سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه» قال الله تعالى: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتي وَ رَضيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ ديناً»(۱)
وَ الْحَمْدُللهِ الَّذي جَعَلَنا مِنَ المُتَمِسِّکينَ بِولايَةِ أميرِالمُؤمِنينَ وَ الائمة مِنْ وُلْدِهِ المَعْصُومينَ سيَّما الإمامِ المُبينِ وَ الکَهْفِ الحَصينِ وَ غِياثِ المُضْطَرِّ المُسْتَکين مَولانا المَهْدِيّ بَقِيَّة اللهِ فِي الأرَضينَ عَلَيْهِم أفْضَلُ صَلواة اللهِ تَعالى وَ أنْبِيائهِ الْمُرْسَلينَ وَ الْمَلائکةِ الْمُقَرَّبينَ.
برادران و خواهران ايماني، شيعيان مخلص، غديريان پاک گوهر به همه شما سلام، درود و تبريک و تهنيت عيد الله اکبر، عيد اکمال دين، عيد اتمام نعمت و عيد اعلام ولايت.
دهه غدير، فرصتي براي اجراي مقاصد اسلامي
از چندین سال پيش تاکنون پيشنهاد اختصاص يک دهۀ تمام به نام دهه غدير با تقديم پيامي جامع اعلام شد. از آن سال تاکنون هر سال، اين برنامه و بزرگداشت دهه مبارک غدير برگزار مي شود و همه ساله بر گسترش، رونق، معنويت و برکات آن افزون تر مي شود و مشارکت مردم بيدار و آگاه بيشتر مي‌گردد.
الحقّ اين بزرگداشت، برنامه اي است که سزاوار است در همه ابعاد توسعه پيدا کند و براي مقاصد عالي معرفتي، علمي، تربيتي و برقراري وحدت بين مسلمين از آن استفاده شايان و کلان بنماييد.
مكتب غدير، مكتب همه انبياء
مکتب غدير، مکتب جهاد، مکتب ايمان، مکتب قرآن و مکتب همه انبياء است. همه بر سر يک خوان گستردۀ علم، بصيرت و بينش که مي توان گفت «عَرْضُها عَرْضُ السَّمواتِ وَ الأرْضِ» يا بيشتر است دعوت مي شوند و کرّوبيان و قدسيان در اين مکتب حضور مي يابند و از معاني و فيوض معنوي آن درس ها و بهره ها مي گيرند.
اعتبار و تواتر حديث غدير
يکي از علماء مي گويد: «در بغداد و در دکّان صحافي، کتابي را ديدم که پشت آن نوشته شده بود: جلد بيست و هشتم از اسناد حديث شريف غدير و پس از آن جلد، بيست و نهم مي باشد.»(۲)
اين مطلب حکايت از اين دارد که ۲۹ جلد کتاب فقط درباره اسناد اين حديث در آن زمان نوشته شده بود. اين اجمالي از کثرت اسناد اين حديث و شدّت اعتناء و اهتمام علماء و محدّثين به واقعه تاريخي غدير خم است.
راجع به متن و اصل خطبه غدير و روايات و احاديث مربوط به آن، آنچه تا حال نوشته شده است بيش از حدّ احصاست.
در باب فنون و علوم مختلف اسلامي از حديث، تفسير، تاريخ، سنّت و کلام، همه از غدير گفته اند و بسياري مثل ابن عقده ها تأليف خاصي راجع به آن نگاشته و بيشتر به نام الولاية يا الغدير و در اين عصر اخير هم، مثل موسوعه عظيم عبقات الانوار، به وسيله علامه متبحّر سيد مير حامد حسين هندي رحمه الله و نيز موسوعه شريف الغدير اثر علامه اميني رحمه الله تأليف شده است.
چند توصيه مهمّ
درباره غدیر، حقير از همه محبّان و شيعيان اميرمؤمنان علی (ع) مي خواهم تا آنچه در توان دارند مصروف انجام موارد ذيل نمايند:
* ترويج غدير را از خانواده خويش آغاز كنيد
پدران و مادران، داستان مهمّ غدير را براي کودکان و نونهالان خود بازگو کنند و آنان را به ولايت حجّت بالغۀ الهي، آشناتر سازند و از عطر ياد، نام و محبت حضرت علي بن ابي طالب عليه افضل التحية و السلام و الگوگيري از حيات طيّبه حضرتش، جان خود را سرزنده و زندگي خود را پر برکت نمايند و خانه خويش را به نور معرفت علوي و هدايت هاي آسماني اميرمؤمنان علیه السّلام مزيّن سازند.
*همه رسانه ها غدير را تبليغ كنند
غدير از ارکان شخصيت و هويّت مکتب اهل بيت عليهم السّلام است؛ بايد روزنامه ها، رسانه ها و سايت ها همه در اين دهه از غدير بنويسند، بگويند و حقايق غدير را منتشر کنند. همچنين منابر، سخنراني ها و همايش ها به نام مقدّس غدير مزيّن و به آن اختصاص داده شود.
* رشتۀ غديرشناسى تأسيس شود
بايد غدير در تمام حوزه ها و دانشگاه ها تدريس شود و همگان پيام هاي جامع و جهاني آن را دريافت نمايند؛ کرسي هاي غديرشناسي در مراکز علمي معتبر ايجاد گردد و علماء، دانشمندان، اساتيد و پژوهشگران، در حدّ وسع خويش اقدام به پيگيري و تأسيس اين رشتۀ بسيار مهم در مؤسسات علمي و پژوهشي مربوطه در سراسر دنيا نمايند.
* تمسّك به غدير، تنها راه سعادت
عزيزان من! تمام همّت خود را صرف ترويج فرهنگ غدير و معرفت افزايي به آن نماييد که راه اصلاح ما، تمسّک به غدير است و نردبان سير، ترقي و فتح قلّه هاي معرفت، غدير است. راه حفظ استقلال و عظمت کشور و دفع استضعاف و استکبار، تمسّک به غدير و الهام از مفاهيم غدير است.
* تقدير از خدمتگزاران غدير
در پايان از همه عزيزاني که افتخار خدمتگزاري به مکتب بزرگ غدير را دارند و در ترويج معارف نوراني آن زحمت مي کشند به سهم خود تقدير و تشکر مي کنم و براي همه آن ها از خداوند متعال مزيد عزّت، توفيق و خدمت مسألت دارم و خود را نيز خادم کوچکي در دربار مقدّس قنبر غلام با اخلاص آن حضرت مي دانم و به اين توفيق بزرگ افتخار مي کنم.
پی نوشت ها:
۱. سوره مائده، آیه ۳.
- این كلام از ابوالمعالی جوینی دانشمند بزرگ اهل سنّت است كه در ینابیع المودة قندوزی، صفحه ۳۶ نقل شده است.
منبع: پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله العظمی صافی گلپایگانی
