به گزارش خبرگزاری «حوزه» رواج باورهای غیرواقعی، قرنها در دفتر تاریخ بشر سابقه دارد؛ اما از بدترین مصادیق خرافه، خرافههایی است که قبای دین به تن کرده و خود را پشت تقدس مذهبی پنهان کردهاند. زمانی که خرافه، به باور دینی تبدیل شود، زدودن آن از چهره جامعه بسیار دشوارتر شده و علاوه بر آن بدعتها، شبهات متعدد دینی و دیگر انحرافات را به بدنه دین تزریق میکند.
ازاینرو شمارة سیزدهم پژوهشنامة افق مکث که در دورة جدید انتشار خود، از لحاظ ساختاری و محتوایی نیز تغییر کرده است- در پی یافتن پاسخ این پرسش است که «چگونه میتوان فرآیند آگاهیبخشی برای جداسازی خرافات از دین را در جامعه ایرانی فعال و تقویت کرد؟» افق مکثِ سیزدهم برای رسیدن به پاسخ، این پژوهشنامه در چهار فصل زیر تدوین یافته است:
1. وضعیتشناسی: این فصل از سه بخش تشکیل شده است: نخست قوانین و مقررات مرتبط با معضل خرافه بیان میشود سپس آمارها و اطلاعات جامع از شیوع خرافهپرستی در جامعة جهانی و ایران ذکر میشود. در گام سوم نیز کارنامه نهادهای مرتبط با خرافهزدایی و اقدامات آنان در برخورد با مصادیق خرافه در جامعه ایران تحلیل شده و پیشنهادهایی برای بهبود کارکرد آنها در این زمینه ارائه میشود.
2. فراتحلیل: در این قسمت انتشاریافته درباره خرافه، به روش فراتحلیل بررسی میشوند تا یافتههای پژوهشی موردنیاز به دست آید. این فصل از چهار بخش شکل گرفته است: یافتههای پژوهشی، انواع خرافات، آسیبشناسی خرافات و عوامل ایجادکننده خرافات.
3. راهکارها: در این فصل نخست راهکارها و پیشنهادهای مطرحشده در پژوهشها و منابع علمی ذکر شده است. سپس راهکارهای نخبگانی با استفاده از مصاحبه با 10 نفر از اساتید و کارشناسان حوزههای مختلف مرتبط با خرافه جمعبندی و ارائه شده است که در متن کامل گفتگوها در پایگاه اینترنتی مؤسسة صراط مبین است.
4. راهبردپردازی: راهبردپردازی، هنر و دانش تدوین، اجرا و ارزیابی تصمیمات و وظیفهای چندگانه که سازمان را قادر میسازد به اهداف بلندمدت خود دست یابند. درواقع باید راهبرد را راه رسیدن به اهداف دانست و روشها را به میزان نزدیک شدن به اهداف ارزیابی کرد. در این فصل سعی میشود فضای راهبردی ترسیم و راه اجراسازی وظایف نهادها تا حد ممکن در مبارزه با خرافهگرایی بیان شود. راهبردهای اصلی برای خرافهزدایی، موانع مقابله با خرافه در ایران و شاخصهای تحقق هدف، ازجمله بخشهای اصلی این فصل هستند.