به گزارش خبرگزاری «حوزه»، کتاب «پیک هدایت» (جستاری تازه در نامه های پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) به قلم آیت الله علی اکبر مسعودی خمینی 13 نامه رسول خدا صلی الله علیه وآله به شخصیت ها و حاکمان زمان صدر اسلام را همراه با مباحث پیرامون آن ها مورد تحقیق و بررسی قرار می دهد.

در بررسی هر کدام از نامه ها، علت نامه نگاری، پیک حضرت و آموزه های این نامه ها به تفصیل سخن به میان آمده است.

اهمّ آموزه های نامه های رسول خدا(صلی الله علیه و آله) عبارتند از: «اهمیت نام خدا»، «پاسداشت جایگاه نام و عنوان رسالت»، «رابطه رسالت با زوال حکومت ها»، «دعوت به توحید»، «انذار، شیوۀ هدایت»، «جهانی بودن رسالت پیامبر(صلی الله علیه و آله)»، «اهمیت اقامه نماز»، «اسلام، دین همۀ انبیاء»، «احترام به مخاطب نامه»، «توصیف خداوند»، «بندگی، راه رسیدن به سعادت»، «یکی بودن پیام پیامبر(صلی الله علیه و آله) با پیام خداوند».

همچنین نویسنده در این کتاب تعریفی از مخاطبین نامه های پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و عقائد آن ها را به بحث می گذارد.

سیزده نامه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) عبارتند از: «نامه به پادشاه حبشه»، «نامه به مقوقس»، «نامه به هِرقل، امپراطور روم»، «نامه به ضغاطر، اسقف روم»، «نامه به علاء بن حضرمی»، «نامه به عَمرو بن حزم انصاری»، «نامه به کسری پادشاه ایران»، «نامه به باذان، نخستین امیر مسلمان»، «نامه به فروۀ بن عَمرو جذامی»، «نامه به حارث غسّانی، فرمانروای شام»، «نامه به اسقف و مردم نجران»، «نامه به اکثم، فیلسوف بنی تمیم»، «نامه به معاذ بن جبل».

در قسمتی از این کتاب و در بحث پیرامون نامه رسول خدا (ص) به هِرقل، امپراطور روم با عنوان «استراتژی گفت وگو و تفاهم با ادیان» آمده است: یکی از نکته های مهم نامۀ پیامبر (ص) به هِرقل، مسئلۀ گفت وگو با اهل کتاب برای رسیدن به تفاهم دربارۀ دیدگاهی جامع در باورها و اعتقادات می باشد. تکرار این محتوا در نامه های دیگر به سران کشورهایی که اهل کتاب در آن جا حکومت داشته اند، نشان از سیره و روش مستمر آن حضرت در سیاست خارجی می باشد؛ سیره و روشی که دین های غیر از اسلام نه برای روشن شدن واقعیت ها و نه برای دست یابی به تفاهم، بلکه برای به اثبات رساندن باورهای خود و از میدان بیرون کردن رقیب از دیرزمان به آن چنگ می زنند؛ یهودیان، خود را مُحِق و مسیحیان را اهل باطل می شماردند و از آن سوی، مسیحیان باورهای اهل یهود را بی پایه و اساس می دانستند و آیین آن ها را مایۀ گمراهی می دانستند.

قرآن کریم سیرۀ یهود و مسیحیت را در مواجهۀ با دین های دیگر، بارها بیان کرده است. همان گونه که در آیه 113 سوره بقره می فرماید: «وَ قالَتِ الْيَهُودُ لَيْسَتِ النَّصارى‏ عَلى‏ شَيْ‏ءٍ وَ قالَتِ النَّصارى‏ لَيْسَتِ الْيَهُودُ عَلى‏ شَيْ‏ءٍ وَ هُمْ يَتْلُونَ الْكِتابَ كَذلِكَ قالَ الَّذينَ لا يَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ فَاللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ فيما كانُوا فيهِ يَخْتَلِفُون‏» يهوديان گفتند: «مسيحيان هيچ موقعيتى (نزد خدا) ندارند»، و مسيحيان نيز گفتند: «يهوديان هيچ موقعيتى ندارند(و بر باطلند)»؛ در حالى كه هر دو دسته، كتاب آسمانى را مى ‏خوانند(و بايد از اين گونه تعصبها بركنار باشند) افراد نادان (ديگر، همچون مشركان) نيز، سخنى همانند سخن آنها داشتند! خداوند، روز قيامت، درباره آنچه در آن اختلاف داشتند، داورى مى ‏كند.

این در حالی است که دین اسلام با احترام به باورهای توحیدی و عقائد خداباورانۀ همۀ دین ها به گفت وگو، به مثابۀ ابزاری مناسب برای برقراری ارتباط و تفاهم میان دین ها توجه ویژه ای دارد؛ به گونه ای که می توان گفت: اسلام، آیین گفت وگو، و قرآن کتاب گفت وگو است؛ از این رو با ندای بلند در آیۀ 64 سوره آل عمران می فرماید: «قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ تَعالَوْا إِلى‏ كَلِمَةٍ سَواءٍ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللَّهَ وَ لا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً وَ لا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُون» بگو: «اى اهل كتاب! بياييد به سوى سخنى كه ميان ما و شما يكسان است؛ كه جز خداوند يگانه را نپرستيم و چيزى را همتاى او قرار ندهيم؛ و بعضى از ما، بعضى ديگر را-غير از خداى يگانه- به خدايى نپذيرد.» هر گاه (از اين دعوت،) سرباز زنند، بگوييد: «گواه باشيد كه ما مسلمانيم!.

کتاب «پیک هدایت» (جستاری تازه در نامه های پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) به قلم آیت الله علی اکبر مسعودی خمینی در 492 صفحه و از سوی انتشارات زائر به همت پژوهشکده علوم و معارف قرآنی علامه طباطبایی آستانه مقدس حضرت فاطمه معصومه(سلام الله علیها) منتشر شده است.

علاقه مندان جهت تهیه کتاب به نشانی: قم، چهارراه شهدا، انتشارات زائر مراجعه نمایند.