حجت‌الاسلام محمدجواد حسینی منش، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در خوزستان، به ظرفیت‌های معنوی ماه مبارک رمضان و فرصت این ماه برای کاهش جرائم فرهنگی و اجتماعی اشاره کرد و اظهار داشت: ماه مبارک رمضان، فرصت عرضه دوباره انسان به خداوند است که لازم است زمینه‌های برگشت انسان به اصل فطرت خویش را مهیا کرد.

وی، ماه مبارک رمضان را فرصت طهارت روح بشری نامید و گفت: انسان در طول سال ممکن است به خاطر غفلت‌ها و مشکلاتی که پیش روی او قرار می‌گیرد، از یاد خدا غافل شده و به همین دلیل نیز دچار گرفتاری و گناه و بلا می شود، اما ماه مبارک رمضان با طهارت روحی که برای بندگان ایجاد می‌کند، آنها را دوباره با خدا و ذکر خدا مأنوس کرده و به‌سوی نورالله هدایت می‌کند.

استاد حوزه علمیه خوزستان، توجه به ادعیه وارد شده در این ماه عزیز و مناجات خوانی را بهترین فریضه در روزها و شب‌های ماه رمضان نامید و تصریح کرد: توبه و رسیدن به طهارت نیازمند پیش‌زمینه‌هایی است که انسان باید این پیش‌زمینه‌ها را با دعا و مناجات‌ شبانه و استغفار روزانه به دست آورد تا حالت غفلت و سستی در عبادت از او صلب شود.

حجت‌الاسلام حسینی منش در ادامه تصریح کرد: انسان باید در روزهای ماه مبارک رمضان، در حد توان برنامه‌های خود را کم کرده و به مسائل عبادی مشغول شود، چرا که پرونده یک ‌ساله انسان در ماه مبارک رمضان بسته خواهد شد؛ پس ضرورت دارد که انسان از کارهای روزمره خود کاهش داده و به انجام فرایض عبادی و دینی بپردازد.

وی، قرائت قرآن را از بهترین اعمال ماه ضیافت الله دانست و تأکید کرد: قرائت قرآن کریم آرامش‌بخش دل‌ها بوده و مردم با حضور در مساجد و حسینیه‌ها و قرائت روزانه یک جزء، آمادگی درک شب‌های بافضیلت قدر را پیدا می‌کنند.

استاد حوزه علمیه خوزستان، با اشاره به آثار روزه‌داری در کاهش جرائم اجتماعی، فردی و اخلاقی، گفت: این فرصت ماه رمضان، ذهن انسان را بیش ‌از پیش متوجه خدا می‌کند و توجه به خدا، ارزش‌های انسانی را به انسان یاد آورد می‌شود که نباید گناه و عمل زشت انجام داد و به هر میزانی که انسان در این ماه عزیز متوجه خدا شود، به همان اندازه هم اعمال زشت و ناپسند او کمتر و کمتر می‌شود.

حجت‌الاسلام حسینی منش، در پایان اظهار داشت: به ‌واسطه غل و زنجیر شدن شیطان در این ماه عزیز، انسان‌ها کمتر به گناه کشیده می‌شوند، اما نباید غفلت کرد که انسان از چندین جهت به‌سوی بدی‌ها کشیده می‌شود و تنها یک‌جهت آن شیطان است، جهت دیگر و یا جهت اصلی، نفس اماره انسان است که پیروی از آن زیان‌بار و عدم اطاعتش سبب نزول خیرات و برکات می‌شود.