اللهمّ غَشّنی بالرّحْمَةِ وارْزُقْنی فیهِ التّوفیقِ والعِصْمَةِ وطَهّرْ قلْبی من غَیاهِبِ التُّهْمَةِ یا رحیماً بِعبادِهِ المؤمِنین.

خدایا بپوشان مرا در آن با مهر و رحمت و روزى كن مرا در آن توفیق و خوددارى و پاك كن دلم را از تیرگی‌ها و گرفتگى‌هاى تهمت اى مهربان به بندگان با ایمان خود.

رحمت و مغفرت الهی در  همه زمانها و مکانها جاری و ساری است و محدود و معدود به موقعیت و برهه و فضای خاصی نیست.

خدا، خدای همه ماهها و روزهای سال است و معبود همه موقعیتها و همه مکانهای عالم هستی.

ما در هر لحظه از عمرمان زیر سایه رحمت الهی و زیر بارش باران لطف و عنایت او هستیم.

اما ماه رمضان از این جهت که رحمت الهی در آن واسعه و منتشر و مستتر است و همه درهای بهشت در آن باز و دستهای شیطان در غل و زنجیر و همه راهها به سوی خداوند متعال گشوده و هموارتر از سایر ازمنه است، دارای موقعیت و ارزش خاصی است.

در دعای شریف و معروف ماه رمضان هم این نکته در بندهای مختلف و بیانهای متنوعی آمده است و از آن جمله اینکه“اللهم اغن کل فقير” يعني “خدايا هر فقيري را غني فرما”، “اللهم اشبع کل جائع” يعني “خدايا هر گرسنه اي را سير فرما” و... .

بنابراین در دعای روز بیست و نهم ماه مبارک رمضان این نکته حیاتی و مهم، یادآوری می شود و توجه و تنبه و تذکار بدان معطوف می گردد و غرقه گردیدن در دریای رحمت الهی درخواست توفیق و دوری از تیرگیها و خلاصی از تهمتها و ناپاکیها، مورد درخواست از ذات اقدس اله قرار می گیرد.

در حقیقت درخواست توفیق الهی، ترجمانی دیگر از تعبیر شریف و سترگ و شگرف “لا حول و لا قوه الا بالله العلي العظيم” “نيست چرخش و قوتي مگر (به قدرت و فرمان) خداوند بلند مرتبه بزرگ” است به طوري که انسان هيچ عملي را نمي تواند انجام دهد مگر اينکه خداوند او را نيرو و قوت بخشد و در امور او را موفق بدارد چرا که خداوند خالق تمام موجودات عالم است و بر هر چيزي احاطه دارد و بر هر چيزي قادر است... و این از مبانی معرفتی و زمینه­های اصلی اندیشه دینی است.

امید آنکه در طول روزها و شبهای بهشتی و بارانی و بهاری ماه رمضان توانسته باشیم از دریای مرحمت الهی و خوان پرکرامت معرفت او، جرعه ای برگیریم و ره توشه حیات خود در طول سال آینده قرار دهیم.

آمین یا رب العالمین و بعونک الملک الاعلی.