به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» ، حجت الاسلام و المسلمین سیدحسین میرمعزی در پنجمین اجلاسیه معاونان پژوهشی حوزه های علمیه استانی اظهارداشت: هر جامعه ای برای اینکه در عرصه های مختلف دارای پیشرفت و ترقی باشد لاجرم مستلزم پیشرفت علم و دانش است.

استاد حوزه علمیه ادامه داد: پژوهش در واقع به معنای تلاش فکری منظم، مستدل و روش مند برای حل مسائل و مشکلات است بطوریکه این تلاش فکری منجر به نوآوری و تولید علم شود در واقع اگر خواهان پیشرفت هستیم، باید پژوهش مستمر باشد و عقیم نباشد.

معاون پژوهشی حوزه های علمیه بیان داشت: یک کار پژوهشی ارزشمند و اثرگذار به صورت زنجیره به عواملی از جمله یک نظام پژوهشی، ساختار منظم متشکل از پژوهشگران، سازمان ها، نهادهای پژوهشی، قوانین و دستورالعمل های منظم بستگی دارد که اگر این فرایند به خوبی شکل بگیرد در واقع توانسته ایم در راستای یک پژوهش کاربردی و اثر بخش گام برداریم و اگر در این میان خللی به وجود آید  این پژوهش درست نیست و کارآمد نخواهد بود.

حجت الاسلام و المسلمین میرمعزی ادامه داد: مهمترین عنصر نظام پژوهشی، پژوهشگران هستند به طوریکه بقیه اجزا نظام پژوهشی به گونه ای تعریف و چیده شدند که پژوهشگران کارآمد تولید شوند تا این پژوهشگران بتوانند با بالندگی و نشاط در محیط دانشی خود به پژوهشگری بپردازند.

وی در ادامه این سخنان به ویژگی های پژوهشگر مطلوب اشاره کرد و بیان داشت: پژوهشگر مطلوب چهار ویژگی دارد که عبارت اند از؛ اخلاق پژوهش ، آگاهی از دانش هایی که در مورد آنها تحقیق می کند، مجهز به روش ها و فنون پژوهش، و توانایی استفاده از برنامه ها و نرم افزارها و منابعی که برای پژوهش نیاز است.

معاون پژوهش حوزه های علمیه در ادامه به نقش نظام آموزش در این زمینه اشاره کرد و افزود: نظام آموزش حوزه های علمیه باید به گونه ای باشد که خروجی آن تربیت پژوهشگرانی با چنین ویژگی هایی باشد.

وی با اشاره به تلقی اشتباه درباره جدایی آموزش از پژوهش متذکر شد: متأسفانه در حوزه های علمیه و همچنین در دانشگاه ها، تلقی این است که آموزش مقوله ای جدای از پژوهش است، در صورتی که آموزش باید پژوهش محور و همراه با پژوهش باشد و این تلقی باید اصلاح شود.

انتهای پیام   313/17