به گزارش خبرگزاری «حوزه»، حجت الاسلام سید حسین مؤمنی، عصر امروز در جمع نمازگزار مسجد اعظم قم، ضمن گرامیداشت آغاز ماه میهمانی خدا، گفت: بر اساس شرایط امروز، هرچه فرصت های پیش رو بیشتر، خطرها و تهدیدات نیز بیشتر خواهد شد.
استاد حوزه علمیه قم، نبود دعا، راز و نیاز با خدا و یاد خدا را یکی از مهم ترین عامل های بروز چالش ها در جامعه اشاره کرد و افزود: "ذکر" در آیات و روایات نماز عصر، پیامبر(ص)، قرآن و... تفسیر شده. از جمله تفاسیر ذکر، به معنای دعاست.
وی غایت در دعا را خواستن معرفی کرد و گفت: دعا به معنی توجه و میل دادن مدعو به داعی است؛ صوتی که از انسان خارج می شود و خدا را متوجه خود می کند، دعاست. خواستن نهایت در دعاست، به این که انسان ابتدا خدا را متوجه خود می کند و در نهایت خواسته خود را مطرح می سازد.
حجت الاسلام مؤمنی با اشاره به مناجات امیرالمؤمنین علیه السلام در مسجد کوفه افزود: در این مناجات، امام علی علیه السلام ابتدا مدعو را به دعایی متوجه می کنند و در ادامه خواسته های خود را بیان می دارند.
وی با تأکید بر این که انسان عاقل، پیوسته در حال دعاست، گفت: بر اساس روایات، راه تقرب به خدا، خواستن از خدا و نخواستن از مردم است. کسی که از خدا زیاد بخواهد محبوب خدا می شود و اگر نیاز خود را به مردم نگوید، در دل های آنها جای می گیرد.
این سخنران افزود: دعا موجب برآورده شدن حوائج، دور کردن قلب از وسواس، مانع از ورود شیطان به قلب انسان، موجب آرامش و همچنین تقرب به سوی خداست.
وی یکی از بهترین زمان ها برای دعا را بعد از انجام فریضه معرفی کرد و گفت: یکی از بهترین زمان ها برای دعا، بعد از نمازهای یومیه است. کسی که دست نیاز در برابر بی نیاز بلند می کند، هیچ گاه ذلیل نمی شود. پیش از افطار نیز زمانی است که در روایات یکی از بهترین زمان های دعا معرفی شده است.
حجت الاسلام مؤمنی به بایسته های دعا اشاره کرد و افزود: قبل از این که دعا کنیم، شایسته است عمل خیری مانند کمک به دیگران، صدقه دادن، نماز گزاردن و... به جای آوریم تا خدا را متوجه خود کرده و در میان کارهای خیر، هیچ کاری مانند کمک به خلق الله اثرگذار نیست.
وی در ادامه درباره آداب دعا کردن در کلام امام علی علیه السلام اظهار داشت: خضوع و خشوع در برابر خدا از جمله آداب دعا کردن است. زمانی که انسان می خواهد در برابر خدا دعا کند، باید مانند انسان ضعیف، ذلیل و نیازمند در پیشگاه حضرت حق بایستد؛ خضوع در برابر خدا برای این است که انسان در دلش به غیر از خدا توجه نداشته باشد.
استاد حوزه علمیه قم گریه را از دیگر آداب دعا کردن برشمرد و گفت: زمانی که دل انسان شکست، بهترین لحظه برای دعاست. اشک نشانه این است که خداوند به شما نظر لطف دارد. وقتی انسان به یاد فرصت های از دست رفته و دست های خالی خود در پیش روی خدا بیافتد، اشک ها نیز از چشمان او سرازیر می شود.
وی خاطرنشان کرد: بهترین چیزی که قلب انسان را به خشیت می انداز، گریه بر مصائب امام حسین علیه السلام است.
انتهای پیام// 15/ 313