خبرگزاری «حوزه»، شیخ محمدعلی عمری از رهبران شیعی عربستان به سال 1337 ق در منطقه «نخاوله»ی مدینه به دنیا آمد. پدر ایشان شیخ علی عمری از علمای بزرگ مدینه بوده که وکالت مطلق مرحوم آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی را در آن دیار به عهده داشت؛ او چنان نزد آن مرجع عزیز بود که پس از فوتش در صحن امیر المومنین(ع) سه روز مجلس فاتحه برگزار شد.

نسل ایشان به جناب محمدبن سعید عمری نائب امام عصر(ع) و فرزند او عثمان بن محمدبن سعید می رسد.

اجدا شیخ محمدعلی از رهبران شیعیان مدینه و روسای طوایف بوده اند.

تحصیل و هجرت

شیخ دوران کودکی اش را در مدینه و تحت تدبیر پدر گذراند و آنگاه که به سن تعلیم رسید به امر پدر دانشمندش، مقدمات علوم دینی را فراگرفت و پس از مدتی آهنگ نجف اشرف نمود و به مدت 20 سال در آن دیار قدسی به ارتقاء، دانش و تقوایش همت گذاشت. او دروس سطح را از حضرت آیات شیخ محمدرضا مظفر، شیخ محمدجواد مغنیه، شیخ محمدتقی آل صادق و سید مسلم حلی فراگرفت.

 وی به درس خارج آقایان سید محسن حکیم ، شیخ حسین حلّی، سید ابوالحسن اصفهانی و آقا ضیاء عراقی راه یافت و توشه ها اندوخت. ناگفته نماند که این عالم ربانی همچنین به مدت سه سال در قم و مشهد به کسب علم و دانش مشغول بود.

حاج شیخ کاظم عمری وضعیت زندگی پدرش شیخ علی را در نجف چنین ترسیم می کند: " پدرم زمانی که در نجف زندگی می کرد، با تنگناهای مالی بسیاری رو به رو بود. با شهریه اندکی که داشت تنها می توانست وسایل ضروری مثل نان را تهیه کند. ایشان با جدیت در تحصیل زندگی زاهدانه خود را ادامه دادند و در پی رفاه نودند."

مراجعت به مدینه

علامه عمری پس از فتح قله رفیع اجتهاد و با کسب اجازات علمی از استادان خود و به امر مرجع وقت، آیت الله سید محسن حکیم، نجف را به مقصد مدینه منوره ترک کرد و امر خطیر سرپرستی و زعامت شیعیان عربستان و به خصوص مدینه را عهده دار شد. ایشان از لحظه ورود به مدینه تا آخرین روزهای عمر شریفش از هیچ خدمتی در حق شیعیان مظلوم آن دیار دریغ نکرد.

رویای صادقه

شیخ شیعه در جوانی خوابی صادق می بیند که مطابق با این دوره از زندگی اش است. در رویایی خود را در حال سفر به مدینه می بیند که حضرت امیر المومنین او را به اسم خطاب کرده، می پرسد؛ کجا می روی؟ ایشان پاسخ می دهد: مدینه. حضرت می فرمایند: زود برگرد که آنجا ناله هایی برخواهد خاست و حوادثی عظیم در راه است.

خدمات علامه

این عالم ربانی که وکالت بسیاری از مراجع وقت را در نجف ، قم و مشهد را بر عهده داشته، در  طول بیش از شصت سال حضور خود در مدینه، حوزه علمیه ای برپا کرد و با تربیت و آموزش طلاب، آنها را برای تبلیغ تشیع به مناطق مختلف عربستان می فرستاد. اختلافات مردم را حل و امورشان را اصلاح می کرد. دعوت فقرا را می پذیرفت. ایشان پانصد خانواده فقیر را تحت پوشش داشت و تامین مسکن ارزان را نیز برای مردم نیازمند در کارنامه داشت.

از جمله خدمات ایشان، صندوق خیریه ای بود که به شیعیان مدینه کمک می کرد. این صندوق در جنگ سی و سه روزه لبنان نیز کمک های فراوانی به حادثه دیدگان آن جنگ کرد.

سال های زندان

جرمش دفاع از حریم اهل بیت علیهم السلام و شیعیان آنان بود. خواسته اش از دولت ظالم عربستان اجرای عدالت در میات شیعیان و رفع ظلم از آنان بود. تاوان حق گویی هایش تحمیل حدود چهل و پنج سال زندان و شکنجه دولت وهابیت  بود. میله های زندان کمتر از آن بود که او را از اهدافش کوتاه بدارد. ادامه این راه و همچنین حمایت شیخ عمری از انقلاب اسلامی در ایران و نیز شیعیان لبنان باعث شد تا دولت آل سعود با اصرار وهابی ها چندین بار حکم اعدام ایشان را صادر کند.

داستان اعدام

این روحانی مبارز داستان اعدامش را این چنین تعریف کرده:

همه چیز دست به دست هم داد تا مرا اعدام کنند. سرانجام روز اعدام فرا رسید، مرا در ملأ عام و در مقابل هزاران شیعه و برخی عاملان حکومت به پای چوبه دار بردند و طناب را به گردنم اندختند. در آن لحظه به حضرت زهرا س متوسل شدم و زیر لب گفتم: یا حضرت زهرا (س) من فقط به خاطر دفاع از شما به پای چوبه دار آمدم، یاری ام کن. وقتی طناب دار را کشیدند پس از سی ثانیه طناب پاره شد و من بی هوش شدم. وقتی به هوش آمدم که سی و پنج روز گذشته بود و در یکی از بیمارستان های مدینه بستری بودم.

غروب غم انگیز

عاقبت رهبر شیعیان مدینه پس از حدود 105 سال عمر با برکت در بهمن 1389 شمسی مطابق با اربعین حسینی سال 1343 قمری به ملکوت اعلی پیوست.

پیکر پاک آن مرحوم پس از تشییع بسیار باشکوه و مجلل که هیاتی بلند پایه از طرف حضرت آیت الله خامنه ای نیز حضور داشتند ، همچنین اقامه نماز به امامت آیت الله سید علی ناصر در جوار امامان بی حرم بقیع دفن و آرمش ابدی یافت.

والسلام

منبع: گلشن ابرار ، ج 10