به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه» به نقل از پایگاه العهد لبنان، مذاکرات جمهوری اسلامی ایران در بیش از یک دهه جمهوری اسلامی را به کشوری تبدیل کرد که توانست با پیشرفت های خود کشورهای جهان سوم را پشت سر بگذارد.
در این میان عوامل متعددی باعث ممتاز شدن ایران شده تا اینکه ایران به جایگاهی برسد که کشورهای غربی انتظار آن را نداشته اند؛ یک جمهوری که بدون فشار سیاسی و عقب نشینی از حقوق خود قادر به تغییر و پیروزی شد و توانست حقوق مشروع ملت خود را در استقلال و نپذیرفتن وابستگی به غرب حفظ کند.
مردمی بودن، رکن اصلی نظام ایران است
ناهض حتر روزنامه نگار و تحلیلگر عرب درباره اسباب ممتاز شدن ایران در منطقه چنین می گوید: جمهوری اسلامی ایران در اصل یک کشور ملی مردمی است که دولت و ملت آن بر اساس یک بینش سیاسی با هم اتحاد دارند و از دودستگی های مذهبی نیز به دور است و می توان گفت پروژه آزادی و استقلال ایران از سال 1906 با انقلاب اسلامی آغاز شد و سپس با دست یابی ایران به پیشرفت ها در دوره پس از انقلاب تحکیم شد.
وی افزود: مردمی بودن رکن اصلی نظام ایران است که چهارچوب های فکری و عقیدتی را در نوردیده و باعث شده امکانات و درآمدها نیز بر همین اساس و بر اساس یک منظومه تولیدی صنعتی و علمی و کشاورزی و تکنولوژی در این کشور توزیع شود و قدرت دفاعی ایران نیز این منظومه را کامل می کند و باعث شده غرب به این سادگی ها به فکر تجاوز نظامی به ایران نیافتد.
حتر ادامه داد: استقلال و ساختار داخلی منسجم ایران باعث شده این کشور در میان کشورهای منطقه موقعیتی ویژه داشته باشد به ویژه با توجه به اینکه ایران از یک ساختار اقتصادی و توسعه بهره مند است که توانسته آن را در دوران محاصره و تحریم اقتصادی و در طول سالیان متمادی بنا کند و برخورداری از چنین ساختار قدرتمند اقتصادی باعث شد تمام جهان به حق هسته ای ایران اعتراف کنند.
اهتمام به توسعه عامل موفقیت ایران
از سوی دیگر دکتر طلال عتریسی کارشناس امور ایران درباره عوامل موفقیت ایران در میان کشورهای شرقی و موفقیت در مذاکره با غرب و گرفتن حقوق هسته ای خود در یک چهارچوب اسلامی و با حفظ خطوط قرمز خود چنین می گوید: پایبندی گردانندگان مذاکرات هسته ای ایران به سیاست حفظ سیادت و استقلال ایران و نرفتن زیر بار شروط غیر منصفانه غربی ها و انسجام داخلی نیروهای ایرانی در این زمینه باعث شد ایران از کشورهای دیگر جهان سوم پیشی بگیرد.
عتریسی یکی از عوامل خیزش ایران را پس از ارتباط عمیق با مردم خویش، اهتمام فراوان نظام به توسعه می داند و بر این باور است که ایران به خاطر این اهتمام ویژه به توسعه مبالغ زیادی را برای تکنولوژی و کشاورزی و صنایع خود هزینه می کند، زیرا مفهوم اقتدار ایرانی ها به طور ریشه ای با مفهوم اقتدار عربی تفاوت دارد و ایران بر این اساس توانسته یک قدرت علمی پیشتاز را با تکیه بر دانشمندان هسته ای خود بنا کند.