خبرگزاری «حوزه»، نطق آتشین دخت نبی مکرم اسلام(صلی الله علیه و آله) به زنان مهاجر و انصار را از کتاب أمالی شیخ طوسی منتشر می کند.

عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: دَخَلْتَ نِسْوَةٍ مِنْ الْمُهَاجِرِينَ وَ الْأَنْصَارِ عَلَى فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) يَعُدْنَهَا فِي عِلَّتِهَا، فَقُلْنَ لَهَا: السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ، كَيْفَ أَصْبَحْتِ فَقَالَتْ: أَصْبَحْتُ وَ اللَّهِ عَائِفَةً لِدُنْيَاكُنَّ، قَالِيَةً لِرِجَالِكُنِّ، لَفَظْتُهُمْ بَعْدَ إِذْ عَجَمْتُهُمْ، وَ سَئِمْتُهُمْ بَعْدَ إِذْ سَبَرْتُهُمْ، فَقُبْحاً

لِأُفُونِ الرَّأْيِ وَ خَطْلِ الْقَوْلِ وَ خَوَرِ الْقَنَاةِ، وَ «لَبِئْسَ ما قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنْفُسُهُمْ أَنْ سَخِطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ فِي الْعَذابِ هُمْ خالِدُونَ» (1) وَ لَا جَرَمَ وَ اللَّهِ لَقَدْ قَلَّدْتُهُمْ رِبْقَتَهَا، وَ شَنِنْتُ عَلَيْهِمْ عَارَهَا، فَجَدْعاً وَ رَغْماً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ. وَيْحَهُمْ، أَنَّى زَحْزَحُوهَا عَنْ أَبِي الْحَسَنِ! مَا نَقَمُوا وَ اللَّهِ مِنْهُ إِلَّا نَكِيرَ سَيْفِهِ، وَ نَكَالَ وَقْعِهِ، وَ تَنَمُّرَهُ فِي ذَاتِ اللَّهِ، وَ تَاللَّهِ لَوْ تَكَافُّوا عَلَيْهِ عَنْ زِمَامٍ نَبَذَهُ إِلَيْهِ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) لَاعْتَلَقَهُ، ثُمَّ لَسَارَ بِهِمْ سَيْراً سُجُحاً (2)، فَإِنَّهُ قَوَاعِدُ الرِّسَالَةِ، وَ رَوَاسِي النُّبُوَّةِ، وَ مَهْبِطُ الرُّوحِ الْأَمِينِ وَ الْبَطِينُ بِأَمْرِ الدِّينِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ «أَلا ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِينُ» (3).

وَ اللَّهِ لَا يَكْتَلِمُ خِشَاشُهُ، وَ لَا يُتَعْتَعُ رَاكِبُهُ، وَ لَأَوْرَدَهُمْ مَنْهَلًا رَوِيّاً فَضْفَاضاً، تَطْفَحُ ضِفَّتُهُ، وَ لَأَصْدَرَهُمْ بِطَاناً قَدْ خَثَرَ بِهِمُ الرَّيُّ غَيْرَ مُتَحَلٍّ بِطَائِلٍ إِلَّا بِغَمْرِ النَّاهِلِ وَ رَدْعِ سَوْرَةِ السَّاغِبِ (4)، وَ لَفُتِحَتْ عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٌ مِنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ سَيَأْخُذُهُمْ اللَّهُ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ.

فَهَلُمَّ فَاسْمَعْ، فَمَا عِشْتَ أَرَاكَ الدَّهْرُ الْعَجَبَ، وَ إِنْ تَعْجَبْ بَعْدَ الْحَادِثِ، فَمَا بِالْهَمِّ بِأَيِّ سَنَدٍ اسْتَنَدُوا، أَمْ بِأَيَّةِ عُرْوَةٍ تَمَسَّكُوا «لَبِئْسَ الْمَوْلى‏ وَ لَبِئْسَ الْعَشِيرُ» (5) وَ بِئْسَ لِلظَّالِمِينَ بَدَلًا.

اسْتَبْدَلُوا الذُّنَابَى بِالْقَوَادِمِ، وَ الْحَرُونَ بِالْقَاحِمِ، وَ الْعَجُزَ بِالْكَاهِلِ، فَتَعْساً لِقَوْمٍ «يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعاً» (6)، «أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَ لكِنْ لايَشْعُرُونَ» (7) «أَ فَمَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لا يَهِدِّي إِلَّا أَنْ يُهْدى‏ فَما لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ» (8) لَقِحَتْ فَنَظِرَةٌ رَيْثَمَا تُنْتِجُ، ثُمَّ احْتَلَبُوا طِلَاعَ الْقَعْبِ دَماً عَبِيطاً وَ ذُعَافاً مُمِضّاً، هُنَالِكَ يَخْسَرُ الْمُبْطِلُونَ وَ يَعْرِفُ التَّالُونَ غِبَّ مَا أَسَّسَ الْأَوَّلُونَ، ثُمَّ طِيبُوا بَعْدَ ذَلِكَ عَنْ أَنْفُسِكُمْ لِفِتْنَتِهَا، ثُمَّ اطْمَئَنُّوا لِلْفِتْنَةِ جَأشاً، وَ أَبْشِرُوا بِسَيْفٍ صَارِمٍ وَ هَرْجٍ دَائِمٍ شَامِلٍ وَ اسْتِبْدَادٍ مِنَ الظَّالِمِينَ، يَدَعُ فَيْئَكُمْ زَهِيداً، وَ جَمْعَكُمْ حَصِيداً، فَيَا حَسْرَةً لَهُمْ وَ قَدْ عُمِّيَتْ عَلَيْهِمُ الْأَنْبَاءُ «أَ نُلْزِمُكُمُوها وَ أَنْتُمْ لَها كارِهُونَ» (9).

