین آثار سینمایی است که یک نمونه عینی آن مربوط به لحظات واپسین زندگی دنیوی اسطوره مقاومت، شهید یحیی سنوار می باشد که حتی هنگامه‌ی شهادتش نیز به ماندگارترین سکانس در ذهن و یاد همه حق طلبان عالم و دلبستگان جبهه مقاومت تبدیل شد.

در خصوص لزوم حمایت از سینمای مقاومت دو نکته اجمالی را باید مورد توجه قرار داد؛

نخست آن که زمینه سازی و فراهم کردن زیرساخت های تولید آثار در این عرصه نیازمند اراده و همت مضاعف مسئولان و مدیران فرهنگی است و این که در همین راستا، رسانه های متعهد و انقلابی از رسالت مطالبه گری مستمر خود غافل نشوند.

نکته دوم هم این است که به هر حال هنرمند و فیلمسازی در این عرصه می تواند به تولید فیلم های ماندگاری از جنس "بازمانده" ساخته مرحوم سیف الله داد بپردازد که قبل از هر چیز خودش دغدغه مقاومت در برابر دشمن صهیونیست و حامیان مستکبر آن را داشته باشد چه آن که بدون تحقق این امر، نمی توان اثری تولید کرد که بر جان و دل مخاطب نشسته و اثرگذاری لازم را بر فکر و روان او داشته باشد.

طبیعتاً در این زمینه لازم است که نخبگان حوزه و دانشگاه و خاصه فعالان علوم انسانی به میدان بیایند و به تبیین تئوری و نظریه مقاومت به زبان امروزی و استدلالی بپردازند و بایسته های این قضیه را به درستی تشریح نمایند تا هنرمندان خصوصاً اهالی سینما با درک عمیق عقلانی و احساسی وارد این عرصه شده و به خلق آثار هنرمندانه اهتمام ورزند.

سید محمدمهدی موسوی