به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در مشهد، خانم موسوی، استاد اخلاق مدارس علمیه خواهران در نشست اخلاقی طلاب مدرسه علمیه اسلام‌شناسی حضرت زهرا(س)، به بیان ارزش ماه مبارک رمضان پرداخت و با اشاره به خطاب پیامبر اکرم(ص) در خطبه شعبانیه، اظهار داشت: خطبه شعبانیه یکی از سخنرانی‌های ارزشمند پیامبر اکرم درباره عظمت، اهمیت و فضیلت ماه مبارک رمضان است، حضرت در این خطبه، ابتدا به شرح جایگاه ماه مبارک رمضان پرداختند، چراکه تا مخاطب از عظمت این ماه آگاه نشود، نمی‌تواند به بهره‌برداری شایسته‌ای دست یابد.

این استاد اخلاق حوزه علمیه خواهران، ماه مبارک رمضان را ماهی سرشار از فرصت‌های معنوی برشمرد و افزود: ماه مبارک رمضان سه سوغات ویژه برکت، رحمت و مغفرت دارد که انسان مؤمن باید در طول این ماه از این سوغات الهی بهره‌مند شود، ماه مبارک رمضان با فضیلت‌ترین ماه‌های عمر است، ماهی که خداوند در آن یک مهمانی بزرگ برگزار کرده است، اما ضیافت الهی با فراخوان عمومی همراه است و همه به آن دعوت شده‌اند.

وی افزود: با این‌حال تنها بخشی از افراد بر اساس ظرفیت وجودی خود وارد این مهمانی می‌شوند و بهره‌گیری هر فرد نیز به میزان وسعت ظرف وجودی‌اش بستگی دارد.

موسوی به نقش انسان در وسعت بخشیدن به ظرف معنوی خود اشاره کرد و یادآور شد: برخی افراد ممکن است شکایت کنند که با وجود انجام دستورات شرعی مانند روزه، بهره کمی از رحمت الهی دریافت می‌کنند که این موضوع به خود انسان بازمی‌گردد، اوست که باید ظرف وجودی خود را گسترش دهد، در این ماه فرصت‌هایی همچون تسبیح بودن نفس‌ها، عبادت بودن خواب، مقبول بودن عمل خیر و مستجاب شدن دعا در دسترس است و هر فردی باید از این فرصت‌ها بهره بگیرد.

بررسی جایگاه دعا در ماه مبارک رمضان

وی دعا در ماه مبارک رمضان را یکی از برترین اعمال مؤمنان دانست و تأکید کرد: ‌محال است دستی به سوی خداوند بلند شود و خالی برگردد، هرچه مصلحت باشد مستجاب می‌شود، اما دعا هیچ‌گاه بی‌اثر نخواهد بود، دعا در این ماه مبارک، به‌ویژه دعای ابوحمزه ثمالی در سحرگاهان، فرصتی ارزشمند برای نزدیک شدن به پروردگار است.

وی ادامه داد: در خطبه شعبانیه، پیامبر اکرم از ما می‌خواهند که از خداوند با نیت‌های صادق و قلب‌های پاک دو درخواست داشته باشیم، توفیق روزه‌داری حقیقی و توفیق تلاوت قرآن، این دو درخواست، کلید بهره‌گیری کامل از ماه مبارک رمضان است، اما کسانی که در این ماه فرصت‌ها را از دست بدهند و بدون توبه و بازگشت به سوی خداوند، رمضان را به پایان برسانند، از نظر خطبه شعبانیه افراد بدبختی هستند که بار سنگین گناهان را تا رمضان بعدی بر دوش می‌کشند.

این استاد اخلاق حوزه علمیه خواهران، سجده‌های طولانی را به‌عنوان راهی برای صفای دل و تقویت ارتباط با خداوند معرفی کرد و یادآور شد: رکوع و سجده‌های طولانی، گناهان را از دوش انسان بر زمین می‌گذارد و باعث ایجاد حالت عرفانی و معنوی در دل فرد می‌شود، این اعمال علاوه بر اثرات روحی، پیوند انسان با پروردگار را نیز استحکام می‌بخشند.

انتهای پیام. /