به گزارش خبرگزاری «حوزه» ،حجت‌الاسلام محمد رضايي، محقق و پژوهشگر حوزوی، پيش از ظهر امروز در نشست «دين باوري شيعه هند،فرصت هاي تبليغي و رسانه اي» كه در اداره كل پژوهش‌هاي رسانه برگزار شد، اظهار داشت: هند از كشورهايي است كه با توجه به جمعيت زياد و جغرافياي گسترده بسيار موردتوجه است و جمعيت شيعه قابل‌توجهي در آن زندگي مي‌كنند.
وي با اشاره به اين كه شهر لكنهو در هند از پرجمعيت‌ترين شهرهاي شيعه‌نشين در هند است، افزود: متأسفانه اين شهر از طرف ايران كمتر موردتوجه قرار گرفته، درحالي‌كه شيعيان اين منطقه بسيار متمايل به حضور علما و روحانيان ايراني هستند و ظرفيت مناسبي براي تبليغ و گسترش شيعه وجود دارد.
حجت‌الاسلام رضايي بابيان اين كه در شهرهاي ديگر هند هم شيعيان زيادي در كنار ديگر اديان و مذاهب هندي حضور دارند، خاطرنشان كرد: در شهر له كه از شهرهاي بودائي نشين است هم اقليت خوبي از شيعيان زندگي مي‌كنند و به‌طوركلي منطقه وسيعي كه مابين دهلي‌نو و لكنهو در جنوب هند قرار دارد مسلمان‌نشين و شيعه‌نشين است و در اين مناطق هند حتي اسامي شهرها هم به زبان فارسي است كه نشان از نفوذ فرهنگ و زبان ايراني در اين منطقه دارد.
عدم شناخت حوزويان نسبت به جغرافياي اسلام و تشيع ضعف بزرگي است
وي به عدم شناخت حوزويان از جغرافياي اسلامي هند اشاره كرد و اظهار داشت: تا حدود 150 سال پيش يك پادشاهي بزرگ شيعه در منطقه اوده هند وجود داشت كه انگليسي‌ها هم چند بار با آنها جنگيدند ولي موفق به شكست آنها نشدندو از اقتدار خوبي در اين مناطق برخوردار بودند كه درنهايت در جريان استقلال هند اين پادشاهي فرو ريخت.
محقق و پژوهشگر حوزوي با اشاره به اين كه از اوايل صفويه موج مسلمانان از ايران به سمت هند سرازير شدند، گفت: اين افراد زبان فارسي را در هند ايجاد مي‌كنند ولي به‌صورت رسمي نبوده و بعدها اكبرشاه مغول در تلفيق بين زبان هندي و فارسي‌زبان اردو را درست مي‌كند كه زبان رسمي هند مي‌شود.
اسلام شيعي به‌وسيله مهاجرت دوستان اهل‌بيت از ايران به هند منتقل شده است
وي آغاز ورود اسلام در هند را از ابتداي فتوحات اعراب در اين مناطق عنوان كرد و افزود: بعد از اعراب هم سلطان محمود غزنوي و بعد از او هم مغول‌هاي بابل اسلام سني را وارد هند مي‌كنندو اسلام شيعي هم برخي از ياران هندي اهل‌بيت(ع) مانند ابو غانم هندي و فضه خادمه و مهاجرت تدريجي علماي متصوف و سپس علماي شيعه خصوصاً در نيمه اول حكومت صفويه كه علمايي مانند كاشف اللسان فاضل اصفهاني و قاضي ابن الله شوشتري هستند.
حجت‌الاسلام رضايي اظهار داشت: در زمان حكومت صفويان در جنوب هند حكومت‌هايي مانند نظام شاهيان و عادلشاهيان حكومت شيعه تشكيل مي‌دهند و سپس در اواخر صفويه به بعد در لكنهو قوي‌ترين حكومت شيعه ايجاد مي‌شود.
وي در رابطه با پادشاهان اوده و ارتباطشان با ايران خاطرنشان كرد: اين پادشاهان سادات نيشابوري بودند كه بعد از حمله تيمور به هند مهاجرت كردند و در خدمت مغول بودند و به خاطر لياقتشان حكومت مناطق شرقي را به اينها دادند و وقتي‌كه قدرت را در دست گرفتند با تبليغ و سياست‌هاي تشويقي مالياتي به گسترش تشيع در اين مناطق پرداختند.
پژوهشگر حوزه علميه ادامه داد: حتي آخرين شاه تيموري مغول به نام بهادر شاه تيموري ثاني نامه‌اي به ناصرالدين‌شاه مي‌نويسد كه من شيعه شدم و مي‌خواهم شيعه را به‌عنوان مذهب رسمي هند اعلام كنم كه با كودتاي بريتانيا حكومت مغول‌ها تمام مي‌شود و اين كار به سرانجام نمي‌رسد.
