به گزارش خبرگزاری «حوزه» از اصفهان، آیت الله سید یوسف طباطبایی نژاد، صبح امروز در ادامه سلسله جلسات شرح نهج البلاغه خود در تبیین نامه 45 نهج البلاغه در جمع طلاب و روحانیون حوزه علمیه اصفهان گفت: حضرت امیرالمومنین(ع) این نامه را به عثمان بن حنیف از کارگزاران خود در بصره فرستاده بودند و نامه بسیار ارزشمندی است .
مدیر حوزه علمیه اصفهان ادامه داد: حضرت علی (ع) در هفت بخش در این نامه صحبت کرده اند، در بخش اول به عثمان بن حنیف می فرمایند چرا دعوتی را قبول کردی که در سر آن سفره انسان های فقیر حضور نداشتند و فقط اغنیا را دعوت بودند و غذاهای متمولانه را برای شما آماده کرده بودند، گمان نمی کردم که شما این دعوت را قبول کنی ، هنگامی که کنار سفره ای می نشینی حواست باشد که این غذا از کجا تهیه شده و چه کسانی کنار این سفره هستند و نهایتا حواست جمع این غذایی که این دندان هایت می جوند باشد، آنچه یقین کردی که از راه صحیح است میل کن اما آنچه مشکوک است را پرت کن و فریب غذاهای متلون را نخور.
وی افزود: در بخش دوم نامه آمده است هر کسی در زندگی باید یک اسوه و راهنمای عملی داشته باشد و هر مامومی نیاز به یک راهنما دارد و امام شما من هستم و من دنبال غذاهای مختلف و لباس های مختلف نبودم بلکه به دو قرص نان و به دو جامه از این دنیا اکتفا کردم و برای جامه ام و از مال دنیا نیز هیچ چیزی را من جمع آوری نکردم.
امام جمعه اصفهان اظهار داشت: حضرت امیر المومنین (ع) در بخش سوم فرمودند فدک در اختیار ما بود از آنچه آسمان بر او سایه می افکند؛ داستان فدک از اموالی بود که بدون جنگ گرفته شده بود و پیامبر (ص) آن را به دختر خود داده بودند و چیزی که بدون جنگ گرفته شود مربوط به عام مردم نیست و متعلق به خود رهبری است و حضرت هم طبق دستور خداوند به حضرت زهرا(س) بخشیده بودند، حضرت امیر در این نامه نهج البلاغه می فرمایند، ما فدک را داشتیم و برخی به آن بخل ورزیدند؛ آنچنان که می دانیم حضرت امیر المومنین (ع) بعد از آنکه به قدرت رسیدند نیز برای پس گرفتن فدک تلاش نکردند، در زمان زنده بودن حضرت زهرا (س) حرکاتی انجام دادند تا امروز حجت بر ما تمام باشد و واقعیت را بدانیم.
آیت الله طباطبایی نژاد ادامه داد: حضرت امیر(ع) می فرماید آدمی که به سرعت به دست قبر کن می رود و خاک و گِل او را پُر می کند، چرا باید به دنیا علاقه داشته باشد، من سختی ها را تحمل می کنم و در سختی ها با مردم همکاری می کنم؛ این درس مهمی برای مسئولین در کل تاریخ است که اگر خداوند مسئولیت به آنها بخشید یادشان باشد خدمتگذار مردم هستند و به حق مردم تجاوز نکنند و زندگی آنها با زندگی مردم تفاوت داشته باشد، حضرت علی (ع) می فرمایند «اقنع من نفسی بان یقال هذاامیرالمومنین و لاشارکهم فی مکاره، الدهراواکون اسوه لهم فی جشوبه العیش»
وی افزود: امیرالمومنین(ع) بصورت فقیرانه زندگی می کردند و در زمان حکومتشان وقتی لباسشان وصله دار بود و بعضی ها اعتراض کردند و گفتند شما باید ابهت حکومتی را داشته باشد، گفتند اینها خاصیت دارد، اول این که تکبر انسان پایین می آید و قلبش خاشع می شود و دیگر اینکه سرمشق برای افراد است ، اگر نتوانستیم دست فقرا را بگیریم و آنها را بالا ببریم خود را پایین می بریم و همرنگ جماعت می شویم، این دلگرمی به مردم می دهد اگر من ندارم حاکم و مسئول هم ندارد، همانگونه که هم امام و هم مقام معظم رهبری اینگونه زندگی کرده اند، اگر کسی به منزل شخصی مقام معظم رهبری رفته باشد می بیند فرش معمولی وزندگی بسیار مختصر دارند و هرگز حقوق دریافت نمی کند و از وجوهات هم برنمی دارد از نذورات زندگی می کند.
