به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه ؛ دکتر احمد فرامرز قرا ملکی در نشست روش شناسی تولید دانش انسانی و تجربی،از قران با اشاره به تفاوت نتایج حاصل از شیوه های مختلف رجوع به قرآن گفت : امروز دیگر به خوبی می دانیم برای استفاده از قرآن و تولید دانش قرآنی نیاز به واسطه ای بین وحی الهی ( قران) و مخاطب وحی وجود دارد.

 وی با جمع بندی تلاش های فقها و دانشمندان علوم اسلامی افزود: واسطه ای که در این مسیر از سوی دانشمندان علوم اسلامی و فقها استفاده می شود از جنس معرفت است و معرفت در حقیقت چیزی جز تلاش جمعی تاریخی دانشمندان در مسیر رشد بشریت نیست.

دکتر قرا ملکی توضیح داد : نکته ای که در این مسیر وجود دارد این است که دانشمندان برای آن که به نتیجه درستی برسند، باید با قاعده مندی خاصی کسب معرفت کنند و به این ترتیب روش شناسی خاصی را برای حل مسایل مطرح که پاسخ آن را در قرآن می جویند به کار گیرند.

سخنران این نشست افزود : با توجه به آن که اکنون مسایل مطرح در جامعه از پیشینه ای چند تباری برخوردار است، شیوه حل مسایل و بهره وری از قرآن نیز باید چند تباری باشد که نمونه برجسته آن را می توان در کتاب عین الحیات علامه مجلسی جستجو کرد.

قراملکی توضیح داد : برای حل مسایل به شیوه چند تبار، باید کارگروه تشکیل شده دارای ویژگی های خاصی باشند که نخستین آنها، داشتن مساله واحد است . زیرا اگر مسایل متفاوتی داشته باشند، نقطه مشترکی برای آغاز کار وجود ندارد.

این کارشناس قرآنی افزود : پس از طرح مساله باید گروهی از دانشمندان که به دنبال حل مساله هستند به روش شناسی حل مساله روی آورند و در تمام طریق به یاد داشته باشند که یک کارگروه تشکیل شده و باید کار را به شکل گروهی پیش برند.

قراملکی توضیح داد که با توجه به این که هرکدام از افراد کارگروه یاد شده ممکن است تخصص متفاوتی داشته باشند و به این دلیل از زاویه متفاوتی به یک مساله واحد چند تباری بنگرند و نتایج متفاوتی ارایه کنند ، گفت : استفاده از زبان علمی مشترک بین افراد این کارگروه موجب می شود تا از تشتت امور جلوگیری شود و همه آنها نتایج مطرح شده توسط یکدیگر را درک کنند.

وی در ادامه گفت : باید توجه داشت حل مساله چند تباری با بررسی مساله با روش های متفاوت میسر است و به این ترتیب کثرت گرایی روش شناختی در این مسیر جزو واجبات است، اما این مساله را نباید با ساده انگاری و ساده لوحی مخلوط کرد، بلکه باید همیشه با نگاه نقادانه نتایج حاصل را بازنگری و بررسی کرد.

قراملکی افزود: مفسری مانند علامه طباطبایی نمونه ای از این نوع برخورد با حل مساله را ارایه کرده است ، زیرا او به خوبی می دانست اگر مسایل روز جهان را نداند، نوع و نحوه تفسیرش از قرآن کریم متفاوت از هنگامی است که بر این مسایل آگاهی و احاطه دارد.