به گزارش خبرگزاری «حوزه» از مشهد، حجت الاسلام مهدی ابراهیمی در سومین پیش نشست «عفاف و حجاب در بیمارستان ها و مراکز درمانی با رویکرد آسیب شناسی» که در دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی برگزار شد، با اشاره به آیه 31 سوره نور، در مورد علت افزوده شدن بر ابهام عرصه هایی چون عفاف و حجاب، موسیقی و سینما، ابراز کرد: چند بعدی بودن و عدم وجود همت جدی در مورد مقوله هایی مانند عفاف و حجاب، تعیین تکلیف آن ها را با چالش هایی اساسی مواجه ساخته است.
وی بیان کرد: نمادهای پوشش خوب و بد در جامعه با تلفیق حکم شرعی و پوشش عرفی در ذهن مردم نقش می بندد و عموم مردم نیز حجاب را با نمادها و نه حدود و صغور فقهی به فرزندان خود می آموزند.
معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ضمن متفاوت خواندن حجاب در متون دینی با برداشت های جوامع مختلف از آن، ابراز کرد: حجاب یک جنبه شرعی و اجتهادی و یک جنبه سنتی و اجتماعی دارد؛ در جوامع مختلف نگاه نمادین به حجاب تبدیل به سنت می شود و این سنت هر آن چه که خارج از آن نماد باشد را بی حجابی می بیند.
استاد گروه معارف اسلامی و اخلاق پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهدبا اشاره به برخی از الزامات شرعی و عرفی حجاب در مراکز درمانی، عنوان کرد: تدوین آئین نامه ها و الزامات قانونی برای مراکز درمانی در زمینه عفاف و حجاب نیازمند شناخت و درک دقیقی از فعالیت ها و بخش های مختلف آن هاست و بدون شناخت محیط نمی توان تصمیمات کارسازی گرفت.
حجت الاسلام ابراهیمی، احترام به فرد و اختیار او، سودمندی، عدم ضرر رسانی و عدالت را اصول چهارگانه اخلاقی مربوط به حقوق بیماران برشمرد و افزود: حجاب یکی از احکام قطعی دین اسلام می باشد و برای پوشش که موضوعی با زمینه های فرهنگی و اجتماعی است، تعیین تکلیف کرده است.
وی با تأکید بر این که در محیط های مختلف یک جامعه واحد، عرف ها و قواعد متفاوتی پابرجاست، گفت: بسیاری از فتاوای مراجع تقلید ناظر به عرف و شرایط مکانی و زمانی و موقعیت است.
معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به ارتباط «قاعده های لاضرر»، «اضطرار» و «لاحرج» با قواعد عفاف و حجاب در مراکز درمانی و تقدّم حفظ سلامتی بر امور دینی، عنوان کرد: اسلام یک دین آسان گیر و البته دقیق است و با در حرج افتادن مسلمانان موافق نیست و احکام دینی زمانی که آسیب رسان باشند یا احتمال آسیب رسانی آن ها وجود داشته باشد، حذف و یا جایگزین می شوند.
وی با تأکید بر این که پوشش شرعی هیچ گونه مانعی برای فعالیت در محیط های درمانی ایجاد نمی کند، ابراز کرد: رعایت سادگی در پوشش از سوی کارکنان نهادهای درمانی به لحاظ اجتماعی و بهداشتی یک اصل است.
استاد گروه معارف اسلامی و اخلاق پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ادامه داد: اولویت دادن به پوشش های سنتی به نام حجاب شرعی نزد جمعی از افراد متدین در برخی موارد باعث سردرگمی و یا کندی فعالیت های درمانی می شود.
حجت الاسلام ابراهیمی با بیان این که رعایت حقوق شرعی و کمک به انجام امور عبادی بیمار در همه دنیا جزو حقوق بیمار شمرده می شود، ابراز کرد: پزشکان حق ندارند اعتقادات خود را بر بیمار تحمیل کنند و برای تبلیغ دیدگاه های اعتقادی خود مجاز نیستند.
وی همچنین تصریح کرد: در برخی موارد عدم آگاهی نداشتن بیماران از نکات دقیق بهداشتی باعث انجام نشدن درست تکالیف دینی می شود.
معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در پایان ضمن انتقاد از معماری و نوع ساخت بیمارستان ها و مراکز درمانی و تضادهای آن با اصول اخلاقی، گفت: رعایت ارزش های اخلاقی و عفت در رفتار و گفتار، مهم ترین اصل در مراکز درمانی و مقدم بر سایر اصول است.
انتهای پیام/۳۱۳/۲۵