خبرگزاری «حوزه» در آستانه فرارسیدن سالروز رحلت جانگداز رهبر کبیر انقلاب اسلامی و نیز یوم الله 15 خرداد یادآور قیام ملت حق طلب ایران به رهبری پیر جماران حضرت امام خمینی(ره) سلسله نوشتارهای سبک رهبری امام خمینی(ره) را منتشر می کند.
امام امت بارها در جریان های مختلف و حوادث گوناگون نقش محوری مردم را یادآوری نموده و در صحنه بودن آنها را ضمانتی برای تداوم انقلاب می شمرد.
*مردم شناسی
مردم شناسی ازاساسی ترین وبنیادی ترین عنصر رهبری محسوب می شود در حکومت هایی که اتکا به آرای مردم زیاد است انسان ها نقش کلیدی و محوری را بازی کرده و رهبر لازم است برای ادامه حکومت خویش به خواست های مادی و معنوی آنها توجه نماید و بدیهی است که این در پرتو شناخت و آگاهی از نقاط ضعف و قوت جامعه میسراست. از این رو اگر رهبری بتواند مردم زمان خویش را به درستی بشناسد در مدیریت جامعه و تامین اهداف خود موفق تر عمل خواهد کرد.
رهبر فقید انقلاب در طول مبارزاتش تکیه بر مردم را با توجه به شناختی که از آنها داشت مورد تاکید قرار می داد.
* نقش محوری مردم از نگاه امام امت
تاکید امام بر اجتماع ملت ایران و عدم تفرقه میان آنها
امام خمینی بارها نقش مردم را یادآور نموده و انسجام ملت را رمز بقای انقلاب اسلامی می داند. ایشان در وصیت نامه سیاسی الهی خود می فرماید بی تردید رمز بقای انقلاب اسلامی همان رمز پیروزی است و رمز پیروزی را ملت می داند و نسل های آینده در تاریخ خواهند خواند که دو رکن اصلی آن انگیزه الهی و مقصد عالی حکومت اسلامی و اجتماع ملت در سراسر کشور با وحدت کلمه برای همان انگیزه و مقصد است.
همچنان که دیده می شود حضرت امام دو عنصر اساسی بقای انقلاب را انگیزه الهی و اجتماع و وحدت ملت می داند و به نسل های آینده سفارش می کند که از این پارامترها غافل نشوند. ایشان با خاطر نشان کردن خطر تفرقه و اختلاف میان مردم تلاش دشمن را در این زمینه گوشزد نموده و می فرماید: بی جهت نیست که بوق های تبلیغاتی در سراسر جهان و ولیده های بومی آنان تمام توان خود را صرف شایعه ها و دروغ های تفرقه افکن نموده اند و میلیاردها دلار برای آنان صرف می کنند. ...
توصیه این جانب به مسلمین و خصوص ایرانیان به ویژه در عصر حاضر آن است که در مقابل این توطئه ها عکس العمل نشان داده و انسجام و وحدت خود به هر راه ممکن افزایش دهند و کفار و منافقان را مایوس نمایند.
*توصیه امام به مدیران عالی کشور مبنی بر توجه به مردم
امام خمینی(ره) بارها توجه مسئولان را به مردم جلب می نمود و معمولا در بیشتر سخنرانی های خویش مردم را عنصر اصلی حرکت انقلاب بر می شمرد و سست کردن آنها را نابخشودنی می خواند برای مثال وقتی در جمع خط مشی گذ اران و مدیران عالی یعنی نمایندگان مجلس شورای اسلامی و اعضای هیئت دولت به ایراد سخن می پردازند، توجه به ملت را سفارش نموده و می فرمایند: امروز احتیاج به این داریم که این ملت را امیدوار کنیم و دلگرم. ما هرچه داریم از این ملت است. از این تودههای عظیم انسان است. و ما الآن میبینیم که این قدر از ما کشته شده است از ۱۵ خرداد بگیرید تا بعد از جنگ. اینها همه را در نظر بیاورید. آن قدر از ما کشته شده است، آن قدر از ما معلول شده است، آن قدر از ما بیخانمان شده است، آن قدر از ما آواره شده است برای اینکه این کشور استقلال پیدا کند، آزادی پیدا بشود در آن برای اینکه ما دیگر آن گرفتاریهای سابق را نداشته باشیم؛ یک کشور اسلامی که تَبَع خدا و احکام خدا باشد داشته باشیم.
ما نباید حالا که گرفتار هستیم باز به پیروزی هم نرسیدهایم، نباید این مردم را سستشان بکنیم.
*امام در بیمارستان قلب به فکر ملت است
حضرت امام، رهبری است که نمی تواند رفاه خود را بخواهد و به دیگران توجهی نکند چرا که یکی از ویژگی های رهبر خوب مردم گرایی وی است. امام در همه حالات به فکر افراد مستضعف بوده ولی در برخی مواقع بر رسیدگی به مردم پافشاری می کند و ایشان زمانی را که می بیند پزشکان و امکانات پزشکی در اختیار شخص اویند در حالی که از درد قلب خود رنج می برد و به یاد ملت ستم دیده افتاده و به متصدیان امور بیمارستانی سفارش می کنند که امکانات پزشکی را در اختیار فقرا قرار دهند همچنان که در بیمارستان قلب سخنانی ایراد می کنند و می فرمایند:
وقتی خوشحال میشوم که بفهمم آقایان در صدد این هستند که به این زاغه نشینان شهرها، به این چادرنشینهای شهرها که در زمان طاغوت به آنها هیچ عنایتی نشده بود، در این زمان عنایت بشود.
بهداری که اول مرتبه احتیاجی است که مردم به آن دارند طوری باشد که برای همه مهیا باشد. برای یکی تشریفات و برای یکی هیچ نباشد. و من امیدوارم که آقایان اطبا هرجا که هستند، و دولت و وزیر بهداری و خود ملت عنایت به این مطلب داشته باشند که این زاغه نشینها، این فقرا، اینهایی که عیال خدا هستند اینطور ابتلائات را نداشته باشند.
*سبک رهبری امام خمینی (قدس سره) :عباس شفیعی
نظر شما