به گزارش خبرگزاری «حوزه»، خانم سمیه پارسا مهر از طلاب حوزه علمیه نجف آباد در کتابچه «آداب معاشرت« نکات هفت گانه نقدپذیری را با الهام از آیات و روایات تحریر نموده است.

امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: اسْتَصْبِحُوا مِنْ شُعْلَةِ وَاعِظٍ مُتَّعِظٍ وَ اقْبَلُوا نَصِيحَةَ نَاصِحٍ مُتَبَقِّظٍ. (1)

از فروغ واعظ و پنددهنده ای که خود، پندپذیر است، روشنایی برگیرید و نصیحتِ نصیحت گر بیدار را پذیرا باشید.

نکات

* تذکر و نقد، پندپذیری، قبول نصیحت و توجه به تذکرات دیگران در مقولۀ مسایل معاشرتی و شیوۀ برخورد صحیح با دیگران قرار دارد.

* فرزانگانِ عاقل از هر تذکر اصلاحی استقبال می کنند.

* توجه به تذکرها و نقدها یک فضیلت اخلاقی به شمار می آید.

* اگر نقد و تذکر در خلوت باشد مؤثرتر و صمیمی تر خواهد بود.

* نقد نباید برخاسته از حسد و غرض ورزی و تسویه حساب باشد.

* در آثار ادبی و هنری نیز توجه به نقد دیگران عامل رشد و بالندگی هنرمند، نویسنده و شاعر است.

* نقدپذیری در مسایل اخلاقی، فرهنگی، اجتماعی و مدیریتی ضامن سلامت رابطه ها و رشد افکار است.

امام صادق علیه السلام فرمود: الْمُسْتَبِدُّ بِرَأْيِهِ مَوْقُوفٌ عَلَى مَدَاحِضِ الزَّلَلِ. (2)

انسان خودرأی همیشه بر لب پرتگاه های سقوط ایستاده است.

آن حضرت در جای دیگر می فرماید: أَحَبُّ إِخْوَانِي إِلَيَّ مَنْ أَهْدَى إِلَيَّ عُيُوبِي. (3)

محبوب ترین برادرانم در نزد من کسی است که عیوبم را به من هدیه کند.

پاورقی:

(1)- عيون الحكم و المواعظ (لليثي)، ص: 92.

(2)- نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، ص: 112.

(3)- الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 639.