خانم معصومه حاجی مقصودی، مدیر مدرسه علمیه تخصصی رکن‌الهدی کرمان در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه در کرمان، ضمن گرامیداشت شب‌های قدر به سوالاتی پیرامون ماه مبارک رمضان پاسخ داد:
چگونه می‌توانیم از ماه مبارک رمضان به عنوان فرصتی برای اصلاح جامعه و بهبود روابط اجتماعی استفاده کنیم؟
روزه‌داری در ماه مبارک رمضان می‌تواند به اصلاح جامعه و بهبود روابط اجتماعی و اصلاح جامعه کمک کند، از سویی، موجب افزایش همدلی از راه احساس مشترک گرسنگی و تشنگی می شود، روزه‌داری به افراد کمک می‌کند تا با شرایط افراد نیازمند و محروم همراهی کنند. این همراهی به افزایش همبستگی اجتماعی و کمک به یکدیگر می‌انجامد. نتیجه این امر، ترویج ارزش‌های اخلاقی در جامعه است، زیرا همراهی و همدلی با افراد محروم و نیازمند به گسترش فضایل اخلاقی صداقت، تواضع و فروتنی، رعایت حقوق دیگران و عدالت و انصاف کمک می‌کند.
از طرفی، دورهمی های مراسم های جزء خوانی، احیای شب های قدر، شرکت در نماز جماعت و جمعه، افطاری دادن و دور همنشینی های افطار و سحری افراد جامعه را به یکدیگر نزدیک‌تر می‌کند و روابط خانوادگی واجتماعی را تقویت می‌کند.
چگونه می‌توان از تعالیم امام علی(ع) در نهج‌البلاغه برای بهبود روحیه روزه‌داری و تقویت ایمان در ماه مبارک رمضان استفاده کرد؟
برای بهره‌برداری از تعالیم نهج البلاغه در بهبود روحیه روزه‌داری و تقویت ایمان در ماه مبارک رمضان باید فرد روزه دار به هدف عمل خود، شناخت و آگاهی کامل داشته باشد، امام علی(ع) در حکمت ۱۴۵ نهج البلاغه، به این نکته اشاره می‌کنند که باید عمل روزه‌داری، امری فراتر از گرسنگی و تشنگی کشیدن باشد و هدفی ارزشمند را با پشتوانه شناخت در نظر داشته باشد، در مرحله اول، روزه‌داری باید با هدف بندگی پروردگار و خالص کردن عمل برای او باشد، در حکمت ۲۵۲، روزه به عنوان آزمایشی برای اخلاص بندگان معرفی شده، این نشان می‌دهد روزه‌داری باید با اخلاص و نیت خالص انجام شود تا فرد بتواند از آن به عنوان یک فرصت برای رشد معنوی استفاده کند. در مرحله بعد با توجه به حکمت ۱۳۶، روزه دار باید متوجه باشد روزه‌داری نه تنها یک عمل جسمی است، بلکه یک عمل معنوی نیز محسوب می‌شود که به پاکی روح و جسم کمک می‌کند.
از امام علی(ع) در غرر الحکم نقل شده، روزه داری بدن، خودداری از غذاها با اراده و اختیار همراه با خوف از عقاب و امید به پاداش الهی و روزه نَفس، خودداری حواس پنجگانه از همه گناهان و پاک کردن دل از همه اسباب شرّ است و در حدیث دیگر نقل شده، خودداری نفس از لذت‌های دنیا، سودمندترین روزه‌هاست، پس برای بهره مندی کافی از این ماه شریف باید انسان تمام توجه خود را در انجام فرامین الهی متمرکز کند که این همان تقوا و خودنگهداری در برابر ساحت پاک الهی است.
به نظر شما چرا برخی جوانان از روزه‌داری فاصله می‌گیرند و چگونه می‌توان آنها را تشویق کرد؟
یکی از علت‌های مهم در این مورد می‌تواند عدم آگاهی کافی از دین و احکام آن به دلیل عدم آموزش مناسب در خانواده یا مدرسه باشد، از سویی، تأثیر تبلیغات رسانه‌ای را هم نمی‌توان نادیده گرفت که باعث شده جوانان از دین فاصله بگیرند، معرفی الگوها و به عبارتی سلبریتی هایی که چهره دینی و مذهبی ندارند جوانان را به سمت و سوی فرهنگ‌های غربی سوق دهند، همچنین گسترش شبکه‌های اجتماعی و فرهنگ جهانی شدن که اغلب محتوای مذهبی در آنها کم رنگ است یا تصویری منفی از دین ارائه می دهند نیز موجب بی‌تفاوتی مذهبی در بین جوانان شده است، البته عدم توانایی در برقراری رابطه معنادار با دین بر اثر مشغولیت های ذهنی و فکری به مسائل روزمره هم عاملی برای فاصله گرفتن جوانان را از روزه و سایر شعائر مذهبی شده است.
برای تشویق جوانان به مسائل دینی از جمله روزه باید آموزش آموزه‌های دینی به زبان امروزی و شیوه‌ای که برای جوانان جذاب و قابل درک باشد در دستور کار قرار گیرد، از طرفی معرفی الگوهای مذهبی مثبت و موفق در جامعه و رسانه‌ها می‌تواند به افزایش علاقه به دین و روزه کمک کند، همچنین استفاده از رسانه‌های مذهبی و تولید محتوای جذاب مذهبی در شبکه‌های اجتماعی می‌تواند به ترویج دین و روزه در بین جوانان کمک کند.
انتهای پیام. /
نظر شما