به گزارش خبرنگار خبرگزاری«حوزه»، آیت الله مصباح یزدی جمعه شب در نشست اساتید موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در دارالقرآن علامه طباطبایی گفت: نعمت ها به دو دسته تقسیم می شوند که اولین آن، نعمت هایی هستند که آفرینش آنها به واسطه انسان بوده است.

ایشان  افزود: برخی نعمت های دیگر همچون سکه های دو رو هستند که در کنار اینکه به انسان فایده می رسانند، خود آنها نیز مقصود هستند و این مساله از زیباترین تدابیر حکیمانه الهی است که خداوند موجودی را ذووجهین خلق کرده است که جنبه ای از آن برای سود انسان و دیگری مقصود بالذات است.

آیت الله مصباح یزدی بیان کرد: در راس این نعمات، پیامبران الهی هستند که دارای دو جنبه دارند یعنی هم خودشان به مقام عبودیت رسیدند و هم انسان های دیگر را به سوی خداوند هدایت کردند.

ایشان گفت: نکته جالب این است که بیشترین نگرانی انبیای الهی آن بود که مبادا در انجام وظیفه هدایت مردم کوتاهی کرده باشند که این مساله از نکات جالب توجه این نعمات دو وجهی هستند.

رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) یادآورشد:پس از انبیا، اوصیای انبیا از جمله ائمه اثنی عشر نیز همین خصوصیت را دارند که هم خود آنها مقصود بالاصاله در خلقت هستند و هم مامور هدایت دیگران هستند.

استاد حوزه علمیه افزود: سوال این است که آیا می توان مقامی بالاتر از انبیا پیدا کرد؟ در روایاتی بیان شده است که مقام امامتی که ائمه داشتند از سایر پیامبران غیر از پیامبر اکرم(ص) بالاتر است.

آیت الله مصباح یزدی بیان کرد: بزرگانی چون سلمان فارسی نیز در این گام برداشتند و مباحثی که در وصف ایشان از ائمه اطهار بیان شده است به حدی است که برای بسیاری باورناپذیراست.

ایشان گفت: در این میان عده ای هستند که وارثان انبیای الهی هستند  و روایات بسیاری در این زمینه وجود دارد که از مهمترین آنها می توان به العلما ورثه الانبیا اشاره کرد؛ یا حدیث دیگر پیامبر که علمای آخرالزمان را خلفای خود یاد می کنند.

رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) یادآورشد: اگر مقام انبیای الهی بیان شده است که دارای دو حیثیت هستند را در مراتب نازل سرایت دهیم می توان گفت که همچون علامه و سایر کسانی که در شاگرد ممتاز مکتب اهل بیت (ع) هستند دارای دو حیثیت هستند که اول خود آنها در مقام خدا عزیز هستند و دوم اینکه چه نقشی برای دیگران داشتند.

ایشان افزود: اولین وظیفه ما آن است که این نعمت را بشناسیم و شکر این نعمت را به جای بیاوریم؛ دومین وظیفه ما در مقابل این بزرگان دین آن است که بینیم که این بزرگان چه برکاتی برای حوزه و جوانان و جامعه خود داشتند.

آیت الله مصباح یزدی بیان کرد: یکی از وظایف ما در این برهه آن است که راه و مرام این بزرگان را بپیماییم و در این مسیر حرکت کنیم؛ باید با توجه به یقینیات دین به شبهاتی که در این عرصه مطرح می شود پاسخ دهیم.

ایشان  گفت: مرحوم علامه طباطبایی دارای یک ویژگی خاصی بود که کمتر کسی از بزرگان این ویژگی را در خود داشتند؛ این ویژگی آن بود که ایشان راه خود را با شناخت و برنامه قبلی انتخاب کردند و ادامه دادند ولی اکثرا افرادی که در شاخه های علمی کار می کنند در ابتدای ورود به حوزه قصد و نیت این مسیر رانداشتند.

رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) یادآورشد: در ابتدای ورود فلسفه فه حوزه، عده ای از خارج از حوزه علمیه قم به فلسفه خوشبین نبودند و به آیت الله بروجردی نیز نامه نوشتند و از فلسفه نالیدند و بهانه ای یافتند و روی شخص ایشان تاکید کردند.

استاد حوزه علمیه افزود: بهانه آنها این بود که مرحوم علامه در ذیل یک روایتی روی بیان مرحوم مجلسی یک حاشیه وارد کردند؛ مرحوم علامه در همین زمینه به بنده فرمودند که آیت الله بروجردی از طریق حاجی احمد خادمی به بنده فرمودند که خود من در اصفهان فلسفه خواندم و با فلسفه نیز مخالف نیستم ولی در اصفهان خود استاد شاگردان را انتخاب می کردند و همه افراد مجاز به شرکت در این درس نبودند ولی شنیدم که درس شما عمومی است و افرادی شرکت می کنند که صلاحیت ندارند و شبهاتی به ذهن آنها می ماند ولی جواب آن را نمی گیرند و اگر می توانید درس خود را محدود کنید.

