دلت دریایی که باشد و سرشار از محبت علی(ع) و اولادش ، نمک گیر خوانِ کرم ارباب هم که باشی، باید هم در عنفوان جوانی، عاشورایی شوی و خونت در سرزمینی که عطر حریم زینبی دارد ممزوج شود با خون مطهر همه شیفتگان و دلدادگان آستان عشق.
پیش از ظهر امروز مراسم تشییع روحانی شهید مدافع حرم حجت الاسلام سعید بیاضی زاده به همراه تنی چند از شهدای بزرگوار دیگر مدافع حرم با حضور حضرت آیت الله نوری همدانی، آیت الله اعرافی مدیر حوزه های علمیه و دیگر شخصیت ها به خصوص حضور معنادار خانواده معظم شهدا از مسجد امام حسن عسکری(ع) به سمت حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) برگزار شد.
شهید بیاضی زاده متولد سال 73 بود ؛ او که سطح یک حوزه را در مدرسه علمیه فاطمی قم و سطح دو را در مدرسه علمیه مرحوم آیت الله خوانساری به اتمام رسانده بود، پس از گذر از امتحان بذل جان در راه دین و مکتب، حالا باید سطح سه و بالاتر را در جوار حسین بن علی (ع) و در طواف ثارالله در عالم برزخ ادامه دهد.
این شهید سلحشور از قضا تابستان سال گذشته به عراق رفته بود و امسال نیز در سه مرحله عازم سوریه شد تا از حریم عمه سادات و دُردانه اباعبدالله الحسین (ع) دفاع کند و نشان دهد که از لشکر علم و فقاهت آمده تا نگذارد شمرها و حرمله ها ، جسارتی دیگر به خاندان آل الله داشته باشند و جالب هم این که این سرباز صادق ولایت در یازهم محرم و در اوج مصایب زینب کبری(س) جام شهادت را نوشید و به بالاترین فیض و رستگاری نائل آمد.
و به راستی چه سعادتی بالاتر این که پیکر مطهر این روحانی با حضور شیعیان و محبان، گرداگرد ضریح مطهر والا دخت علی مرتضی(ع) طواف کند و در قم نیز پس از اقامه نماز از سوی یک مرجع تقلید توفیق طواف دور ضریح دخت عزیز موسی بن جعفر (ع) را بیابد.
سال ها از جنگ تحمیلی گذشته و با این حال این لطف و مرحمت الهی است که باب شهادت به عنوان دری از درهای بهشت همچنان گشوده است آن هم برای کسانی که به تعبیر امیرمومنان (ع)، از اولیای خاص رب الارباب هستند و اینجاست که تا حدی عمق حدیث شریف نبوی را درک می کنیم که: "اشرف القتل قتل الشهداء"
در روزگاری که متاسفانه بخشی از مردم و با تاسف افزون تر باید گفت برخی مسئولان در رقابت برای مال اندوزی از طرق گوناگون سرشان گرم جیفه دنیاست و قضایایی چون فیش های نجومی و املاک نجومی و اختلاس و غیره و ذلک ، بیش از پیش مایه آزردگی خاطر امت حزب الله شده، آن روی سکه را نیز باید به نظاره نشست و آن هم این که در همین اوضاع و احوال متلاطم و آشفته ، طلبه و روحانی دهه هفتادی در مسابقه شهادت ، از همه سبقت می گیرد و در آسمانی شدن خود منتظر نام و نان و عناوین و زخارف دنیوی نمی شود؛ با مشاهده سرنوشت زیبای بیاضی زاده ها و مالامیری ها و شهید قلی زاده هاست که بهتر می توان تعبیر امام راحل را فهمید که فرمودند شهدای ما ره صدساله را یک شبه پیمودند ؛ آری می توان اما به شرط آن که بال گشودن باشد در مسیر عشق و عزمی برای فدایی شدن در راه معشوق.
در این میان البته رسالت ما به خصوص جامعه هنری و سینمایی و همچنین رسانه ملی سنگین است از این بابت که رشادت و دلیری و در عین حال مظلومیتِ مضاعف شهدای مدافع حرم را به تصویر بکشند و به خصوص در رابطه با شهدای روحانی به جامعه نشان دهند که اهل علم و تقوا همچنان طلایه دار میدان جهاد و ایثار هم هستند ، هر چند که دشمن با فتنه انگیزی و جنگ روانی خود می خواهد طور دیگری حقایق را نشان دهد.
البته کاش بخشی از جامعه هنری مان دست کم به اندازه لغو یک کنسرت به یاد شهدای مدافع حرم می بود و از عمق جان به این ابیات باورمندی پیدا می کرد که؛
ما را ز خاندان کرم آفریدهاند
یک موج، از تلاطم یَم آفریدهاند
ما را فدائیان پسرهای فاطمه(س)
“ما را شهید میر و علَم آفریدهاند”
هر یک ز ما حریف دو صد لشکر یزید!!
(زین رو ز شیعه عده ی کم آفریدهاند)
دجّال ها و حرمله ها را مهاجم و …
… ما را “مدافعان حرم” آفریدهاند
سید محمد مهدی موسوی