به گزارش خبرگزاری «حوزه»، حجت الاسلام والمسلمین رضا اسلامی در سلسله نشستهای «منبرهای عاشورایی» در دانشگاه ادیان با اشاره فرازهایی از وصیت اباعبدالله الحسین(ع) به برادرش محمد حنفیه بر مسئله اهمیت اظهار و اعتراف به حقایق حقه گفت: نفس اظهار باورهایی که انسان در زندگی به آنها رسیده و پذیرفته در وصیتنامه و اعلام آن به دیگران امری بسیار مهم است، این کار، آموزنده و یک تذکر است.
وی اظهارداشت: امام حسین(ع) به عنوان امام و محور حق، عقاید خود را که به نظر ما پیش پا افتاده است و همه مسلمانان آن را قبول دارند، در این وصیتنامه یادآوری میکند، این کار، نکتهای دارد، چرا که این خطر وجود داشته که امام حسین(ع) را به خروج از دین و انکار بعضی عقاید متهم کنند، لذا حضرت بر عقایدش تصریح کرده است.
حجت الاسلام والمسلمین اسلامی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به بیان حضرت سیدالشهدا(ع) مبنی بر این که به عنوان طغیانگر و متکبر خروج نکردهام، گفت: «امام حسین(ع) میفرمایند، خروج من خودخواهانه، متکبرانه و بر اساس مفسدهجویی و ظلم نیست. اگر اصل را بر تباین واژهها بگذاریم، چهار نوع خروج به دست مطرح میشود. یعنی کسانی که تمکین به دولتها و نظامهای سیاسی ندارند و در مقابل نظام حاکم قیام میکنند، ممکن است حرکتشان خودخواهانه، متکبرانه، مفسدانه یا ظالمانه باشد. امثال این قبیل قیامها در تاریخ بسیار بوده است. لذا امام(ع) تاکید میکنند که قیام من از این قبیل قیامها بلکه قیامی است اصلاحطلبانه و هدفشان امر به معروف و نهی از منکر و احیای سیره جد و پدر بزرگوارشان است.
عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب سپس به بررسی مصادیق منکر در جامعه پرداخت و گفت: الان مقاومتهایی در مقابل احیای فریضه امر به معروف و نهی از منکر داریم. یکی از علتها، این است که این فریضه را از جایگاهش پایین آورده و صرف مسائل کوچک میکنیم. شعار امر به معروف و نهی از منکر آنقدر عالی و زیبا است که اصلاً باید محور تقریب ادیان باشد. گفتوگوی ادیان باید بر محور امر به معروف و نهی از منکر شکل گیرد، آیا همه نظامهای سیاسی، مبارزه با آدمربایی و تجارت زنان و کودکان را قبول ندارند؟ آدمکشی، آدمربایی، جرایم اقتصادی، حقوقهای نجومی، اختناق، پولشویی، مصداق منکر و از نوع بدترین منکرها هستند. همه دنیا مبارزه با مفاسد اقتصادی را قبول دارد.
حجت الاسلام والمسلمین اسلامی بر آغاز امر به معروف و نهی از منکر از نظام و حاکمیت تأکید کرد و در ادامه گفت: نظام و قدرت باید درست و در سر جای خودش باشد. در غیر این صورت، گرچه در داخل یک نظام فاسد میتوان کار اصلاحی انجام داد، ولی مدیریت به گونهای است که این قبیل اقدامات مصلحانه را تحت شعاع قرار میدهد. هدف امام حسین(ع) در قیام خود نیز همین اصلاح مدیریت کلان بود. اصل نظام در آن زمان، دیگر اسلامی نبود.
وی افزود: کار به جایی رسیده است که امام حسین(ع) به عنوان اشرف خلایق باید قربانی شود، اگر امام حسین(ع) میخواست در نظام یزید بماند، مشکلی نداشت و احترامش هم حفظ میشد، ولی از خاندان پیامبر(ص) به نفع اهداف سیاسی حکومت ظالم استفاده میشد. امام حسین(ع) نمیخواست از عزت، احترام و مَکانتش به نفع یک نظام فاسد استفاده شود.
این استاد دانشگاه ادیان بر محوریت امر به معروف و نهی از منکر در گفتوگوی میان ادیان تأکید کرد و ادامه داد: امر به معروف و نهی از منکر بسیار مقدس است و باید محور گفتوگوی ادیان شود. ستاد امر به معروف و نهی از منکر باید در مقابل ظلم بانکها و ناهنجاریهایی که در مدیریت فضای فرهنگی وجود دارد، و خطرهایی که فرزندان ما را تهدید میکند، موضعگیری کند. اگر چنین کند، همه او را تأیید میکنند. بعد از این مسئله است که باید به منکرهای موردی اهمیت داد.