مدیر حوزه علمیه اصفهان بیان داشت: امام (ره) هم این گونه بودند و حضرت علی می فرمایند کسانی که حاکم بر ما هستند نمی توانند مانند من زندگی کنند، اما تقوا را پیشه کنید؛ همین کافی است که چهره اسلام رانشان دهید، سطح زندگی شما بالا نباشد؛ امام(ره) وقتی در نجف بودند قبول نکردن کولر در خانه ایشان نصب شود وفرمایش ایشان این بود که مگر دیگر طلبه ها و مردم کولر دارند براین اساس تنها یک پنکه در خانه ایشان نصب بود.
وی در مورد بخش چهار نامه 45 نهج البلاغه اظهار داشت: حضرت علی (ع) می فرماید ما برای خوردن و نوشیدن خلق نشده ایم، هدف ما کمال بوده است، من خلق نشده ام که مرا عقل و طیبات مشغول کند، مثل حیوانی که برای پروار بسته اند و همه چیز او علف اوست یا حیوان رها شده که در بیابان می چرانند که شغل او جمع کردن و جارو کردن است و آشغالها را جمع کند و بخورد و معده خودرا از علف پر کند، و یادش برود که چرا کمکش می کنند ، اگر گوسفند بداند چرا او را پروار می بندند اصلا دهن به علف نمی زند اگر می دانست می خواهد او را ذبح کنند.
وی ادامه داد: ما نباید غافل از این باشیم که چرا خداوند ما را خلق کرده است، اگر واقعا این گونه باشد هر کس باید اعتراض کند که این چه خلقتی می تواند باشد، ما بیهوده رها شدیم و هدفی در خلقت ما نیست، امام علی (ع) در ادامه می فرماید آفریده نشدم سرچشمه ضلالت و گمراهی باشم ویا مسیری را بدون فکر بروم و بدون اراده به مسیر گمراهی بروم و مسیر حیران و در ماندگی بروم.
آیت الله طباطبایی نژاد به اشجع الناس بودن ائمه(ع) اشاره کرد و گفت: اینکه ما می گوییم ائمه(ع) اشجع الناس هستند به معنای نیروی قلب است، کسی که تکیه گاهش خدا باشد کسی که به این جا رسیده باشد و بداند و باور کند همه چیز در دست قدرت خداوند است، از چیزی نمی ترسد، هنگامی که به امام حسین (ع) می گویند از این سفر برگرد، می گوید چرا تا این قدر از مرگ می ترسید مرگ درراه خدا مانند زینت بوده و ترسی ندارد؛ در جنگ ها آن که بیشتر ضربه می خورد آن کسی است که می ترسد.
وی افزود: حضرت امیر می فرمایند بدان که درختان بیابانی کم آب، چوبش محکمتر است اما مرتع های سبز که باران زیاد می خورد پوست نازک تری دارند ونبات باران خورده آتش داغ تر داشته و دیرتر خاموش می شوند و بدانید که از خودم نیست من و پیغمبر از یک نوریم و مانند نوری که از هم گرفته شدیم؛ روایات هست که امیر المومنین(ع) می فرماید هر گاه در جنگ ما را ترس فرا می گرفت به پیغمبر(ص) پناه می بردیم و او خیمه اش از همه جلو تر بود.
مدیر حوزه علمیه اصفهان گفت: اگر نمی توانیم مثل امیرالمومنین(ع) باشیم می توانیم تلاش کنیم حداقل شبیه آن حضرت باشیم.
۳۱۳/۳۸