از ابن عبّاس نقل شده که می گوید: گروهى از زنان مهاجر و انصار، در بيمارى حضرت فاطمه عليها السلام به عيادتش رفتند و به وى گفتند: درود بر تو، اى دختر پيامبر خدا! حالت چگونه است؟.

فرمود: «سوگند به خدا، ناخشنود از دنياتان و خشمگين بر مردانتان، صبح كردم. آنان را امتحان كردم و افكندم. آنان را آزمودم و از آنان، بيزار شدم. چه زشت ‏اند سستْ‏رأيان، بد سخنان و سستْ ‏نيزگان! «راستى چه زشت است آنچه براى خود پيش فرستادند كه [در نتيجه،] خدا بر ايشان خشم گرفت و پيوسته در عذاب مى ‏مانند».

سوگند به خدا كه گناه آن را بر گردنشان آويختم و عارِ آن را بر چهره‏ شان پاشيدم. بريده و به خاك ماليده باد [بينىِ‏] گروه ستمكاران!.

واى بر آنان! چگونه آن (حكومت) را از ابو الحسن دور ساختند؟! سوگند به خدا! جز شمشيرِ بازدارنده ‏اش و عقوبت ‏دهى ‏اش در ميدان نبرد و خشم، و تسليم ناپذيرى ‏اش در راه خدا، چيزى باعث انتقام گرفتن از او نشد.

سوگند به خدا! اگر از زمامى كه پيامبر خدا به او داده بود، دست مى ‏كشيدند، او آن را به دست مى ‏گرفت و آن را به ملايمت، پيش مى ‏بُرد؛ چون او پايه‏ هاى رسالت و ريشه ‏هاى نبوت و محلّ هبوط روح امين و آگاه به كار دين در دنيا و آخرت است: «آرى. اين، همان خُسران آشكار است».

سوگند به خدا! نه بينىِ شتر مجروح مى ‏شد، و نه سوارش آزرده. آنان را به سرچشمه آبى صاف، زلال، گوارا و سرشار مى ‏رسانْد كه در كناره ‏هاى آن، آب‏ بيرون مى ‏زد و گِل و لاى كناره ‏اش پيدا نمى ‏شد و آنان را سيراب شده از آن بيرون مى ‏آورد، به گونه‏ اى كه از سيرابى، سنگين مى ‏شدند؛ و خود از آن بهره‏ اى نمى‏ گرفت، جز به مقدار آب نوشيدن [تشنه‏] براى سيراب شدن و [غذا خوردن‏] براى جلوگيرى از شدّت گرسنگى، و [در اين هنگام‏]، بر آنان، بركات [خداوند] از آسمان و زمين فرو مى ‏ريخت؛ ولى [به علّت كارشان‏]، خداوند، آنان را به خاطر آنچه انجام دادند، مؤاخذه خواهد كرد.

بيا و گوش كن! تا زنده ‏اى، روزگار، چيزهاى شگفت را نشانت مى‏دهد، اگر چه پس از مرگ، شگفت ‏زده ‏تر مى ‏شوى. چگونه مى ‏انديشند، به كدام پايه ‏اى تكيه كرده ‏اند، و به كدام دستاويز چنگ زده ‏اند؟ «وه، چه بد مولايى و چه بد دمسازى!» و «چه بد جانشينانى هستند براى ستمگران!».

دنباله ‏روان را به جاى پيشتازان گرفتند، چموش را جاى به كار كُشته، و دُم را به جاى شانه! واى بر قومى كه «مى ‏پندارند كه كار شايسته انجام مى ‏دهند». «به هوش باشيد كه آنان، فسادگران ‏اند، ليكن نمى ‏فهمند». «آيا كسى كه به سوى حقْ رهبرى مى‏ كند، سزاوارتر است كه مورد پيروى قرار گيرد يا كسى كه راه نمى ‏نمايد، مگر آن كه [خود] هدايت شود؟ شما را چه شده است؟ چگونه داورى مى ‏كنند؟».

[حكومت،] آبستن شده است. اندكى صبر كنيد تا بزايَد. آن‏ گاه، در قدَح ‏هاى بزرگ، [به جاى شير،] خون تازه و سمّ كشنده و سوزان بدوشيد. در اين هنگام است كه برباطل ‏روندگان، خسارت ببينند، و آیندگان، فرجام آنچه را كه گذشتگان بر پا كرده ‏اند، خواهند ديد. پس از آن، براى فتنه‏ هاى آن، دست [از جانتان‏] بشوييد و جانتان را براى افتادن در فتنه، مطمئن كنيد. و بشارت بادتان به شمشير بُرنده و به هرج و مرج دايم و فراگير و به استبداد ستمكاران، كه ثروت ‏هايتان را تهى گردانَد و جمعتان را درو كند. حسرت بر آنان كه خبرها بر ايشان مخفى مانْد! «آيا ما [بايد] شما را در حالى كه بدان اكراه داريد، به آن وادار كنيم؟».

پاورقی:

(1) سورة المائدة 5: 80.

(2) أي سهلا ليّنا، و في نسخة: سجسجا.

(3) الزمر 39: 15.

(4) في نسخة: شغب.

(5) سورة الحجّ 22: 13.

(6) سورة الكهف 18: 104.

(7) سورة البقرة 2: 12.

(8) سورة يونس 10: 35.

(9) سورة هود 11: 28.

الأمالي (للطوسي)، النص، ص: 376-375