سه‌شنبه ۳۰ دی ۱۳۹۳ - ۱۷:۱۳
آیات و روایات را در پژوهش های خود حاکم کنیم

حوزه/ پژوهشگر حوزوی گفت: باید همه جوانب دین را در پژوهش های مرتبط مورد نظر قراردهیم زیرا اگر اینگونه عمل نکنیم نمی توانیم ارایه کاملی از نقش دین در این حوزه ها بیان کنیم.

گزارش خبرگزاری «حوزه»، حجت الاسلام محمد حسین قدردان قراملکی امروز در نشست علمی «مبانی دین شناختی الگوی اسلامی پیشرفت» با ذکر این مطلب که چیستی دین در حوزه های مختلف باید بیان شود گفت: در حوزه چیستی دین در خود اسلام نیز تعاریف مختلفی است که برخی از آنها در ساحت ها و خاستگاه های دین نگاه های خاصی وجود دارد که باید به آنها در این پژوهش ها دقت شود.

وی افزود: یکی از مهمترین لوازم برای پژوهش در زمینه نوع نگاه دین به مقوله پیشرفت این است که باید نگاه ما فرانگرانه باشد؛ زیرا اگر این نگاه دین شناختی فرانگرانه نباشد نمی توانیم به تعریف درستی از دین و خاستگاه دین برسیم.

این پژوهشگر حوزوی با اشاره به این نکته که نگاه پیشرفت دینی با نگاه برون نگری به دین حاصل نمی شود، تصریح کرد: باید نگاه به درون مایه دین و آیات و روایات را در پژوهش های خود حاکم کنیم.

وی گفت: نمی توان صرفا با نگاه چیستی به شکل خاص دین آن را معنی کنیم و از آن تئوری پیشرفت بخواهیم؛ در واقع اثبات هر نوع شناخت دین با یک شی خارجی باید ناظر بر آیات و روایات باشد.

حجت الاسلام قراملکی خاطرنشان کرد: در حوزه دین شناسی باید مبانی دینی به خوبی بیان شود که قطعا آیات و روایات در این زمینه نقش مهمی دارد؛ اگر مبانی به دو قسم ایجابی و سلبی مشخص شود و بیان کنیم که رابطه عقلی ما نسبت به دین از چه سنخی است بهتر می توانیم به مبانی عقل گرایی دین برای شناخت رابطه آن با متد پیشرفت برسیم.

وی گفت: باید در حوزه مبانی سیر پشتوانه معرفتی را در این پژوهش ها بیان کنیم؛ این پیوند ها و ذکر این مباحث باید پشتوانه را به خوبی بیان کند؛ در حوزه زبان دین نیز باید مشخص شود که مرز این دو شناخت تا کجاست؛ اثبات ملازمه دین با پیشرفت نیز باید با مبنای ارایه شده در پیش فرض تحقیق کاملا مشخص شود و اگر بخواهیم در این زمینه بیانی داشته باشیم باید نگاه خود را به دین مشخص کنیم.

این محقق حوزه با اشاره به بحث خاستگاه دین در پژوهش های مرتبط با دین و پشرفت خاطرنشان کرد: در این بین نباید اینگونه بیان کرد که دین در فطرت خلاصه می شود.

وی افزود: در این رابطه باید گفت که اطلاق فطرت به دین اولین گام است؛ در ثانی فطرت و سرشت کلیات را نشان می دهد، ولی نمی تواند حوزه تشریعی دین را مشخص کند که در پژوهش های ناظر به پیشرفت باید این مطلب را به خوبی رعایت کنیم و اجازه ندهیم این مباحث از اتقان تحقیقات بکاهد.

حجت الاسلام قراملکی خاطرنشان کرد: در این رابطه باید مشخص شود که دین با چه نوع تغییر و تحولاتی همگرایی دارد و چه مباحثی در دین ثابت و برخی دیگر از جوانب دین تکمیل شونده است؛ باید همه جوانب دین را در پژوهش های مرتبط مورد نظر قراردهیم زیرا اگر اینگونه عمل نکنیم نمی توانیم ارایه کاملی از نقش دین در این حوزه ها بیان کنیم.

 

 

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha