به گزارش خبرگزاری «حوزه» حضرت آیتالله سبحانی در دیدار مدیر جامعهالزهرا(س) با اشاره به تاریخچه این مؤسسه علمی ـ آموزشی عنوان کردند: مرحوم سیدحسین مکی در آبادان مدرسهای علمیه به نام فاطمیه(سلاماللهعلیها) داشت که در آن تعدادی از خواهران مشغول تحصیل بودند؛ بنده نیز ماههای محرم و صفر هر سال برای تبلیغ به آبادان میرفتم و در ضمن تبلیغ، برخی مباحث علمی را نیز برای این خواهران تدریس میکردم.
این مرجع تقلید ادامه دادند: خواهران طلبه این مدرسه علمیه پس از مدتی به حدی رسیدند که احساس کردند در آبادان امکان پیشرفت ندارند از این رو من پیشنهاد دادم تا برای ادامه تحصیل به قم مهاجرت کنند. مرحوم سید حسین مکی پنج نفر از این طلاب از جمله بانو «گلگیری» و بانو «صفاتی» را به قم فرستاد که همین ۵ نفر، هسته اولیه جامعهالزهرا(سلاماللهعلیها) را در سال ۵۱ـ۱۳۵۰ شکل دادند.
معظم له افزودند: در آن زمان آقای برقعی منزلش را در اختیار این بانوان قرار داد و در همانجا کلاسهای درس برپا شد. مسئولیت این جمع هم با بنده بود و برای برگزاری کلاسها یک پرده بین آنها و استاد قرار داده بودیم تا رعایت تقوا شود و برای این کار جدیدی که برای نخستین بار در حوزه اتفاق میافتاد، اشکال تراشی نشود. مرحوم آیتالله مشکینی و آیتالله حقی نیز برای آنها تدریس داشتند.
حضرت آیتالله سبحانی با اشاره به این که در این زمان که هجمه دشمن، اعتقادات مردم به ویژه جوانان را نشانه رفته است، وجود جامعهالزهرا(سلاماللهعلیها) بک ضرورت دینی است، گفتند: در قرآن براتی تبلیغ دین، عبارت «من انفسکم» آمده است که میتوان از آن اینطور برداشت کرد که اثر گفتار همجنس بر همجنس بهتر و بیشتر است، از این رو توصیه می کنم این بانوان طلبه را برای تبلیغ دین تربیت کنید.
این مرجع تقلید با اشاره به توانمندی طلاب خواهر در تبلیغ دین بین بانوان تصریح کردند: اگر برنامهریزی برای این خواهران به گونهای باشد که بیش از ۹۰ درصد آنها مبلغه شوند، بسیار بهتر آن است که مشغول خواندن کفایه و مکاسب شوند، از این رو تلاشتان این باشد که این خواهران با خواندن تاریخ انبیا، قرآن و تفسیر، کلام و حدیث، بتوانند اهل قلم، ترجمه، منبر و سخنرانی شوند.
حضرت آیتالله سبحانی به اهمیت و تأثیر منبر در تبلیغ دین اشاره و بیان کردند: اینکه گفته شده «الاسلام محمدی الحدوث و حسینی البقا» نشان از اهمیت تبلیغ، سخنرانی و منبر در گسترش و حفظ دین دارد.
معظم له سخنرانیهای بانو «کاتوزیان» در آبادان در دهه پنجاه را نمونهای از تبلیغ موفق یک بانوی دینشناس عنوان کرد و اظهار داشتند: در زمانی که آبادان محل فعالیت انگلیسیها و آمریکاییها شده بود و وضعیت این شهر به گونهای بود که زنان باحجاب انگشتشمار بودند، بانو «کاتوزیان» به آنجا میآمد و با یک سخنرانی وضعیت فرهنگی شهر را دگرگون میکرد.