حجت الاسلام شمسیان، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تهران، با بیان اینکه پروردگار متعال چیزی به عنوان خوبی یا بدی در وجود انسان قرار نداده است، گفت: خداوند در آياتي از قرآن اشاره به خلق نفس و الهام خوبي ها و بدي ها به او كرده، حال آيا منظور اين آيات اين است كه خوبي ها و بدي ها هر دو در ذات انسان وجود دارد؟ يعني انسان از بدو تولد بدي ها را با خود حمل مي كند يا منظور اين آيات چيز ديگري است؟ قرآن می فرماید «وَ نَفْسٍ وَ مَا سَوَّئهَا. فَأَلهَْمَهَا فجُورَهَا وَ تَقْوَئهَا؛ و قسم به جان آدمى و آن كس كه آن را (آفريده و) منظّم ساخته است. سپس شرّ و خيرش را به او الهام كرده است». و در جای دیگر می فرماید «وَ هَدَيْناهُ النَّجْدَيْن؛ ما انسان را به خير و شر هدايت كرديم»، منظور اين آيات اين نيست كه صفات خوب و بد و عوامل نيكي و بدي هر دو در انسان ايجاد شده است؛ بلكه منظور اين است كه حقيقت اين دو به انسان تعليم داده شده است.

معاون آموزش مدرسه علمیه جلالی خمینی تصریح کرد: در واقع خداوند قدرت تشخيص، عقل، و جدان بيداري به انسان داده كه فجور و تقوى را از طريق عقل و فطرت در مى‏يابد. به همين دليل است كه مي گوييم انسان ذاتا بدي را با فطرت خود درك مي كند و آدمي، فجور را ذاتا ناپسند مي شمارد. بنابراين خداوند با اين الهام، ويژگي هاي اعمال انسان را به او فهمانده است و در نتيجه انسان در مي يابد كه عملي كه دارد انجام مي دهد خوب است يا بد. در روايتي از امام صادق(ع) آمده كه خداوند بدي و نيكي را به انسان شناساند و اينكه چه چيزهايي موجب رضاي خداوند و چه كارهايي موجب خشم او مي شود، اما انسان را در انتخاب راه آزاد گذاشت و به او اختيار انجام هر دو كار را داد. مانند آيه «إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبِيلَ‏ إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُورا¬». بنابراين مفهوم اين آيات اعطاي قدرت تشخيص خوب و بد به انسان است، نه اينكه عوامل خوبي و بدي در نهاد انسان قرار داده شده است.

وی با تاکید بر اینکه رسیدن به أحسن حال بستگی به نوع مسیر انتخابی انسان دارد، گفت: انسان ذاتا خوب و بد را از هم تشخيص مي دهد و به همين دليل است كه انسان مكلف می‌باشد. و چنانچه فطرت آدمي نسبت به خير و شر نگاه يكساني داشت، از كجا مي توانست راه را از چاه تشخيص دهد. يا اگر خوبي و بدي در برابر او يكسان بود ديگر عقاب و ثواب الهي معنايي نداشت، چرا كه توقع انجام كار صحيح از موجودي كه قدرت تشخيص ندارد، عاقلانه نيست.

حجت الاسلام شمسیان در پایان گفت: انسان حقيقي، خليفه‏اللّه و مسجود ملائكه است، و همه كمالات انساني برای اوست. انسان اگر به يگانه حقيقتي كه با ايمان به او و به ياد او آرام مي‏گيرد بپيوندد، داراي همه كمالات است و اگر از آن حقيقت يعني خدا جدا بماند، درختي را ماند كه از ريشه‏اش جدا شده است.

وی در پایان خاطرنشان ساخت: انسان برای رسیدن به قله معرفت باید خودسازی نماید و ایام نوروز  فرصت مناسبی برای این مهم است.