به گزارش مرکز خبر حوزه، دکتر پولادی در نشست انجمن قلم حوزه که در سالن همایش انجمن‌های علمی حوزه علمیه قم برگزار شد، اظهار داشت: فردوسی در کنار این که در بیان داستان‌ها، اصل امانت‌داری را رعایت کرده است، ولی در پایان هر داستان، به عنوان مسلمان شیعه، نتیجه‌گیری‌های انسانی ارائه و پیام‌های انسانی را از زبان خود مطرح می‌کند.
وی در ادامه با بیان این که شاهنامه، نامه شاهان نیست، بلکه شاه نامه‌ها و سخن‌هاست، بیان کرد: درست است که با نگاه سطحی به شاهنامه، این گونه گمان می‌رود که شخصی سروده‌هایی درباره شاهان و استوره‌‌ها بیان می‌کند، ولی با نگاهی عمیق می‌فهمیم که شاهنامه، نامه زندگی است.
عضو هیئت علمی دانشگاه قم افزود: فردوسی در شاهنامه، زندگی نامه ایرانیان پیش از ظهور اسلام و سپس آمیختگی آن با فرهنگ اسلامی، شکل جدیدی می‌گیرد که به فرهنگ ایرانی کمک می‌کند.
وی با بیان این که در شاهنامه بهره‌بردن انسان از نعمت‌های الهی ارائه شده است، گفت: در اثر این زندگی انسان ها با تمام مظاهر چون شادی و غم‌ها و... جریان دارد؛ بنابراین کسی که شاهنامه را بخواند، با مظاهر زندگی آشنا می‌شود.
پولادی همچنین با بیان این که شاهنامه تلاش دارد انسان را به پویایی برساند، خاطرنشان کرد: فردوسی در این اثر خود تمامی زیبایی‌های ایران پیش از اسلام و در ادامه آمیخته شدن آن با فرهنگ اسلامی را نشان می‌دهد که انسان را به حرکت دعوت می‌کند.
وی در پایان با بیان این که ما در مسیر آشنایی با پیام‌های انسانی موجود در شاهنامه که انسان را درکنار جنگ‌ها و پهلوانی‌ها، به صلح و نیکی دعوت می‌کند، کوتاهی کردیم، گفت: اگر این پیام‌ها جدی گرفته شود، می‌توان تمام جامعه را به سوی آرامش برد.