آیت الله مصباح یزدی بیان کرد: علامه می فرمودند که خود بنده در این زمینه نامه ای خدمت ایشان نوشته و بیان کردم که از زمانی که از تبریز به قم آمده ام، مطالعه ای در وضع حوزه و دروس حوزه و نیازهای جامعه کردم ونتیجه این مطالعه آن بود که جامعه ما نیازمند معرفت همه جانبه نسبت به اسلام دارد و وظیفه روحانیت است که اسلام را در همه ابعاد بشناسد و معرفی کند؛ شناخت اسلام نیز از منبع قرآن، سنت و عقل است و برخی مسایل است که تنها عقل باید به آنها برسد.

ایشان گفت: علامه در ادامه بیان کردند که برای عالم دینی خارج از این سه منبع باید تهذیب نفس داشته باشد تا ضرری به جامعه دینی نرساند؛ ولی درحوزه، از درس قرآن و تفسیر هیچ خبری نبود؛ همچنین دروس عقلی نیز در حوزه وجود نداشت و در زمینه درسی تربیت اخلاقی نیز خبری نبود و از حدیث نیز از آنچه در کتب فقهی به کار برده می شد، استفاده می شد.

رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) یادآورشد: علامه بیان کردند که وظیفه خود دانستم به اندازه توان خود این سه عرصه را در حوزه احیا کنم و به همین دلیل سه درس تفسیر و فلسفه و اخلاق را دایر کردم ولی درس اخلاق ایشان به دلایلی تعطیل شد.

عضو جامعه مدرسین گفت: علامه بیان کردند که با این وجود جایز نمی دانم که رفتاری داشته باشم که با امر شما مغایر باشد زیرا شما مرجع هستید و مخالفتی با شما ندارم؛ بنابر تشخیص بنده، این دو درس واجب شرعی است و اگر شما بفرمایید این دو درس را تعطیل می کنم و منتظر امر شما هستم و درس شان را نیز تعطیل کردند ولی آیت الله العظمی بروجردی  خادمی را نزد ایشان فرستادند و پیام دادند که اگر وظیفه می دانید مشکلی در این امر نیست.

این استاد حوزه تصریح کرد: در این داستان باید این پیام را دریافت که باید ببینیم که امروزه چه وظیفه ای در حوزه داریم؛ این طرز فکر کمتر به چشم می خورد و غالبا در یک مسیر اتفاقی افتاده و آن را دنبال کرده اند البته همه این مسیرها در مسیر اهل بیت(ع) و مفید است ولی باید اهتمام داشت که کدام یک از این مسیرها واجب است.

ایشان  خاطرنشان کرد: آیت الله میلانی بیان کردند، در عالم تشیع شخصی به جامعیت آیت الله طباطبایی یا نیست یا بسیار کم است یا یکی از بزرگان بیان کردند که اگر ایشان را از حوزه قم بگیریم امتیازی برای این حوزه دیده نمی شود.

آیت الله مصبح یزدی گفت: امروزه باید ببنیم که نیاز امروز چیست و دشمنان ما از چه وجهی بر ما حمله می کنند و به همین طریق باید در مسیر صیانت نظام و دین و حوزه حرکت کنیم؛ باید ببنیم که چه می توان در مقابل این شبهات و وسایل رفتاری شیطان ایستادگی کنیم و حوزه را بهتر اداره کنیم تا به نتایج مفید تری برسیم.

این استاد حوزه بیان کرد: امروزه دست های بسیاری به سوی حوزه علمیه قم دراز است و از دست  دشمنان و شبهات دین به حوزه پناه آورده اند که باید در این زمینه باری پاسخگویی به نیازها و شبهات آنها نیز برنامه داشته باشیم؛‌باید افرادی در حوزه پرورش پیدا کنند که بتوانند به سوالات گوناگون از حیث اثبات و بیان و سلبی (ابطال شبهات) پاسخ دهند.

ایشان گفت: یکی از شبهات این است که بیان شده علامه قائل به تفسیر قرآن به قرآن بدون مراجعه به حدیث و سنت هستند؛‌ در این میان نیز افرادی از روی جهل یا غرض ورزی مطالبی بیان می کنند؛‌ولی باید گفت که اگر آیه قرآنی در بیان مطلب خاصی است که هر کسی که آشنای زمان باشد می فهمد که آیه در خصوص یک مطلب خاص بیان شده است؛ ولی این مساله به این معنی نیست که هر نکته ای که در آیات داریم در آیات دیگر پیدا کنیم؛‌از جمله اینکه آیات زیادی در خصوص نماز وجود دارد ولی در خصوص اعدادرکعات آیه ای نداریم؛‌چون این مطلب از زبان پیامبر نقل شده است.

استاد حوزه اظهارکرد: مرحوم علامه هیچگاه نفرمودند،‌ وقتی قرآن حضور دارد نیازی به روایات نداریم؛‌ده ها مطلب از مطالبی که از قرآن استفاده می شود به واسطه روایات اهل بیت(ع) است و علمایی نیز ما را در این زمینه با نقل این احادیث مستفیض کردند.