به گزارش خبرگزاری «حوزه» حجت الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان در سلسله سخنانی با موضوع آرامش در زندگی به اهمیت این موضوع و راه های رسیدن به آن پرداخته که بدین شرح می باشد:
* مقدمۀ هر نوع لذت و شادی در "زندگی مشترک" آرامش است
معمولا انتظار ما از یک زندگی مشترک این است که ما را به لذت و شادی برساند؛ در حالی که اگر ما را به آرامش برساند، لذت و شادی در زندگی ما بیشتر خواهد شد. زیرا همیشه مقدمه هر نوع لذت و شادی در زندگی «آرامش» است.
شتابزدگی در رسیدن به لذت و شادی، موجب از بین رفتن آرامش، و در نتیجه کاهش لذت در زندگی میشود؛ و در مرحلۀ بعد، همین کاهش لذت، باعث ناآرامیهای بیشتر میشود.
قرآن کریم به صراحت هدف از تشکیل زندگی مشترک را رسیدن به آرامش معرفی میکند: «..خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْها»
زوجین قبل از هرچیز باید مراقب آرامش هم باشند و به همدیگر آرامش بدهند!
* اگر انسانها آرام باشند، بهتر می توانند به یکدیگر محبت پیدا کنند
انتظار دیگر ما از یک زندگی مشترک آن است که ما را به محبت و عشق برساند؛ در حالی که اگر به آرامش برسیم، محبت هم در زندگی فراوانتر میشود و راحتتر بدست میآید؛ زیرا آرامش بستر رویش محبت است.
اگر انسانها آرام باشند، آنگاه بهتر خواهند توانست به یکدیگر محبت پیدا کنند.
زوجین قبل از هرچیز باید مراقب آرامش هم باشند و به همدیگر آرامش بدهند!
* انسان تا آرامش نداشته باشد، شکوفایی و رشد معنوی چندانی پیدا نمیکند/ منشأ اصلی این آرامش خانواده است
شکوفایی و کشف استعدادهای درونی انسان و رشد معنوی انسان در سایۀ آرامش امکانپذیر است. انسان تا آرامش نداشته باشد، شکوفایی استعداد و رشد معنوی چندانی هم پیدا نخواهد کرد و منشأ و سرچشمۀ اصلی این آرامش خانواده است.
* چگونه آرامش را در زندگی مشترک حفظ کنیم؟
آرامش در زندگی مشترک یک اصل بسیار مهم است. قرآن هم هدف اصلی ازدواج را رسیدن به آرامش مطرح میکند. لذت و شادی، عشق و محبت، رشد و شکوفایی، همگی در سایۀ آرامش بدست میآیند.
لذا زوجین قبل از هرچیز باید به همدیگر آرامش بدهند و مراقب حفظ آرامش در محیط خانوده باشند. مثلا قبل از بیان هر گونه انتقاد از یکدیگر، قبل از مطرح کردن خواستههای خود از طرف مقابل، و قبل از هرگونه گفتگو، باید فکر کنیم که هرکدام از اینها را چگونه انجام دهیم که آرامش همدیگر را به هم نزنیم.
ما قبل از اینکه حق خودمان را به دست بیاوریم، قبل از اینکه به فکر اصلاح طرف مقابلمان باشیم، قبل از اینکه به فکر هر نوع بهبودی در وضع زندگی باشیم، باید در اندیشه حفظ آرامش همدیگر باشیم. مثلاً اگر ما خطایی از همسرمان یا از بچه خودمان ببینیم، ابتدا باید حواسمان باشد که آرامشش را به هم نزنیم، آنگاه برنامهریزی برای اصلاح را شروع کنیم. یا مثلاً اگر میخواهیم نیاز یا درخواستی از طرف مقابل مطرح کنیم، اول باید به فکر این باشیم که آرامش او را به هم نزنیم.
منبع: دفتر نشر آثار حجت الاسلام و المسلمین پناهیان
انتهای پیام 313/35