به گزارش گروه ترجمۀ خبرگزاری حوزه ، در ماه مبارک رمضان، حوزه علمیه غفرانمآب در لکهنو، سلسله جلسات "درس نهج‌البلاغه" را با هدف آشنایی با سخنان گهربار امیرالمؤمنین امام علی (علیه‌السلام) برگزار می‌کند. این جلسات به همت حجت‌الاسلام سید رضا حیدر زیدی، مدیر حوزه علمیه غفرانمآب، در حال برگزاری است.
وی با بیان سومین جمله از سومین حدیث باب «کلمات قصار» نهج‌البلاغه، اظهار داشت: نداشتن امکانات و نیازمندی‌ها، فقر واقعی است.
این عالم هندی در ادامه افزود:اگر فردی بیمار باشد اما توانایی درمان نداشته باشد، این همان فقر است. یا اگر در فصل سرما به پتو نیاز داشته باشد اما امکان تهیه آن را نداشته باشد، این نیز مصداق فقر است. وی تأکید کرد که در تعالیم اسلامی، داشتن «رزق کفاف» به عنوان نعمتی ارزشمند شناخته شده است؛ یعنی انسان به اندازه‌ای امکانات داشته باشد که نیازمند دیگران نشود.
دعای امام زین‌العابدین (ع) برای معیشت آبرومند
حجت‌الاسلام سید حیدر زیدی با نقل روایتی از امام محمد باقر (ع) افزود:پدرم، امام زین‌العابدین (ع)، هر جمعه ۲۰ رکعت نماز می‌خواندند و پس از هر دو رکعت، این دعا را زمزمه می‌کردند: خدایا! از تو بهترین معیشت را می‌طلبم؛ معیشتی که مرا در راه اطاعت تو قوی و استوار کند و تمام نیازهایم را برآورده سازد، اما آن‌قدر ثروت عطا نکن که به سبب آن سرکش و طغیانگر شوم.
ثروت؛ مایه برکت یا طغیان؟
وی با اشاره به این روایت تأکید کرد:ثروت به خودی خود بد نیست، زیرا در روایات از مال و دارایی به عنوان نعمتی الهی یاد شده است. با ثروت می‌توان کارهای خیر انجام داد، به دیگران کمک کرد و حتی فریضه حج را به‌جا آورد. اما ثروتی که باعث سرکشی و نافرمانی خدا شود، همان است که در آموزه‌های دینی مورد سرزنش قرار گرفته است.
زندگی آبرومند؛ راهی به سوی سعادت
در پایان، حجت‌الاسلام حیدر زیدی بر اهمیت داشتن معیشت آبرومند و بی‌نیازی از دیگران تأکید کرد و گفت:انسان باید به گونه‌ای زندگی کند که در مسیر بندگی خداوند، از دارایی خود برای کمک به دیگران و انجام امور خیر بهره ببرد. ثروتی که انسان را به مسیر نافرمانی بکشاند، شایسته سرزنش است، اما ثروتی که سبب رشد معنوی و کمک به دیگران شود، بدون شک مایه برکت و سعادت خواهد بود.
نظر شما