حجت الاسلام سید مجتبی امامی، در گفتگو با خبرگزاری«حوزه» در شیراز به ویژگی های دوران جوانی و نوجوانی اشاره کرد و گفت: دوران جوانی و بلوغ، زمان بروز احساسات مذهبی و به وجود آمدن تمایلات ایمانی و اخلاقی است. جوانان از هر ملت و نژادی که باشند به صورت ذاتی، به دنبال معرفت الهی و نکات اخلاقی هستند.
عضو جامعه روحانیت شیراز افزود: امروزه جوانان و نوجوانانی که در خانواده های سست مذهب بزرگ شده اند، در دوران بلوغ علاقه بیشتری از خود نسبت به مسائل مذهبی نشان می دهند.
وی اظهار داشت: حوزویان در این شرائط حساس نقش مهمی در جذب جوانان و گرفتار نشدن آنها در دام های شیاطین و عقائد باطل دارند؛ نباید اجازه داد جوان و نوجوان ایرانی در گرفتار عقائد باطل و خرافه و سرگردانی قرار گیرد و دچار تخیلات شود و متاسفانه در این عرصه بعضیها اعتقادات، ارزش ها و میراث پر بهای اسلام را به حراج ابتذال فرهنگی گذاشته و حاضرند آن را به هر قیمتی معامله کنند و قطعا دشمن برای همه این ارزش ها دندان طمع تیز کرده است.
حجت الاسلام امامی گفت: جوانان مسلمان ایرانی، همان افتخار آفرینان روزهای پر شکوه انقلاب 57 و هشت سال دفاع مقدس می باشند و در این وادی همیشه به سراغ کسی می گردند که خارج از هیاهوی شعاری و بدون آن که بخواهد از او کالایی بسازد و برای مواقعی خاص استفاده ببرد، می باشد.
عضو جامعه روحانیت شیراز افزود: باید جوانان ایرانی را، مردانی بدانند که توانستند انقلاب را به رهبری امام به پیروزی برسانند و سرنوشت یک ملت را تغییر داده و در آن هیاهوی فساد و فحشای حاکم بر جامعه آن روز ایران، معجزه انقلاب اسلامی را بیافرینند و در ایام دفاع مقدس، دشمن تا دندان مسلح و متکی به قدرت های بزرگ را با شجاعت و فداکاری به زانود در بیارند.
محقق و پژوهشگر دینی خاطر نشان کرد: هم اکنون نسل جوان با ایمانی و متدین ایرانی، می تواند کارهای بسیار بزرگی انجام دهد و خود را بعنوان الگوی جوانان جهان و افکار عمومی ملت ها معرفی نماید.
وی در ادامه به نیازهای جوانان در دوران جوانی اشاره کرد و گفت: یکی از راه های پرورش استعدادهای درونی و رسیدن به کمال جوانان، تعلیم و تربیت می باشد. تعلیم و تربیت راه زندگی انسان را روشن می کند، تا انسان مسیر درست خود را انتخاب نماید.
حجت الاسلام امامی افزود: انسان در زندگی به دنبال آرامش است، امروزه تمام متخصصین در تلاش هستند عوامل اضطراب را پیدا کرده و با آن مبارزه کنند؛ چون انسان مضطرب حتی اگر در رفاه کامل مادی هم باشد، در زندگی خود احساس راحتی و آرامش ندارد.