وي بابيان اين كه عده‌اي از سادات نيشابوري در يك منطقه از هند تشيع را ايجاد كرده است، ابراز داشت: اين شيعيان به خاطر اين‌كه بتوانند نماد هويت‌ساز براي تشيع در اين منطقه ايجاد كنند به ساخت امامباره كه ساخت آن به سبك حرم ائمه(ع) است پرداختند كه نوعي ابداع از طرف آنها بوده است و اكنون هم به همين نام مطرح است و نماد تشيع در هند است.
حجت‌الاسلام رضايي معماري ساخت امامباره‌ها را دقيقاً مانند حرم هر يك از امامان عنوان كرد و افزود: حتي در امامباره امام حسين(ع) از خاك كربلا استفاده شده است و در رابطه بااينكه انديشه امام(ره) باره از كجا آمده است، مي‌گويند امام سجاد(ع) براي احياي كربلا در هر مكاني يادكرد امام حسين را انجام مي‌داد و به هر بهانه تشيع را احيا مي‌كرد و اين هم نماد و يادكردي براي احياي تشيع است.
وي بابيان اين كه بر سردر بسياري از مساجد كه شاهان ايراني در اين مناطق ساخته‌اند اشعاري به زبان فارسي نوشته‌اند، گفت: براي تمام ائمه(ع) دراين ايالت امامباره وجود دارد و حتي مسجد كوفه هم دقيقاً به همان صورت ساخته شده و همان حس حرم امامان را ايجاد كرده‌اند و تبديل به نمادي براي شيعيان در هند شده و مراسم مذهبي در اين مكان‌ها برگزار مي‌شود.
محقق و پژوهشگر حوزه علميه با اشاره به اين كه درگذشته شيعه در اين منطقه از هند اقتدار بالايي داشته است، گفت: هنوز هم در هند روز عاشورا تعطيل رسمي است و مراسم فاطميه و شهادت و ولادت ساير ائمه(ع) در همين امامباره‌ها برگزار مي‌شود بااينكههيچ‌گاه شيعه در هند در اكثريت نبوده است.
وي در ادامه به فضاي حوزه‌هاو مدارس علميه در لكنهو اشاره كرد و افزود: در اين شهر حدود 30 مدرسه علميه خواهران و برادران وجود داشت كه يكي از اين مدارس به نام تنظيم المكاتب به دست يكي از علماي شيعه ساخته شد كه بعد از سقوط استعمار، اين عالم به تأسيس مدارس ابتدايي و راهنمايي در هند با همين نام پرداخت و اكنون 2600 مدرسه آموزشي با اين نام در سرتاسر هند وجود دارد كه تعاليم شيعه را آموزش مي‌دهند.
شيعيان هند مقلد امام خميني اند، ولي توان تأثيرگذاري بر حكومت را ندارند
حجت‌الاسلام رضايي با اشاره به ديدگاه سياسي شيعيان در هند اظهار داشت: حجت‌الاسلام محمود الحسن خان كه از علماي شيعه در ايران و نجف بوده است با مهاجرت به هند به ترويج انديشه امام خميني(ره)مي‌پردازد، ولي اين شيعيان به دليل نبود امكانات رسانه مناسبي نداشتند و در ارتباط با دولت و تأثيرگذاري بر دولت ضعيف بودند.
وي به شناخت محدود نهادهاي فرهنگي تبليغي ايران از جغرافياي هند اشاره و ابراز داشت: به همين دليل هيچ‌كدام از روحانيان به اين مناطق نرفته‌اند و هيچ شناختي وجود ندارد تا جايي كه در مسائل مستحدثه و احكام ثانويه مانند اصالة الصحة در طهارت براي شيعيان مشكلات زيادي در زندگي در كنار بودائيان كه بي‌دين هستند وجود دارد درحالي‌كه اهل سنت با طاهر دانستن آنها به‌راحتيبا آنان معاشرت مي‌كنند.
محقق و پژوهشگر حوزوي بابيان اين مثال كه در هند هر كس اول برسد حاكم مي‌شود، گفت: هندي‌ها انسان‌هاي سربه‌زير و مطيعي هستند و نياز به مديريت دارند وما از اين موضوع غافل مانده‌ايم و نتوانستيم در اين منطقه نفوذ داشته باشيم.
وي به مظلوميت شيعيان كشمير اشاره كرد و گفت: در منطقه کشمیر در كنار درياچه دال شيعيان زيادي وجود دارد كه عاشق اهل‌بيت(ع)، امام خميني(ره) و رهبري هستند، ولي اهل سنت آنها را تحت‌فشار زيادي قرار داده‌اند و شيعه كشي در آنجا زياد است به صورتي كه 25 هزار سيد كه در آن منطقه بودند به علت هجوم اهل سنت به آنها، سني شدند و چند سالي است كه با تبليغ جمعي از مبلغان ايراني تحت نظر دفتر آيت‌الله وحيد خراساني توانستند حدود هزار نفر را شيعه كنند.
حجت‌الاسلام رضايي بابيان اين كه شيعيان كشمير هند از حكومت لائيك در هند به خاطر امنيت خود رضايت دارند، خاطرنشان كرد: اگر حكومت هند از شيعيان كشمير حمايت نكند، اهل سنت در آن منطقه حاكم مي‌شوند و شيعيان را نابود خواهند كرد.
