به گزارش خبرنگارخبرگزاری حوزه»، حجت الاسلام حبیب الله بابایی امروز در کمیسیون تخصصی کنفرانس بین المللی گفتگوهای فرهنگی ایران و جهان عرب که در قم برگزار شدگفت: در قرآن کریم واژه صراط (مفرد) و سبل(جمع) به عنوان طریق و طرق دیناری و درستی، به شکلل مکرر به کار رفته است.

وی افزود: همین کاربرد مفرد و جمع در صرابط و سبل در مسیرنادرستی و ناراستی هم استفاده شده است؛ این پرسش مهم در فهم این آیات به ظاهر ناهمخوان در تبیین راه یا راه های درستی یا نادرستی؛ حل پارادوکس وحدت و کثر در دین داری و باور به توحید است.

این محقق  دینی تصریح کرد: سوالی که در اینجا مطرح است آن است که اساسا چگونه می توان در مسیر حق، هم یکی بود و هم چندین؟ به همین شکل چگونه می توان در مسیر باطل هم وحدت و کثرت را با هم داشت.

حجت الاسلام بابایی بیان کرد: پرسش این چنینی یکی از نقطه های ابهام در دنیای متکثر پست مدرن است؛ اهمیت مضاعف این پرسش در دنیای اسلام از آن رو است که دنیای اسلام نه تنها در وضعیت تاریخی شعب و ملل و نحل گرفتار شده و به نوعی از تکثر دینی و مذهبی مبتلا گشته است بلکه در دویست سال اخیر ورود مدرنیته و پست مدرنیته به جهان اسلام نیز این تشتت را تکثیر کرده است.

استادیار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی بیان کرد:از دیگر سوی طرح نوعی از سبل به صیغه جمع و به رسمیت شناختن نوعی از تکثرانسانی و اسلامی می تواند بدیلی برای پلورالیسم و نسبی گرایی حقیقت گریز باشد.

وی گفت: همین گونه هم می تواند راه حلی برای نگرش وحدت گرای تکفیری که راه حقیقت در آن تنگ است و باریک(سبل) و امکان مشارکت دیگر مسلمانان در آن وجود ندارد(صراط) باشد.