خداوند متعال در قرآن می فرماید:
وَلاَ تَقْرَبُواْ مَالَ الْيَتِيمِ إِلاَّ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ اسرا/34
و به مال يتيم نزديك نشويد (هيچ تصرفى در آن نكنيد) مگر به شيوهاى كه نيكو است
حکایت؛ یکی از شاگردان حضرت آیت الله کوهستانی مازندرانی نقل می کند: روزی شخصی در روستای مجاور کوهستان فوت شده بود و یکی از اهالی، خدمت معظم له رسید تا ایشان را برای اقامه نماز میت به آن روستا ببرد و از نفس گرم آن استاد بزرگ استفاده کنند.
او با خود اسبی داشت که آن را برای آقا آورده بود تا ایشان سوارش شوند، آیت الله کوهستانی قبل از اینکه سوار اسب شوند از از وی پرسیدند :
این اسب مال کیست؟
او گفت: مال فلان شخص است.
فرمودند: زنده است یا مرده ؟
شخص جواب داد : فوت کرده.
ایشان پرسید: بچه صغیر هم دارد؟
گفت: بله آقا جان یک بچه صغیر هم دارد،ایشان وقتی متوجه شدند صغیر هم در آن اسب سهم دارد ، فرمود:
من نمی توانم سوار این اسب شوم، بهتر است با پای پیاده به طرف آن روستا برویم و ترجیح دادند پیاده مسیر را طی کنند، اما از مال یتیم استفاده نکنند.
آن مرجع سالک همیشه سفارش می کردند که هرگز زیر بار سه چیز نروید : مال یتیم، مال میت و مال وقف.1
ای چو گرگی از یتیمان می خوری خود ندانی غول شیطان می خوری 2
- با اقتباس و ویراست از کتاب بر قله پارسایی
- زعفر نظر زاده
