به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه حجت الاسلام سیدحسین مومنی در شام شهادت امام یازدهم شیعیان در جمع نمازگزاران و مجاوران مسجد مقدس جمکران اظهارداشت: امام حسن عسکری علیه السلام همواره به مبارزه با انحرافات زمان با تبیین صحیح معارف دینی برای شیعیان میپرداختند و هرگاه احساس میکردند مشکل و انحرافی در جامعه به وجود آمده است، سریعا برای رفع این انحراف اقدام میکردند و در قالب نوشتن نامه، سخنرانی و صحبت با شاگردان به این مسئله میپرداختند.
سخنران مراسم با اشاره به اندیشه انحرافی یکی از فیلسوفان عراق، تصریح کرد: در زمان امام حسن عسکری (ع) فردی به نام اسحاق کندی از فیلسوفان جهان اسلام و عراق کتابی تالیف کرده بود و شبهاتی را درباره قرآن مطرح کرده بود، وقتی خبرآن به امام رسید از طریق شاگرد اسحاق کندی به بهترین شکل ممکن به روشنگری درباره آن شبه پرداختند.
وی خاطر نشان کرد: با پیگیری امام درباره انحراف اسحاق کندی او از انحراف نجات پیدا کرد و آن کتابی که سالها برای تالیفش زحمت کشید را ازبین برد و به این صورت امام (ع)در عین سبک زندگی آسان به مبارزه با شبهات زمان می پرداختند .
حجت الاسلام والمسلمین مومنی با اشاره به نحوه شهادت امام حسن عسکری(ع) عنوان کرد: در چنین روزی امام زمان(عج) در سن 5 سالگی در کنار پدر جوان 28 ساله خود، بشارت بقیهالله را از زبان مبارک امام میشوند.
این محقق و پژوهشگر حوزه علمیه تصریح کرد: دوران امام عسکری(ع) دوران جهالت منکران اهل بیت (ع) و شبهاتی پیرامون آنها، دوران معتمدها و معتصدها بود که غرق در شهوترانی و لذایذ دنیوی بودند.
وی خاطرنشان کرد:امام یازدهم در زمان امامت، به سبب وعدههای تولد امام زمان (عج) و وعده موعود آخرالزمان تحت نظر قرار گرفتند و ارتباط امام با شیعیان به شدت کنترل میشد و زندگی امام سخت شده بود.
سخنران مراسم با اشاره به ابعاد سبک زندگی امام یازدهم، تصریح کرد: سبک زندگی امام حسن عسکری (ع) به گونهای بود که ایشان هم به مسائل مادی و دنیوی و هم به امور معنوی و اخروی توجه داشت و سبک زندگی ساده اسلامی داشتند.
وی گفت: سبک زندگی امام حسن عسکری (ع)، به گونهای بود که ایشان به امور عبادی توجه زیادی داشتند و از مهمترین مسائلی که و در سیره ایشان به وضوح دیده میشد اهمیت به نماز اول وقت بود.
سخنران مراسم با تاکید به اهمیت امام به نماز اول وقت، عنوان کرد: یکی از یاران امام به نام ابوهاشم جعفری در محضر امام مشاهده کرده بود، امام در حال نوشتن مطلبی بود ، به محض رسیدن وقت نماز نوشتن را کنار گذاشتند و به نماز پرداختند؛ این نشان دهنده اهتمام امام به نماز اول وقت و فرمان خدا است.
انتهای پیام 313/17