به گزارش خبرگزاری «حوزه»، زینب بهجت پور در هشتمین جشنواره علامه حلی(ره) به عنوان صاحب "اثر قابل تحسین" به ارائه پایان نامه خود با موضوع «پیام های سیر تنزیلی اسماء و صفات قرآن در قرآن» پرداخت و گفت: خداوند متعال در قرآن کریم حداقل با دو گروه از مخاطبان خود سخن گفته و گروه اول کسانی اند که خطابات مستقیم قرآن متوجه آنها بوده و تغییر و تحول ایشان هدف اولیه نزول کلام الله است که این گروه، مکیان و مدنیان معاصر نزول قرآن بودند.
وی ابراز داشت: گروه دوم کسانی هستند که بعد از آنها آمده و نقش هایی مشابه گروه اول بازی کرده و به طور طبیعی مشمول احکام آنان شده اند و نزول قرآن به «ایاک اعنی و اسمعی یا جاره» اشاره به این دو گروه است.
صاحب اثر قابل تحسین هشتمین جشنواره علامه حلی(ره) خاطرنشان ساخت: ترتیب نازل شده بهترین و بیشترین اثر را بر گروه مخاطبان اول ساکن در مکه و مدینه داشته؛ چراکه نزول هر بخش از آن با توجه به وضعیت، نیاز و مواضع مثبت و منفی آنها صورت می گرفت و اسماء و صفاتی که قرآن به خود نسبت می دهد، بسته به عوامل مختلف، مانند نوع و سطح مخاطبان اول و اینکه آنان در چه مرحله ای از سیر تحول و هدایت هستند، متنوع است.
خانم بهجت پور تصریح کرد: سرایت احکام این گروه به مخاطبان دوم با استفاده از قاعده جری و تطبیق و تفکیک ویژگی های مشترک انسان ها از ویژگی های عربی معاصران نزول صورت می گیرد.
وی با بیان این مطلب که قرآن در آغاز نزول با شبهه افکنی مشرکان برای ایجاد تردید درباره حقانیت کلام الله مواجه شده، اظهار داشت: در برابر این رویکرد از جایگاه آسمانی قرآن و نزول آن به اراده خدا و به واسطه جبرئیل با صفات متناسب با این وضعیت دفاع شده است و در این مسیر بر اوصافی که حاکی از تناسب و توافق این کلام با فطرت و مواجید درونی افراد است، سخن گفته می شود.
صاحب اثر قابل تحسین هشتمین جشنواره علامه حلی(ره) ابراز داشت: عناوینی مانند قول فصل، فرقان و کتاب، در خطاب به مؤمنان در این دوره بر مراحل رشد آگاهی و تقی درست این گروه از قرآن توجه می دهد و از دیگر سو تا زمانی که وحی نازل شده بر حضرت رسول(ص) هویت جمعی به خود نگرفته است، از واژه حدیث و قول برای آن استفاده شده و یادکرد از کلام الله با نام های قرآن و کتاب به آینده موکول شده است.
این طلبه حوزه خواهران خاطرنشان ساخت: کاربرد برخی صفات مانند ذکر، حدیث و قول در سور مدنی کاهش چشمگیری یافته و در مقابل کثرت استفاده از نام کتاب و آیات الهی در خطاب به مؤمنان را شاهد هستیم.
وی تصریح کرد: حکمت این گسترش را باید در جامعه سازی قرآن و نظام بخشی به هویت جمعی مؤمنان در مدینه جویا شد و در این دوره نام کتاب که به احکام و قوانین الهی اشاره دارد و غالبا در خطا به مؤمنان به کار گرفته می شود، با هدف ساماندهی جامعه ایمانی تناسب دارد.
صاحب اثر قابل تحسین هشتمین جشنواره علامه حلی(ره)در پایان بیان داشت: در مرحله پایش و مراقبت نیز که احتمال ارتداد یا انحراف اهل ایمان وجود دارد، از اسماء و اوصاف مناسب این مرحله استفاده شده است.
