سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه»،  متن حدیث را از کتاب بحار الأنوار منتشر می کند.

عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ أَنَّ فِيكَ خَيْراً فَانْظُرْ إِلَى قَلْبِكَ فَإِنْ كَانَ يُحِبُّ أَهْلَ طَاعَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ يُبْغِضُ أَهْلَ مَعْصِيَتِهِ فَفِيكَ خَيْرٌ وَ اللَّهُ يُحِبُّكَ وَ إِذَا كَانَ يُبْغِضُ أَهْلَ طَاعَةِ اللَّهِ وَ يُحِبُّ أَهْلَ مَعْصِيَتِهِ فَلَيْسَ فِيكَ خَيْرٌ وَ اللَّهُ يُبْغِضُكَ وَ الْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ.

امام باقر علیه السلام فرمود: هر گاه مى‏ خواهى بدانى در شما خيرى هست به قلب خود نگاه كن؛ اگر قلب تو بندگان مطيع خدا را دوست مى ‏دارد و معصيت‏كاران را از خود طرد مى‏كند در تو خيرى وجود دارد و خداوند شما را دوست مى‏ دارد.

اما اگر مشاهده كردى قلب تو همواره با معصيت‏كاران مى ‏باشد و به آنها تمايل دارد و با دوستان خدا و اهل طاعت بغض و كينه نموده و آن ‏ها را دوست نمى ‏دارد، بدان در تو خيرى نيست و خداوند دشمن تو مى ‏باشد؛ و آدمى با كسى كه دوست دارد، محشور است.

بحار الأنوار، ج‏66، ص: 247