به گزارش خبرگزاری «حوزه» 26 سال از روزهای خاطره انگیز ملت ایران می گذرد. روزهایی که در تاریخ ملی برای همیشه، ثابت و ماندگار است.
حجت الاسلام علی حسین پور مدیرمسئول ماهنامه فکه در یادداشتی یاد و خاطره همه آزادگان سر افراز را گرامی داشته اند.
مرداد سال 69 در اذهان مردم ایران و تاریخ نگاران دنیا هرگز محو و نابود نمی شود. بعد از پذیرش قطعنامه 598 و پایان جنگی هشت ساله که بر ملت ایران تحمیل شده بود، بازگشت آزادگان، مرحمی بر آن همه زخم بود. اکنون نوبت آن رسیده بود که حقانیت ملت و نظام جمهوری اسلامی را در این جنگ نابرابر و دفاع مقدس برای آنانی که به ظاهر مدافع حقوق بشر هستند روشن کرده و مهر ننگ و نفرت را بر پیشانی آنان حک کنیم.
از شروع جنگ تحمیلی تا به پایان رسیدن آن، بهترین و غیورترین مردانی که باعث افتخار میهن بودند و برای دفاع از حیثیت، ناموس و دین خود در جبهه ها سینه سپر کردند، بعضا به سبب توطئه های داخلی و خارجی و خیانت های خائنان و گاه به خاطر دشواری یک جنگ نابرابر، به اسارت رژیم منحوس بعث گرفتار شدند. بیش از 40 هزار اسیر در بند که کثیری از آن ها پیرمرد و زن و بچۀ شهرها و روستاهای مرزی بودند و سربازان متجاوز بعث در بدترین شرایط آن ها را به اسارت بردند.
آنان انسان هایی از جنس فولاد بودند که در اردوگاهای سرد و تاریک صدام به بدترین وضع ممکن به دور از حقوق بر حق یک اسیر طبق قانون ژنو، روزها و شب ها و ماه ها و سال ها را گذراندند. چیزهایی در نیمه پنهان آن روزها اتفاق افتاد که حتی برای خود اسرای ایرانی که در اردوگاه های مختلف بودند مشخص و روشن نیست. نام اردوگاه های موصل، رومادی، الانبار و تکریت در بین عزیزان آزاده، یادآور روزهای بی عدالتی و ظلم مضاعفی است که هرگز فراموش شدنی نیستند. شاید بخشی از ناگفتنی ها در سطور و گفتارهایی کوتاه و ناقص به زبان آمده باشد و یا مخاطبی خوانده یا شنیده باشد، اما واقعیت چیزی است که باید در پوست و گوشت و درون دل های درد کشیده و شکنجه شده جست وجو کرد.
امروز اگر چند سطری از آن کلیدواژه ها سخن به میان می آوریم، می خواهیم بهانه ای برای بزرگداشت ورود آزادگان عزیز به میهن اسلامی باشد که تحمل سال ها اسارت و شکنجه شدن آن ها در اردوگاه های عراق، ضامن امنیتی است که اکنون ملت ایران وارث آن هستند.
شاید در سالروز ورود آزادگان و سرافرازان میهن، سخنان زیادی باید گفته شود، ولی در این مختصر جا دارد یادی از تمام اسرایی کرد که در اردوگاه های صدام، مظلومانه و به خاطر کینه توزی و پلیدی روح افسران و سربازانی که از انسانیت هیچ بویی به مشام روحشان نرسیده بود به شهادت رسیدند. همچنین باید درود فرستاد به روح بزرگ مردی که نقش اساسی در رهبری اسرا داشت؛ مرحوم حجت الاسلام والمسلمین سیدعلی اکبر ابوترابی، آن مرد خدا.
تقدیر شایستۀ ملت و نظام جمهوری اسلامی تا ابد برای آزادگان عزیز که مدال افتخار و عزت را به سینه میهن اسلامی آویختند. با هیچ زبان و قلم و تصویری نمی توانیم از رشادت، عظمت و افتخاری که به ارمغان آوردید یاد کنیم. شما افتخار و تاج سر هستید. ما همه دوست تان داریم.
نویسنده: حجت الاسلام علی حسین پور مدیر مسئول ماهنامه فکه