به گزارش مرکز خبر حوزه، معظم له در ادامه تفسیر سوره حشر در قم با اشاره به تفسیر آخرین آیه این سوره اظهارداشتند: در این سوره مبارک خداوند 18 اسم از اسماء خود را نام برده و که از جمله آنها خالق  باریء و مصور است که باید تفاوت هر یک از این اسماء با یکدیگر را بررسی نمود.

ایشان افزودند: در برخی از روایات «باریء» به معنای خالق است و برخی مفسرین «باریء» را به معنای بری معنا کرده و گفتند خداوند بری از هر نوع نقص است که این معنا ضعیف است چون در آیات قبل قدوس ذکر شده و «باریء» با معنای بی نقص تکرار بی حاصل خواهد بود.

معظم له ادامه دادند: برخی مفسرین گفته اند «باریء» به معنای ممیز و تمییز دهنده است، یعنی خداوند بین مخلوقاتش تمییز قرار داده و حق و باطل را مشخص کرده است.

حضرت آیت الله سبحانی گفتند: خداوند نسبت به مخلوقات اولاً خالق است ثانیاً تمیز دهنده میان مجمودات است و همه موجودات عالم نزد او روشن و معین هستند و ثالثا خداوند همه موجودات مادی را شکل و صورت بخشیده است.

معظم له افزودند: نباید تصور کرد که اسماء الله منحصر به 18 اسم است بلکه اسماء الحسنی فراوان هستند و تعدادی از آنها در این سوره ذکر شده اند و آنچه روی زمین و آسمان است خداوند را تسبیح می کند البته هر موجودی به اندازه توان و ظرفیت و درک خود خداوند را تسبیح می گوید.

ایشان ادامه دادند: خداوند عزیز و حکیم است و هرگز کار عبث انجام نمی دهد و دارای هدف و غرض است و آسمان ها و زمین را محکم و استوار آفریده است.

حضرت آیت الله سبحانی با اشاره به تفسیر سوره ممتحنه اظهارداشت: این سوره دارای 13آیه طولانی است و به دو صورت فتح و کسر خوانده می شود اگر به صورت کسر خوانده شود «ممتحِنه» صفت سوره است و اگر با فتح خوانده شود «ممتحَنه» صفت زنان می باشد.

معظم له بیان داشتند: این سوره به دلیل اینکه درباره امتحانات زنان نازل شده به نام ممتحنه است و هدف و غرض از آن این است که به مسلمانان بیان کند با چه امت هایی رابطه داشته باشند و از کفار قطع ارتباط کنند و يا با آنها را بطه محدودی داشته باشند که این نوعی سیاست خارجی است.

حضرت آیت الله سبحانی در پایان با اشاره به شان نزول این سوره خاطرنشان کردند: پیامبر در سال هشتم هجری تصمیم به فتح مکه گرفتند ولی یکی از یاران ایشان که در جنگ بدر نیز شرکت کرده بود نامه ای به قریش نوشت تا آنان را از قصد پیامبر (ص) خبر دار کند، ولی قاصد توسط یاران پیامبر دستگیر شد و پیام به قریش نرسید و این سوره نازل شد.