به گزارش سرویس علمی، فرهنگی خبرگزاری «حوزه»، مرحوم آیت الله مهدوی كنی با بیان خاطره ای از کشف حجاب رضاخانی چنین می گوید: از جنایاتی که در گذشته به چشم خودم شاهد آن بودم مسئله برداشتن چادر از سر زنان یا همان کشف حجاب بود.
زمانی که کودک بودم، برخی از اقدامات ضد دینی رضا خان را به یاد دارم، از جمله این اقدامات، دستور کشف حجاب بود که در روستاها نیز باید اجرا می شد و ژاندارم ها مسوول اجرای آن بودند. یکی از حوادث تلخ آن زمان، مربوط به برخورد ژاندارمری باخواهر کوچکم می شود، وی که هفت، هشت سال بیشتر نداشت، در راه برگشت از مکتب خانه، ماموران چادرش را پاره کرده بودند. خواهرم میگفت: امنیه (آن وقت به ژاندارمها، امنیه میگفتند) در راه مرا دید و چادرم را از سرم گرفت و پاره كرد. خواهرم به خاطر این كه به حفظ چادر و حجابش اهمیت میداد، این اتفاق برایش خیلی ناگوار بود.
مسئله برداشتن چادر از سر زنان، حتی در روستایی مثل كن هم وجود داشت و مزدوران رضاخان نمیگذاشتند که زنها چادر داشته باشند. از آنجا كه روستای كن با تهران فاصله داشت، زنها مقید بودند حجابشان را حفظ كنند، الان هم كنیها حجابشان همان چادر است.
در آن زمان خانمها برای این كه چادرشان را حفظ كنند، روزها در خانه بودند و برای رفتن به حمام و یا دیدن اقوام خود ؛ شب ها از خانه بیرون می رفتند.علاوه بر این چون می دیدند در شب نیز ممکن است مشکلاتی برایشان ایجاد گردد، از طریق دیوار های حیاط، خانه های خود را به هم ارتباط می دادند. لذا خانه ها با ایجاد دربهای اندرونی حیاط تا حمامی که در بالای ده بود، به هم راه داشتند.
واقعاً اگر از نظر تاریخی بررسی شود كه فلسفه این درها برای چیست خواهیم دید که این آثار تاریخی به وضوح جنایات رژیم پهلوی را آشكار میسازد.