به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه»، احمد الطیب شیخ الازهر در سخنان روزانه خود در ماه رمضان که از تلویزیون مصر و شبکه سی بی سی اکسترا و ام بی سی مصر پخش می شود، گفت: پدیده تکفیر مساله جدیدی برای جوامع اسلامی نیست؛ چرا که تکفیر به خوارج زمان امام علی(ع) باز می گردد که در روزگار ما نیز بار دیگر زنده و مطرح شده و ریشه آن به مساله حاکمیت بر می گردد؛ چرا که خوارج حاکمیت را فقط از آن خداوند می دانند و بر اساس آن گمان می کنند هر قانون و حکومت بشری مساوی با کفر خواهد بود و حتی پیروی از قوانین بشری را نیز کفر می دانند.
ابن تیمیه مساوی با اسلام نیست
وی درباره افکار و اندیشه های ابن تیمیه نیز گفت: اندیشه ابن تیمیه نتیجه سختی ها و محدودیت هایی است که در زندگی خود با آن مواجه شد، اما باید توجه داشت ابن تیمیه تمام اسلام نیست و یکی از میلیون ها عالم اسلامی است، پس چرا برخی دوست دارند میلیون ها را رها کنند و به ابن تیمیه توجه کنند، در حالی که تمام علمای اسلام از پیامبر(ص) نقل می کنند که فرمود: «ای مردم جان و مال و ناموس مسلمان حرمت دارد» پس چگونه است برخی می روند و بخشی از برداشت های فقهی یک عالم (ابن تیمیه) را که در شرایط معینی صادر شده، بزرگ نموده، بر آن تمرکز کرده و آن را به نام اسلام معرفی می کنند و سایر امت را گمراه و منحرف می دانند؟ ریشه تمام مشکلات کنونی ما همین است.
گناه، ایمان را ضعیف می کند، اما نابود نمی کند
شیخ الازهر ادامه داد: 99 درصد مسلمانان می گویند پیامبر مؤمن را معرفی کرده و من اینجا بار دیگر تاکید می کنم کفر ضد ایمان است نه ضد اسلام و این یک نکته فنی است که باید دانسته شود. خداوند متعال فرمود: «قالت الأعراب آمنا قل لم تؤمنوا ولکن قولوا أسلمنا..» زیرا ایمان و کفر، هردو اعتقاد هستند، اما اسلام عمل است و این عمل است که ایمان را تقویت می کند، بدان معنا که اگر به خدا ایمان بیاوری و سپس به ستورات خداوند عمل کنی، ایمان تو زیاد می شود و عکس آن هم صحیح است، اما اگر عملکرد انسان بر خلاف ایمان او باشد و مرتکب کبائر شود، ایمان او کم می شود، اما از بین نمی رود و معدوم نمی شود.
گناهکار، کافر نیست و حساب او با خداوند است
وی افزود: روزی از پیامبر(ص) سؤال شد ایمان چیست؟ فرمود: «اینکه به خدا و ملائکه و کتاب و پیامبران الهی و روز آخرت ایمان داشته باشی»، پس کسی که به اینها ایمان دارد مؤمن است و کافر نامیده نمی شود حتی اگر تمام عمر خود را مشغول ارتکاب کبائر بوده و طاعتی هم انجام نداده باشد که چنین شخصی کافر نیست و حساب او با خداست. فقه امت اسلام همین است و از کودکی علما به ما یاد داده اند اگر کسی پیش از آنکه توبه کند بمیرد، حساب او با خداست و بنابراین کسی حق ندارد به مرتکب گناهان کبیره کافر بگوید، مگر این که شرک بورزد و یکی از ارکان ایمان را انکار کند که در این صورت کافر است و در هر صورت امت اسلامی و علما برای تکفیر دیگران احتیاط زیادی داشته و سعی می کنند دایره آن را تنگ کنند.
نظر شما